[quote=behroozraha;558041;541079]
در این بین برخی از استادان دانشگاه براین باورند که تا زمانى که بودجه دانشگاه را از فروش نفت به دست می آوریم، مشکل صنعت و دانشگاه حل نخواهد شد. چون دانشگاه خودش را نیازمند صنعت نمى داند و هزینه هایش را از طریق بودجه دولتى به دست می آورد و کارى به صنعت ندارد، صنعت هم در چنین وضعیتى راه خودش را طى مى کند. در حقیقت الآن دانشگاه موظف است بر مبناى بودجه اى که از دولت مى گیرد، شمار معینى دانشجو را بپذیرد و تربیت کند.
سلام
این به نظرم خیلی جالب اومد.
به نظر من الآن صنعتگران به دانشجویان اعتماد ندارند و حتی در دوران کارآموزی هم آن چنان که باید، به دانشجو کار نمی دهند تا مجانی براشون کار کنه! خوب این دلیلی به جز نداشتن اعتماد به نظر من نداره. بنابراین صنعتگر ریسک نمیکنه. خوب تا حدی حق هم داره. چون دانشجوها از نظر عملی واقعا ضعیف اند. از طرفی با عدم همکاری صنعتگر، دانشجو در عمل پیشرفت نمیکنه و این تسلسل ادامه پیدا میکنه.
این جا دو تا راه حل میمونه:
1. صنعتگر ریسک پذیر باشه. خوب این میتونه به ضررش تموم بشه. بنابراین دولت باید حداقل در ابتدای کار، صنعت را در این زمینه حمایت کند و همچنین در دانشگاه هم به کارهای عملی بهای بیشتری داده بشه. نه فقط نمره!
2. خود دانشگاه بخشی از صنعت را بر عهده بگیرد تا تازه فارغ التحصیل ها و دانشجویان در آن فعالیت کنند و پس از مدتی به بازار کار بروند. به طور مثال افراد حق نداشته باشند بیش از دو سال پس از فارغ التحصیلی در آنجا فعالیت کنند. پس از آن با داشتن سابقه کار میروند در جاهای دیگر فعالیت میکنند و جا برای دانشجویان دیگر باز میشود. این طوری دانشجویان هم با صنعت آشنا می شوند و حتی دوره کارآموزی هم میتواند در آن به خوبی استفاده شود. اینجوری ریسک کردن به عهده دولت می افته که راحتتر میتونه در صورت خطر، جبرانش کنه.
