اما درباره قاعده های جهانی آنلاین نویسی؛ موضوع را می توان در سه سطح طبقه بندی كرد:
ساختار متن؛ محتوای متن و لینك های متن
ساختار متن :
پاراگرافهای كوتاه : اجازه ندهید پاراگراف های شما از 100 كلمه بیشتر شوند.
تعاریف و مفاهیم : سعی نكنید تعریف یا مفهومی را كه می شود به آسانی به آن لینك داد؛ خودتان دوباره ارائه كنید. بهتر است كه به آنها لینك بدهید و متن خودتان را طولانی نكنید.
میان تیتر : اگر متن شما از 300 كلمه بیشتر است؛ به میان تیتر نیاز دارد. میان تیترها را كوتاه انتخاب كنید و سعی كنید در انها به مخاطب بگوئید كه پاراگراف زیر میان تیتر مربوط به چیست.
فونت درشت : استفاد از واژه هائی كه فونت آنها درشت تر است (Bold) می تواند به مخاطب در یافتن موضوعات اصلی موجود در متن كمك كند. ولی فراموش نكنید كه از این كار باید با احتیاط و در حد كم استفاده كنید تا مخاطب با شلوغی و نویز ریخت و قیافه ای در متن مواجه نشود. احتیاط هنگامی در این زمینه ضروری تر است كه میان تیتر هم داشته باشید.
لیست : لیست همان كاری را می كند كه گروبلی برای روزنامه نگاران قدیمی می كرد. / یاد روزهای سربی بخیر / گروبلی یا همان علائم اول پاراگراف ها (دایره های كوچك تو پر یا تو خالی، ستاره، مربع های تو پر و تو خالی و...) كمك می كرد تا مطلب ارائه شده تفكیك شده تر به نظر برسد و یا عمدتا وقتی به كار می رفت كه چند موضوع مرتبط با هم می بایست به صورت یك لیست یا یك فهرست دنبال هم می آمد. استفاده از چنین كاری در فضای وب رایج تر از فضای نوشتاری است و بعضی ها بدون استفاده از كاراكترهای مخصوص این كار؛ فقط با تو رفتگی اول پاراگراف این كار را می كنند (Indent).
محتوای متن:
ایجاز : كوتاه بنویسید و سر هر واژه اضافی را به سنگ بكوبید. همین.
ساختار جمله : جملات باید كاملا معطوف به پیام باشند. باز هم از زیاده نویسی بپرهیزید. معلوم نویسی هم بر مجهول نویسی ارجح است. معلوم نویسی كار نویسندهخ را سخت تر می كند و كار مخاطب را راحت تر.
حرف زدن به جای نوشتن : سوء برداشت نشود و بلایی به سر من در نیاورید كه عده ای بر سر حرف ها و نوشته هایم درباره بحث سافت نویسی در آوردند. محاوره ای ننویسید ولی مثل حرف زدن كه همیشه منظور آدم را زودتر از نوشتن بیان می كند؛ عمل كنید. تكرار می كنم من نگفتم محاوره ای نویسی كنید؛ بلكه گفتم از قدرت انتقال پیام در حرف زدن در فضای وب استفاده كنید. الان هر كه هر چه می خواهد در فضای وب می نویسد و می گوید این سافت نویسی است. سافت نویسی عمدتا در روزنامه های جهان جاری است نه در وب؛ چون روزنامه ها نمی توانند با سرعت وب و كوتاه نویسی رایج در وب مقابله كنند بنابر این با قلاب سافت نویسی به سراغ خوانندگان خود می روند. دقت كنید كه در وب این سوژه های سافت هستند كه می توانند به خاطر عدم محدودیت جا - بر خلاف روزنامه ها كه صفحات محدودی دارند- خبر شوند؛ نه اینكه در وب سافت نویسی رگه حاكم باشد.
لینك های متن :
كوتاه و گویا : لینك هائی كه می دهید كوتاه باشند و در حد چند كلمه (سقف كار 5 كلمه است). این خطاست كه مثلا یك پارارگراف را لینك بدهید.
بی دلیل لینك ندهید هر لینكی باید یكی از توقعات مخاطب را برآورده سازد.
همه لینك ها مخاطبان را به صفحات دیگری هدایت نمی كنند و بعضی وقت ها به بخش دیگری از همان صفحه هدایت می كنند. در این مواقع بهتر است با استفاده از كلمات "بالا" یا "پائین" این موضوع را برای مخاطب مشخص كنید تا گمان نكند لینك شما شكسته بوده است.
