آدم ها ناچار از روابط با دیگرانند، اما وقتی این روابط عاطفی، دوستانه یا کاری عمیق تر شود و با عدم شناخت اختلال های رفتاری افراد توأم گردد، دردسرساز خواهد بود.
اگر می خواهید از دردسرهای اینچنینی دور باشید، از چنین آدم هایی دوری کنید:
▪ شکاک ها: به سبب احساس ناامنی، تمایلات عاطفی، ترس و حسادت، با حساسیت زیاد قصد مچگیری از طرف مقابلشان را دارند. در نقابی دلسوزانه، با همسر و دوستان خود رفتاری مالکانه دارند: کجایی؟ چی کار می کنی؟ با کی رفتی؟ با کی اومدی؟ از ریزترین و خصوصی ترین کارها سوال می کنند و تخریبگر ذهن و آسایشتان می شوند.
▪ توجه طلب ها: عاشق تایید و تمجید مداوم دیگرانند. همه چیز، از قیافه، ادا و اصول و حتی صدا و طرز بیانشان را وسیله ای می کنند برای کسب توجه به خود. مدام با این سخن که تو دیگه به من توجه نداری، من دیگه برات ارزش ندارم، خوره روان می شوند.
▪ بی مایگان ظاهراً موفق: همه را به شکل پله و نردبان می بینند! ارتباطاتشان را گسترده می کنند تا اگر کسی از دستشان رفت، کسی دیگر باشد. وفاداری در ذهنشان معنایی ندارد. در برخورد با کوچک ترین مشکل، خوبی ها و کمک هایتان را فراموش می کنند. بده و بستان نمی دانند و گرفتاری ها و مشکلات دیگران به آنها مربوط نیست؛ خودشان که از دیوار رد شوند، شما را تنها می گذارند.
▪ همیشه خوب ها: «نه» گفتن بلد نیستند؛ به همین سبب در معرض سوءاستفاده دیگران قرار می گیرند. آدم های مناسبی برای بی مایگان ظاهراً موفقند. از انگ بی معرفتی می ترسند. مشاور و کیسه زباله همه نوع گرفتاری دیگرانند، اما از مشکلات خودشان غافلند. حتی اگر کسی کمکی نخواهد، در انتظار لحظه ای هستند که در نقش ناجی بالفطره ظاهر شوند!
▪ خودشیفته ها: هر چیزی را برای خود می خواهند. صدای دیگران را نمی شنوند و مدام از سلیقه و اشتباه دیگران بد می گویند، اما سلیقه خودشان را از دیگران برتر می دانند و اشتباهاتشان را نمی بینند. فکر می کنند همه چیز باید همان طور باشد که آنها می خواهند. خود کم بین ها طعمه های خوبی برای آنها به شمار می روند. ابتدا احتمال وجود این اختلال ها را در خود بجویید تا با اصلاح آنها، دیگر باعث آزار خود و دیگران نباشید، سپس سراغ شناخت دیگران بروید.
