تازه ها درباره سکته مغزی
1) داروی ماینوسیکلین ( Minocycline ) می تواند عوارض سکته مغزی حاد را کاهش دهد :
محققان در تحقیقاتی که بر روی 152 بیمار سکته مغزی زن و مرد انجام دادند به این نتیجه رسیدند که مصرف داروی ماینوسیکلین ( یک نوع آنتی بیوتیک ) در طی 6 تا 24 ساعت پس از وقوع سکته مغزی می تواند سبب بهبود قابل توجه پیش آگهی بیماران شده و پس از گذشت 3 ماه از بیماری با میزان کمتری ازناتوانی همراه داشته اند. داروی ماینوسیکلین در سایر تحقیقات نیز اثرات محافظت کننده (Neuroprotective) در بیماریهای عصبی مانند ALS ، MS و پارکینسون را در مدل های حیوانی قابل توجهی از خود نشان داده است.
2) استفاده از سلولهای بنیادی ( Stem cell ) به عنوان درمان سکته مغزی و ضربه های مغزی در آینده نزدیک :
3) تزیق پروتئین TGF-آلفا می تواند سبب بهبود عملکرد حرکتی بیماران پس از سکته مغزی شود:
بیمارانی که دچار نقائص حرکتی پس از سکته مغزی هستند ، ممکن است با استفاده از پروتئین TGF-آلفا ( فاکتور رشد تغییر یابنده آلفا ) که به طور طبیعی در بخشهای ترمیم یافته مغز آسیب دیده ظاهر می شود بر نقائص حرکتی ایجاد شده غلبه نمایند.
در تحقیقاتی که در مدلهای حیوانی دچار سکته صورت گرفته است تزریق این پروتئین به مغز سبب شد تا 99 درصد از نقائص حرکتی بوجود آمده پس از سکته مغزی بهبود یابد.
تجویز TGF-آلفا از طریق بینی هم سبب کاهش عوارض جسمی تا 70 درصد گردید. نتایج فوق امیدهای تازه هی را پیش روی بیماران و محققین برای درمان تقریبا کامل عوارض جسمی ایجاد شده قرار داده است.
4) استفاده از پادتن ضد Nogo-A می تواند به بهبود عملکرد در سکته های مغزی مزمن بیانجامد :
پس از شناخت پروتیئنی در مغز به نام Nogo-A که از رشد مجدد نورون های مغز جلوگیری کند دانشمندان با تجویز پادتن این پروتیئن به مدلهای حیوانی که دچار سکته مغزی ( با انجام جراحی ) شده هند متوجه شدند که در این گروه از حیوانات به تدریج رشد مجدد اکسونهای قشر مغز و نتیجتا بهبود قابل توجه عملکرد اندامهای فلج بویژه پس از 3 هفته از وقوع بیماری حتی در مواردی که مدت طولانی از بروز سکته مغزی گذشته است ( موارد مزمن ) قابل مشاهده است.
