همه میدانند كه باید ورزش كنند. بارها شنیدهایم كه ورزشكاران از لحاظ روحی و جسمی از دیگران سالمترند. احتمال سكته قلبی، دیابت و پوكی استخوان با ورزش كردن كمتر میشود و مشكلات خواب و افسردگی را میتوان با اختصاص دادن نیم ساعت ورزش در روز به حداقل رساند. با این همه وقتی زمان ورزش میرسد، با هر بهانهیی كه بتوانیم آن را به تعویق میاندازیم. بهانهیی كه ظاهرا قانعكننده به نظر میرسد اما در حقیقت چندان واقعی نیست. اما این بهانهها چه چیزهایی هستند و چطور میتوان آنها را نادیده گرفت؟