تبیان، دستیار زندگی

جمعه خونین مصادف با 17شهریور سال 1357 یكی از نادرترین حملات سبعانه و وحشیانه رژیم پهلوی به ملت غیور ایران رقم خورد. در این روز بود كه میدان ژاله به میدان شهدا تبدیل شد. خون 4هزار شهید در این روز نهال انقلاب را آبیاری كرد.

جمعه سرخ یا 17شهریور
در اولین ساعات جمعه 17شهریور سال 1357، ارتشبد اویسی از رادیو اعلام حكومت نظامی كرد و اطلاعیه فرمانداری نظامی را به شرح زیر قرائت كرد:
1- دولت شاهنشاهی ایران به منظور ایجاد رفاه مردم و حفظ نظم از ساعت 6 صبح روز جمعه 17شهریور 1357، مقررات حكومت نظامی را به مدت 6ماه در شهرهای... كشور اعلام می نماید.
2- این جانب (ارتشبد اویسی) به سمت فرماندار نظامی تهران و حومه منصوب گردیده ام.
3- ساعت منع عبور و مرور از ساعت 21تا 5 صبح روز بعد تعیین می گردد...
براساس اطلاعیه شماره سه فرمانداری نظامی اجتماع بیش از دو نفر در تهران ممنوع اعلام گردید. مردم تهران كه از حكومت نظامی اطلاع نداشتند، پیش از ساعت 6صبح و پس از ادای فریضه نماز برای چهارمین روز متوالی، از خانه ها بیرون آمده و سیل آسا روی به خیابانها آوردند. مركز تجمع آنان میدان ژاله (میدان شهدای كنونی) بود، همین كه مردم به خیابانها رسیدند، ناگهان با دیدن تانكها و زره پوشهای نظامی و مأموران مسلسل به دست حكومت نظامی غافلگیر شدند. مردم بدون اعتنا به سربازان به حركت خود ادامه دادند. همگان در دل احساس نوعی شجاعت و از جان گذشتگی می كردند. از خیابانهای اطراف سیل انبوه جمعیت با سردادن شعارهای انقلابی به سمت میدان ژاله در حركت بودند.
مأموران مسلح، پس از چند بار اخطار از زمین و هوا جمعیت را هدف رگبار مسلسل قرار دادند. فریاد "ا... اكبر و لااله الا ا..." همه جا را پر كرد. جمعیت وحشت زده و هراسان به هر سمتی می دویدند، تا مأمنی برای خود پیدا نمایند و گروهی روی زمین دراز كشیده بودند و رگبار مسلسلها اجازه حركت به ایشان نمی داد.
ضجه و ناله و فریاد با صدای گلوله درهم آمیخته بود و بوی خون و دود و باروت همه جا به مشام می رسید. با نزدیك شدن ظهر به تدریج میدان ژاله كه اینك واقعاً به میدان شهدا تبدیل گشته بود در هاله ای از سكوت مرگبار فرو رفت. در حول و حوش میدان آنچه به چشم می خورد، جنازه شهیدانی بود كه در صحنه نبرد نابرابر همچنان باقی مانده و خونهایی كه هر گوشه ای از میدان را گلگون كرده بود.
رژیم تعداد كل شهدای 17شهریور را 58 نفر و مجروحان این فاجعه را 205نفر اعلام داشت و تجمع گسترده و عظیم مردم تهران را نقشه خارجی اعلام كرد. شمار دقیق قربانیان مظلوم حادثه 17شهریور در میدان شهدا و خیابانهای اطراف، هیچ گاه مشخص نگردید، لیكن، این رقم از چهار هزارنفر افزون تر بود و یكی از بزرگترین فجایع تاریخ انقلاب در جمعه سیاه اتفاق افتاد

پیام امام خمینی(ره) به مناسبت كشتار بی رحمانه مردم تهران
امام(ره) فردای هفدهم شهریور جمعه سیاه، با ارسال پیامی به ملت شریف و شجاع ایران، ضمن ابراز همدردی با ملت، كشتار وحشیانه را محكوم و دولت آشتی ملی را دولتی تحمیلی و غیرقانونی اعلام كردند.
امام(ره) در گوشه ای از پیام خود فرمودند: "چهره ایران امروز گلگون است و دلاوری و نشاط در تمام اماكن به چشم می خورد، آری این چنین است راه امیرالمؤمنین علی(ع) و سرور شهیدان امام حسین(ع).
ای كاش خمینی در میان شما بود و در كنار شما در جبهه دفاع برای خدای تعالی كشته می شد... باید علما و روشنفكران ملت در زیر چكمه دژخیمان خرد شوند تا كسی خیال آزادی به خود راه ندهد.
شما ای ملت محترم ایران كه تصمیم گرفته اید خود را از شر رژیم شاه خلاص گردانید و در رفراندمی كه در سوم و چهارم شوال در برابر ناظران سراسر جهان انجام گردید، به دنیا نشان دادید كه رژیم شاه جایی برای خود در ایران ندارد..."

روز 17 شهریور نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامیست و یاد شهیدان آن همواره در اذهان مردمان انقلابی و حق طلب زنده خواهد ماند.

سلام

مراسم بزرگداشت شهدای هفده شهریور

امروز ساعت 30/5 در میدان شهدا برگزار میشه ...

همراه با

سخنرانی دکتر قالیباف ،

اجرای سرودهای انقلابی توسط آقای گلریز - خواننده خوب سرودهای حماسی و انقلابی - ،

گلباران میدان شهدا

و همین طور مراسم افطاری ....

یادتون نره ....

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

فردا هفدهم شهریور ماه است و مصادف با وقوع جمعه‌ی سیاه و كشتار بی‏رحمانه‌ی مردم در میدان ژاله (شهدا) در تهران در سال 1357.

این حادثه نقطه‌ی عطفی جهت افزایش خشم و اعتراض عمومی مردم و رسوایی بیش از پیش رژیم گردید و در تاریخ ننگین ستم‌شاهی به‌عنوان جمعه‌ی سیاه و جمعه‌ی خونین برای همیشه باقی ماند.

17 شهریور مكرر عاشورا و میدان شهدا مكرر كربلا و شهدای 17شهریور مكرر شهدای كربلا و مخالفان ملت‌ها مكرر یزید و وابستگان او هستند. امام خمینی (ره)

با گسترش دامنه‌ی انقلاب و تظاهرات مردمی در شهرهای مختلف دولت جمشید آموزگار مجبور به استعفا شد و محمدرضا شاه، جعفر شریف‌امامی را که از سران فراماسونری و 15 سال رئیس مجلس سنا بود به قصد كنترل اوضاع، مأمور تشكیل كابینه‌ی جدید كرد.
رژیم شاه با این تغییر و تحول و اعلام سیاست آشتی ملی و احترام به روحانیت، سعی داشت اوضاع را كنترل كرده و از خشم و نفرت عمومی بكاهد؛ اما، هوشیاری حضرت امام خمینی (ره)‌ باعث شد كه ایشان طی پیامی خطاب به ملت ایران نقشه‌ی رژیم را رسوا و مردم انقلابی را بیش از پیش آگاه و خروشان نمایند.
به این ترتیب در 13 شهریور 1357 كه مصادف با روز عید فطر بود راهپیمایی تاریخی و عظیمی برپا شد. این تظاهرات در روز 16 شهریورماه بار دیگر تكرار شد و در بین مردم اعلام شد كه صبح روز بعد، یعنی 17 شهریورماه در میدان و خیابان ژاله (شهدا) تجمع صورت خواهد گرفت.
در اولین ساعات جمعه 17 شهریورماه، رژیم شاه توسط ارتشبد غلامعلی اویسی فرماندار نظامی تهران اعلام حكومت نظامی كرد؛ اما مردم در میدان ژاله (شهدای كنونی)‌ تجمع كردند و ناگهان با دیدن تانك‌ها و زره‌پوش‌های نظامی و مأموران مسلسل به دست حكومت نظامی غافلگیر شدند.
مأموران مسلح پس از چند بار اخطار از زمین و هوا جمعیت را ناجوانمردانه هدف رگبار قرار دادند و مردم بی‌گناه را به خاك و خون كشیدند. عده‌ی زیادی از مردم در این روز توسط دژخیمان رژیم به شهادت رسیدند، اما این حادثه نقطه‌ی عطفی جهت افزایش خشم و اعتراض عمومی مردم و رسوایی بیش از پیش رژیم گردید و در تاریخ ننگین ستم‌شاهی به‌عنوان جمعه‌ی سیاه و جمعه‌ی خونین برای همیشه باقی ماند.

سلام
محمد رضا پهلوی چه جنایاتی در ایران کرد اونوقت عده ای می گویند چرا امام خمینی انقلاب کرد و زمان شاه بهتر بود من نمی دانم چه فکری می کنند و این حرفها را می زنند.

با سلام

الله رحمت السین

بوتون شهیدلری اورگیم دن سویرم

یاشاسین شهیدلر