شهــــریور بهاری پرسپولیــــس
پرسپولیسی كه باشی، هوای شهریور برایت طور دیگری است. انگار بهار می‌شود وقتی سال‌های شهریوری تیمت را مرور می‌كنی و با وجود همه تلخی‌های امروز به خودت می‌بالی كه بر فراز سكوی سرخ ایستاده‌ای!
تولد خودت هم كه یادت برود، محال است فراموش كنی 16 شهریور 1352 را ... 90 دقیقه‌ای كه طی آن 6 بار به احترام سرخی نامش به پا خاستی و «پرسپولیس» را فریاد زدی. 6 باره دوختن گردی توپ بر تور دروازه استقلالی‌ها برای سرخپوشان پرسپولیسی كار سختی نبود اما گاهی یك اتفاق ساده می‌تواند برای یك تیم، جمعی از هواداران و حتی یك جامعه به یك حماسه تبدیل شود!
حماسه‌ای كه در آن شش تایی‌ها متولد شدند و عدد شش هویت پیدا كرد تا سال‌ها بعد با مرورش از تلخی روزهایمان بكاهیم. از همان سال، بدشانسی‌ها كه زیاد می‌شوند، خبرها كه به سیاهی می‌زنند و امیدها كه رنگ می‌بازند، یادآوری همین خاطره شیرین كافی است تا همه تلخی‌ها را از یاد ببریم. حالا كه به آن فكر می‌كنیم انگار لذت یادآوری روزهای شهریوری پرسپولیس از خود آن جذاب‌تر شده... امروز همان روزی است كه باید از مرور خاطره 16 شهریور 52 جان تازه‌ای بگیریم و شش بار قول قهرمانی را فریاد بزنیم.
