یكی از لذت بخش ترین تجربیات زندگی مشترك این است كه حرف مبهمی را بزنید و بدانید كه همسرتان دقیقاً منظور شما را می فهمد.
توانایی در صحبت خودمانی، ایماء و اشاره، نكته پرانی و چشمك زدن و نظایر آن، نشانه نزدیكی و صمیمیت است.
گفت و گویی كه پایان خوش دارد نشانه صمیمیت است. طرفین می دانند كه دیگری چه می گوید و تدریجاً از این كه می توانند آزادانه حرف بزنند و منظور یكدیگر را بفهمند لذت می برند.
اما در ازدواج های ناموفق، لذت گفت و گو در فضای شكایت ها و گله مندی های خشمگینانه و سوءتفاهم ها گم می شود و جای اشارات دلنشین ابروها و چشمك های خوشایند را نگاه های خیره و اشارات انتقادی و بهانه گیری ها و تهدیدها پر می كند. چه اتفاقی می افتد؟ چرا صحبت های دلنشین از دست می روند؟ مسئله اینجاست كه به مرور شیوه های متفاوت صحبت، منافع و چشم اندازهای متفاوت و سوءتفاهم ها روی هم انباشته می شوند و آهنگ دلپذیر صحبت را تغییر می دهند.
برخی از اشخاص نسبت به وضع ظاهر خود حساس هستند و بعضی دیگر به طرز صحبت خود با سایر اعضای خانواده حساسیت دارند. اگر با همسر خود صحبت می كنید، از توهین، تهمت و سرزنش بپرهیزید. از زدن برچسب مانند ش ل خ ته، خودخواه یا بی ملاحظه، لجباز و غیره خودداری كنید.
زن و شوهر ممكن است هنگام صحبت علی رغم حُسن نیت به بیراهه بروند. به جای صحبت نرم و ملایم ، با هم مشاجره كنند و چون یكی از آنها به قصد سبك كردن فضای سنگین صحبت، به شوخی حرفی بزند، دیگری چنان واكنش نشان دهد كه انگار در شوخی هم قصد و شری در كار بوده است. در این شرایط هر اقدامی برای تلطیف فضای صحبت، نتیجه معكوس می دهد.
هم صحبتی زن و شوهر با هم، برای رشد و بقای احساس صمیمیت آنها نقش قطعی دارد. متأسفانه بسیاری از زوج ها و شاید بتوان گفت اغلب آنها از مهارت های لازم برای گفت و گو با یكدیگر برخوردار نیستند و بی آنكه بخواهند گرفتار سوءتفاهم و دلسردی و تكدر خاطر می شوند.
در این جا به چند نمونه از مسائل و مشكلاتی كه بر سر راه گفت و گوی مؤثر همسران وجود دارد اشاره می كنیم:
1- مسئله: نمی توانم با همسرم صادق باشم.
2- مسئله: نمی توانم خودم باشم بسیاری از اشخاص مدعی هستند كه نمی توانند با همسرشان راحت صحبت كنند، باید احتیاط كنند مبادا حرفی بزنند و همسرشان را ناراحت كنند. زنی شكایت می كند كه وقتی به شوهرم حرفی می زنم واكنش بسیار بدی نشان می دهد. باید مواظب باشم، باید روی كلماتم فكر كنم.
سؤال می تواند آغازگر صحبت و ادامه آن ، و در نهایت اسباب توقف و ناتمام ماندن آن گردد. گاه یك سؤال دقیق و حساب شده می تواند به گونه ای اعجاب انگیز همسر شما را به صحبت تشویق كند. اما یك پرسش نابهنگام، طعنه آمیز یا بی تناسب می تواند از ادامه صحبت جلوگیری كند.
برای آموختن شیوه های جدید صحبت با همسر خود،كلمات را با سیاست و با رعایت همه جوانب ادا كنید، سعی كنید لحن خوشایندی داشته باشید. می توانید اگر خواستید یاد صحبت های مؤدبانه روزگار قبل از ازدواج بیفتید. استفاده از این طرز صحبت در مناسبات زناشویی، به خصوص اگر در برخورد با همسر خود لحن انتقاد آمیز دارید، ساده نیست. در این صورت برای ایجاد تغییر باید تلاش بیشتری كنید. شكستن عادت ها ساده نیست، اما با یاد گرفتن الگوهای جدید می توانید بدون كنترل و به طیب خاطر با همسرتان حرف بزنید.
3- مسئله: همسرم مرتب سر من داد می كشد به اعتقاد بعضی ها بلند صحبت كردن همسر، نشانه عصبانیت و حتی ضعف اخلاقی است. در این مورد زن و شوهر می توانند با گفت و گو، مسئله بلند صحبت كردن را حل كنند. زن یا مردی كه از صدای بلند همسرش رنجیده ، باید این احتمال را در نظر بگیرد كه ممكن است بلند صحبت كردن همسرش را اشتباه تفسیر كرده باشد. از سوی دیگر همسر نیز می تواند لحن صدای خود را ملایم تر كند. راه حل بهتر این است كه كسی كه از صدای بلند همسرش ناراحت می شود نسبت به آن حساسیت نشان ندهد. می تواند به ملایمت اعتراض كند، اما رنجشی به دل نگیرد.
4- مسئله: شوهرم فقط به خودش فكر می كند و به صحبت های من گوش نمی دهد بسیاری از زن ها از شوهرانشان انتظار دارند كه از احساسات خودشان حرف بزنند، این موجب می شود كه آنها نسبت به شوهرانشان احساس صمیمیت بیشتری كنند. واكنش احساسی زن و مرد نسبت به فراز و نشیب های زندگی، به آنها احساسی از وحدت و انسجام می بخشد.
بسیاری از نویسندگان، احتیاط در ابراز احساسات از سوی مردها را یكی از اشكالات عمده آنها می دانند. بسیاری از زن ها هم درباره همسرشان همین نظر را دارند: شوهرم مثل آهن سرد و خشك است. اگر احساساتش را بروز می داد خیلی بهتر می شد. اما اغلب شوهرها، احتیاط در ابراز احساسات را دلیل نقص و ضعف نمی دانند. مردها در مقایسه با زن ها اغلب خویشتن نگری كمتری دارند و احتمالاً به قدر زن ها از احساسات خود، آگاه نیستند. مردی كه به احساسات خانمش توجه می كند، نسبت به احساسات خودش هم حساس می شود.
5- مسئله: با هم صحبت می كنیم اما صحبت ما سرد و بی روح است مسئله این است كه طرفین موضوعات مورد علاقه یكدیگر را طرح نمی كنند. از آن گذشته طراوت و شادابی گفت و گوهای اوایل آشنایی، دیگر وجود ندارد و طرفین اقدامی برای جلب نظر یكدیگر صورت نمی دهند. دلیل دیگر این است كه زن و شوهر نتوانسته اند گفت و گو برای حل مشكلات را از مكالمات خوشایند جدا كنند. بنابراین وقتی یكی از آنها با یك تعریف محبت آمیز شروع می كند، دیگری ممكن است فرصت را برای طرح یكی از گرفتاری های خود مناسب بپندارد، در نتیجه گفت و گوی محبت آمیز و لذتبخش كمیاب می شود.
