تبیان، دستیار زندگی

محبوبیت زیاد همیشه کار دست آدم‌ها می‌دهد. پس از 10 سال بازی حرفه ای، 3سالی است که از بیرون به فوتبال نگاه می کند. 

حقیقتاً من به یک مهمانی رفتم و این اتفاقات برایم افتاد. تاوانش را داده‌ام. گناهم را به گردن می‌گیرم. از اشتباهی که کرده‌ام فرار نمی‌کنم. خیلی‌های دیگر هم آنجا بودند و پشت من قایم شدند. خیلی از آدم‌هایی که می‌شناسید، از بسکتبالیست بگیرید تا فوتبالیست و مربی و بازیگر.

40 دقیقه مهمان بود. ساعت 16:20 دقیقه آمد و 17 رفت. اما این مدت کوتاه نیز برای گفتن حرف‌هایش، کم نبود. این گفتگو با تمام گفتگوی‌های دیگر تفاوت داشت. برخلاف کلنجارهایی که با او می‌رفتیم، این‌بار علیرضا نیکبخت، خودش بود که حرف می‌زد. او حرف‌های زیادی برای گفتن داشت و برای اولین‌بار، فاش کرد که چرا دو سال از فوتبال محروم شده است. نیکبخت که متفاوت‌تر از همیشه در جمع‌مان نشست، دوباره از مسئولان خواست که او را ببخشند و کاری نکنند که در 30 سالگی از فوتبال خداحافظی کند.

چتدسال است تاوان پس می‌دهم

اتفاقی چند سال پیش افتاد، خارج از دنیای فوتبال. نمی‌توانم تکذیبش کنم. آن ماجرا تمام شد و رفت. مربوط به سه سال پیش بود. جریمه‌اش را هم داده‌ام. از نظر خودم جریمه‌اش را دادم. به خاطر این اتفاق نتوانستم در صبا بازی کنم و من را کنار گذاشتند. سال بعد از آن به لیگ یک رفتم و در پیکان بازی کردم. ولی آن حادثه مثل بختک افتاده روی من و زندگی‌ام. الان سه سال است که دارم تاوان پس می‌دهم. سه سال است نمی‌توانم درست و حسابی فوتبال بازی کنم. دوباره امسال نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده که یهو دوباره این پروند باز شد و از هفته سوم، گفتند دیگر نمی‌توانی فوتبال بازی کنی و باید دو سال محروم باشی.

مدیون کاظمی هستم

به من گفته بودند همه‌ چیز تمام شده. تاوانش را پس داده‌ای ولی نمی‌دانم چرا دوباره امسال پرونده‌ام باز شد. من که تاوانش را دادم. رفتم لیگ یک فوتبال بازی کردم. در اوج فوتبالم بودم. می‌توانستم در بهترین تیم‌های لیگ‌برتر بازی کنم ولی گفتند نمی‌توانی، رفتم لیگ یک. اصلاً هم از این بابت ناراحت نشدم چون به تجربیاتم اضافه شد. جایی رفتم کار کردم که سه سال جلو افتادم. همین‌جا باید از فرهاد کاظمی تشکر کنم. از او چیزهای زیادی شنیده بودم و وقتی با آقا فرهاد کار کردم تازه فهمیدم که چرا بازیکنان سابقش هنوز دور و برش هستند و با او ارتباط دارند. ایشان مرد بزرگی است و خیلی مدیونش هستم.

گفتند دو سال محرومی

با آن‌که سه سال از اتفاقی که برایم افتاد می‌گذرد ولی تازه رأی داده‌اند که دو سال محروم هستی و نمی‌توانی فوتبال بازی کنی. اعتراض زده‌ام و امیدوارم این هفته اتفاقاتی بیفتد و کارم درست شود. امیدم به خداست و می‌خواهم دوباره برگردم و فوتبال بازی کنم.

به یک مهمانی رفتم و...

شنیده‌ام شایعاتی درباره علت محرومیتم درست شده ولی بهتر است مسئله را باز کنم چون ممکن است شایعات دیگری هم برایم بسازند. الان بحث را باز کنم بهتر از این است که صد تا شایعه درست شود و آن‌وقت پاسخ بدهم. حقیقتاً من به یک مهمانی رفتم و این اتفاقات برایم افتاد. تاوانش را داده‌ام. گناهم را به گردن می‌گیرم. از اشتباهی که کرده‌ام فرار نمی‌کنم. خیلی‌های دیگر هم آنجا بودند و پشت من قایم شدند. خیلی از آدم‌هایی که می‌شناسید، از بسکتبالیست بگیرید تا فوتبالیست و مربی و بازیگر.

فوتبالی‌های دیگری هم در آن مهمانی بودند

رسانه ها خیلی اسم‌های مخفف سر آن مهمانی معروف زدند. من نمی‌دانم برای بقیه که در آنجا حاضر بودند و من به چشمم دیدم، چه اتفاقاتی افتاد ولی خود من زمان زیادی آنجا نبودم. ساعت 12 شب رسیدیم و 30 دقیقه بعد آن اتفاقات افتاد. اینکه چرا فقط برای من این‌قدر دردسرساز بوده، واقعاً نمی‌دانم. نمی‌دانم شاید به خاطر اینکه خوش‌لباس بودم، شیک می‌گشتم و مثل خیلی‌های دیگر خودم را پشت نقاب قایم نکردم. من همیشه به این شیک پوشیدن افتخار می‌کنم. ولی متأسفانه خوش‌تیپ بودن برای بعضی‌ها جالب نیست. خیلی‌ها هستند که با موهای ژولیده، لباس‌های بد و قیافه در هم ریخته می‌گردند ولی آدم‌های خوبی نیستند. به خاطر همین نباید ملاک قضاوت ظاهر آدم‌ها باشد. در کل غیر از من چند آدم دیگر از این فوتبال در آن مهمانی حاضر بودند ولی انگار قرار است از بین آنها من تاوان پس بدهم.

مثل داستان مجاهد خذیراوی

داستان من هم شد عین داستان مجاهد خذیراوی. البته خیلی دیرتر رأی من را صادر کردند. مجاهد واقعاً بچه خوبی بود که به حقش در این فوتبال نرسید. من فکر می‌کنم او علی کریمی دوم این فوتبال بود. سالی که مجاهد را برای فرانسه می‌خواستند، لژیونر خاصی در این فوتبال نداشتیم ولی متأسفانه آن اتفاق افتاد که به نظرم در فوتبال ایران قشنگ نیست. من هزار بار داد زدم که اشتباه کردم و پشیمانم. من که به کسی خدشه‌ای وارد نکردم. من سال‌ها در این فوتبال بودم ولی به کسی آسیب نزدم. الان هم به خاطر اشتباهی که کردم دوباره عذرخواهی می‌کنم و از مقام مسئولی که دارد این پرونده را پیگیری می‌کند خواهش می‌کنم به سرنوشت من هم فکر کند. اگر بازیگر بودم دلم نمی‌سوخت. می‌گفتم تا سن 60 سالگی می‌خواهم فیلم بازی کنم و دو سال دیگر برمی‌گشتم ولی فوتبال این‌طوری نیست. اگر من دو سال بازی نکنم، دیگر تمام می‌شود و می‌رود.

از همه عذرخواهی می‌کنم

خیلی‌ها مشکلاتی مثل مشکل من دارند. همه ما مسلمان هستیم. امیدوارم همان‌طور که اشتباه خیلی‌ها بخشیده شده، اشتباه من هم بخشیده شود. من دارم از این راه نان درمی‌آورم. اگر بخواهید این‌طور من را تنبیه کنید، بیشتر کینه به دل می‌گیرم. چرا مجاهد این‌طور شد؟ حالا نمی‌خواهم اسم ببرم، چرا فلان بازیکن سابق تیم‌ملی الان افتاده گوشه زندان و معتاد شده؟ من اشتباهی کردم و اگر قرار است بخشیده نشوم، شاید به این راه کشیده شوم. گذشت کردن می‌تواند به من کمک کند. از تمام جماعت فوتبالی هم عذرخواهی می‌کنم و اگر کسی هست که از دستم ناراحت شده، از ته دل می‌خواهم من را ببخشد. دوست دارم دوباره به فوتبال برگردم...

خیلی‌ها تلاش می‌کنند من برگردم

الان 3، 4 نفر دنبال کارهای من هستند. جا دارد از آقا فرهاد کاظمی تشکر کنم که پیگیر ماجرا بوده. یکی از آدم‌های بزرگ فوتبال ایران هم که شاید دوست نداشته باشد نامش را بیاورم، خیلی دارد تلاش می‌کند که این مشکلم از بین برود. من مطمئن هستم که حل خواهد شد.

دوست دارم به تیم‌ملی برگردم

نگویید حیف از نیکبختی که نتوانست به حق واقعی‌اش برسد. هرقدر بگوییم حیف، هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند. نه به من کمک می‌کند که برگردم و دوباره فوتبال بازی کنم و نه به شما. فقط حسرتش را می‌توانم بخورم. اشتباهی کرده‌ام. خیلی هم پشیمانم. بگذارید من از این پشیمانی‌ام درس بگیرم و دوباره بتوانم بازی کنم و قدر چیزی را که دارم بدانم. در آن‌صورت دیگر پشیمان نخواهم شد. من دوست ندارم بگویم فلانی هم اشتباه کرد چرا یقه او را نمی‌گیرید. می‌گویم به من کمک کنید تا بتوانم دوباره برگردم و از اشتباهی که کرده‌ام درس بگیرم. اگر برگردم هرگز به فکر لیگ‌برتر نخواهم بود بلکه دوست دارم به تیم‌ملی برگردم و برای ایران بازی کنم.

از مربیانم بپرسید

متأسفانه هنوز خیلی‌ها به گذشته من نگاه می‌کنند نه به وضعیت حال من. چرا گذشته من را می‌بینید، وضعیت حالم را ببینید که متنبه شده‌ام. دوست دارم دوباره برگردم. من در گذشته شر بودم ولی به چه‌کسی آسیب رساندم؟ مگر من آسیب‌رسان بودم؟ من خودم می‌گویم نیکبخت اشتباه کرد ولی نباید فقط به گذشته او نگاه کنیم. شما بروید از مربیانی که در این دو، سه سال با آنها کار کرده‌ام بپرسید. آقای کاظمی، یاوری، شاه‌محمدی و... بپرسید که من در این سال‌ها یک مشکل انضباطی داشته‌ام؟ متأسفانه چون در قدیم کمی بداخلاق بودم و زود عصبانی می‌شدم می‌گویند نیکبخت آدم بداخلاقی است.