در فرهنگ متعالی اسلام، حُسن همسرداری ارتباط مستقیم با ایمان فرد دارد؛ به عبارت دیگر هر چه ایمان «مسلمان»، قوی باشد رفتار مناسبتری با همسر خود خواهد داشت.
رشد ایمانی هرکسی، به حُسن رفتار با همسر خود ارتباط دارد؛ این نگاه اسلام، از ارزش و اهمیتی که برای کانون خانواده قائل بوده، نشأت گرفته است؛ سلامت خانواده، موجب سلامت جامعه خواهد شد.
با توجه به آیات و کلام معصومین (علیهم السلام)، به این حقیقت پی خواهیم برد که اسلام بهترین ارزش را برای روابط زن و مرد قائل شده است و با دستوراتی که به زن و مرد در مورد حسن همسرداری میدهد، علاوه بر رشد خودشان، بهترین فضا را برای رشد کودک، فراهم میکند.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: أَحْسَنُ النَّاسِ إِیمَاناً أَحْسَنُهُمْ خُلُقاً وَ أَلْطَفُهُمْ بِأَهْلِهِ وَ أَنَا أَلْطَفُکُمْ بِأَهْلِی، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: بهترین مردم از نظر ایمان کسی است که دارای اخلاق خوب و نسبت به خانوادهاش مهربان باشد و من مهربانترین شما نسبت به خانوادهام هستم ( وسائل الشیعة ج12 ص : 148)
قَالَ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله: إِنَّ أَکْمَلَ الْمُۆْمِنِینَ إِیمَاناً أَحْسَنُهُمْ خُلُقاً وَ خِیَارُکُمْ خِیَارُکُمْ لِنِسَائِهِ، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: کاملترین مۆمنین از نظر ایمان آن است که اخلاقش خوب باشد و بهترین شما آن است که با زنان خوب باشد ( وسائل الشیعة ج12ص : 148).
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَا أَظُنُّ رَجُلًا یَزْدَادُ فِی هَذَا الْأَمْرِ خَیْراً إِلَّا ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاءِ، امام صادق (علیه السلام) فرمود: گمان نمیکنم در ایمان فردی خیری زیاد شود مگر آن که محبتش به زنان زیاد خواهد شد. ( الکافی ج5 ص : 320)
قَالَ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله: عِیَالُ الرَّجُلِ أُسَرَاۆُهُ وَ أَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحْسَنُهُمْ صُنْعاً إِلَى أُسَرَائِهِ، یامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: خانواده مرد، تحت کفالت و محبت او هستند، محبوبترین بندگان پیش خدا آن کسی است که نسبت به خانوادهاش رفتار خوبی داشته باشد. ( وسائلالشیعة ج : 20 ص : 171)سفارش جبرئیل در مورد زنان
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَخْبَرَنِی أَخِی جَبْرَئِیلُ وَ لَمْ یَزَلْ یُوصِینِی بِالنِّسَاءِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنْ لَا یَحِلَّ لِزَوْجِهَا أَنْ یَقُولَ لَهَا أُفٍّ یَا مُحَمَّدُ اتَّقُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِی النِّسَاءِ فَإِنَّهُنَّ عَوَانٍ بَیْنَ أَیْدِیکُمْ اَخَذْتُمُوهُنَّ عَلَى أَمَانَاتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا اسْتَحْلَلْتُمْ مِنْ فُرُوجِهِنَّ بِکَلِمَةِ اللَّهِ وَ کِتَابِهِ مِنْ فَرِیضَةٍ وَ سُنَّةٍ وَ شَرِیعَةِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ص فَإِنَّ لَهُنَّ عَلَیْکُمْ حَقّاً وَاجِباً لِمَا اسْتَحْلَلْتُمْ مِنْ أَجْسَامِهِنَّ وَ بِمَا وَاصَلْتُمْ مِنْ أَبْدَانِهِنَّ وَ یَحْمِلْنَ أَوْلَادَکُمْ فِی أَحْشَائِهِنَّ حَتَّى أَخَذَهُنَّ الطَّلْقُ مِنْ ذَلِکَ فَأَشْفِقُوا عَلَیْهِنَّ وَ طَیِّبُوا قُلُوبَهُنَّ حَتَّى یَقِفْنَ مَعَکُمْ وَ لَا تَکْرَهُوا النِّسَاءَ وَ لَا تَسْخَطُوا بِهِنَّ وَ لَا تَأْخُذُوا مِمَّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئاً إِلَّا بِرِضَاهُنَّ وَ إِذْنِهِنَّ الْخَبَرَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: برادرم جبرائیل دائم مرا به نیکی کردن نسبت به زنان سفارش میکرد تا اینکه من گمان میکردم جایز نیست برای شوهر که به زنش «اُف» بگوید وی گفت: یا محمد تقوای خدا را در مورد زنان مراعات کن، برای آنکه آنها کمکی برای شماست، آنها را به عنوان امانات خدا بگیرید، به وسیله کلمات الهی و کتابش و سنت و شریعت محمد (صلی الله علیه و آله) و برای شما حلال شدند، پس آنها بر شما حقی واجب دارند، زیرا اجسامشان برای شما حلال شده و به خاطر آنچه از بدنشان به شما میرسد و در شکمشان فرزندان شما را حمل میکنند، تا اینکه چشمانتان به وسیله فرزند دار شدن روشن شد، پس به آنها شفقت و مهربانی کنید و قلوب آنها را پاک نمایید به گونهای که با شما باقی بمانند و زنان را ناراحت نکنید و بر آنها خشم نکنید و آنچه به آنها دادهاید از آنها نگیرید مگر به رضایت آنها و اجازه آنها( مستدرکالوسائل ج: 14 ص : 253)
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): أَوْصَانِی جِبْرِیلُ ع بِالْمَرْأَةِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ لَا یَنْبَغِی طَلَاقُهَا إِلَّا مِنْ فَاحِشَةٍ بَیِّنَةٍ، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: جبرائیل نسبت به زنان به من سفارش میکرد تا این که گمان کردم که شایسته نیست زن را طلاق داد مگر آن که عمل زشت روشن (زنا) کند.