سلام
چه صحنه تاثیر گذاری تمام وجودم پر از حس غریبی شد حس غریبی که نمیدونم ناراحتیه ...تعجبه ...شایدم چیزی شبیه حس غبطه خوردن ...شایدم حس دلتنگی کاش قلم اینقدر توانمند بود که میتونست احساس من رو منتقل کنه ولی افسوس....
تا به حال فکر می کردم شهدا رفتند و ما ماندیم اما حقیقت اینه که شهدا ماندند و ما رفتیم...
چه قدر دوست دارم با صدای بلند فریاد بزنم انسانم آرزوست ...جاشون خیلی خالیه....
ما نیازمند به نفس های گرم و زنده اونا هستیم....
" و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون "
