تبیان، دستیار زندگی

*این رفتار خداوندی در حقیقت باز تذکر سوم است به آدمیان که به هوش آیند و یاد خدا و راه خدا را دل زنده کنند و اما اگر تذکر سوم نیز سودمند نیفتد به خسران مبین و محرومیت در می افتند.

*این آیه هشداری است که آدمیان وقتی می بینند دنیا از همه سو به ایشان اقبال کرده است نگران شوند که مبادا مورد آزمون و ابتلا قرار گرفته اند و پیش از آنکه به طور ناگهانی گرفتار آیند چاره ای بیندیشند.

*نزد عارفان هیچ عذاب از آن سخت تر نیست که خداوند بنده ای را فراموش کند و او را به خود واگذارد و مهلت دهد و به او شب خوش بگوید، چنانکه شیطان را از خود براند و تا قیامت مهلت بخشید. مولانا شیطان را ملامت می کند که : چون از درگاه دوست رانده شدی عمر دراز از بهر چه خواستی؟

زندگی بی دوست جان فرسودن است مرگ حاضر، غایب از حق بودن است (مثنوی)

*وقتی روزگار به آدمی روی می آورد اغلب مغرور می شود و این اقبالها را حاصل هوش و پهلوانی خود می بیند و نمی بیند که چه بسیار هوشمندتر از او در پیچ و خم حوادث گردون زبون شده اند.