تبیان، دستیار زندگی

سه هزار سال پیش از این, گروهی از مردمان هند و اروپایی که خود را آریایی می خواندند از جنوب روسیه امروزی به درون فلات ایران سرازیر شدند و پس از پیروزی بر بومیان فلات در آنجا ساکن شدند.
این آریائیان قبیله های بزرگ داشتند که معروفتر از همه ( پارسیان) , ( مادها) , ( سکاها) , ( بلخیان),(خوارزمیان),(سغدیان),(هراتیان)و(پارتیان)بودند و نام ایران را اینان براین سرزمین نهادند .
دست تقدیر, به فرمان آسمانی, پارسیان را پشتیبان
می نمود و آنان را در جنگ ها و جاده های سواره
نظام رهبری و در تسخیر شهرها یاوری می کرد.
(آشیل شاعر)

در ترجمه کتیبه بیستون چنین می خوانیم
( گوید داریوش شاه هشت تن از خاندان من از پارینه شاه بودند منم نهمین , نه تن پیاپی شاهیم)
و این نه تن چنانچه از کتبه های مختلف پادشاهان هخامنشی بر می آید عبارتند از
طبق گفته داریوش به این نتیجه می رسیم که کورش کبیر هفتمین پادشاه از پادشاهان هخامنشی بوده است که وسیع ترین شاهنشاهی در تاریخ دنیاست و ترکیبی از تمدن های قدیم است چرا که دولت هخامنشی در آن زمان شامل بین النهرین, سوریه, مصر, آسیای صغیر, شهرها و جزایر یونانی و قسمتی از هند بود.
از چگونگی سلطنت و سلوک پادشاهان هخامنشی تا زمان قیام کورش اطلاع دقیق و درستی در دست نیست

بنابراین می پردازیم به کورش کبیر
کورش مردی سعادتمند بود, به
تبعه ی خود آرا می بخشید
خدایان او را دوست می داشتند,
زیرا دارای عقلی سرشار بود.
( دیودورس سیسیلی )
زاد روز کورش بزرگ در روزی از سال 590 پ- م در هگمتانه و در سرزمین ماد گزارش شده است. پدر او کمبوجیه از بزرگان قوم پارس بود و مادرش را ماندانا یگانه دختر آخرین پادشاه سرزمین قوم ماد یعنی آستیاک ( اژی دهاک ) نوشته اند.
درسال (559 ق.م) دولت بزرگی را که مادها در غرب ایران تشکیل داده بودند تسلیم کورش بزرگ شد
این کورش پسر کمبوجیه و نوه ی کورش اول است و کورش اول نوه ی هخامنش است و بدین سان بود که کورش بزرگ نام هخامنشی را برای دولت شاهنشاهی خود برگزید
این کورش, پادشاه پارسیان و یک شاهزاده ی پارسی بود که با کارهای درخشانش بزرگترین دولت جهانی را به وجود آورد
او از (559 ق.م) تا (530 ق.م) حکومت داشته, وی با پیوند دو قوم پارس و ماد بنیانگذار کشور ایران و فرمانروایی هخامنشی می باشد.
تنها همسر کورش کاسان دانه دختر فرناسپه از خاندان هخامنشی بود
کاسان دانه در زمان پادشاهی کورش در گذشت و پس از آن کورش تا زمانی که زنده بود همسر دیگری اختیار نکرد . هئوتسیا نام دختر کورش و همسر داریوش بزرگ است کورش در غرب بر امپراطوری های لیدی و بابل چیره شد و مرز شرقی ایران را تا رود سیحون گسترش داد و با ملتهای مغلوب جوانمردانه رفتار نمود
وی پاسارگادرا به پایتختی برگزید که در فاصله 135 کیلومتری شمال شرق شیراز قرار گرفته
این کورش نخستین کسی است که توانست به تاسیس یک شاهنشاهی در جهان دست یابد همچنین او اولین کسی بود که لقب کبیر را از تاریخ دریافت کرد
امروزه با پیدایش منشور کورش که بر روی آن فرمان آزادی وقوانین حقوق بشر حک شده تمام دنیا کورش را بنیانگذار حقوق بشر می داند به طوری که نسخه بدلی از منشور کورش به عنوان کهن ترین فرمان شناخته شده ی تفاهم و همزیستی ملت ها در سازمان ملل متحد در فضای بین تلار اصلی شورای امنیت و تالار قیمومت جای دارد. این منشور استوانه ایی است که پیرامون آن با خط میخی بابلی حکاکی شده است. در واقع اولین قانون حقوق بشر را می توان در محتوای متن این منشور مشاهده نمود که به دست بشر نگاشته شده است.
در بخشی از این منشور می خوانیم
کورش چنین گوید:
- ارتش بزرگ من به آرامی وارد بابل شد.
- نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید.
- وضع داخلی بابل و جایگاه های مقدسش قلب مرا تکان داد.
من برای صلح کوشیدم.
من برده داری را برانداختم.
به بدبختی آنان پایان بخشیدم
- فرمان دادم که همه ی مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند.
فرمان دادم که هیچ کس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند.
ورود کورش ( بدون جنگ و پیکار) به بابل نه تنها در گزارش او بلکه در متون بابلی همچون
( سالنامه نبونید) و نیز در تواریخ هرودوت( کتاب یکم, بخش تسخیر بابل) تائید شده است.
همچنین پذیرش کورش توسط مردم بابل در ( کورش نامه / سیروپدی) نوشته گزنفون تائید شده است. گز نفون اظهار می دارد که مردمان همه ی کشورها با رضایت خودشان پادشاهی و اقتدار کورش را پذیرفته بودند.
- در سیاحت نامه فیثاغورت در وصف کورش آمده است:
( در شوش باغ های باصفا که از چرخاب های بزرگ آبیاری می شود بر قصر احاطه کرده ...
در یکی از این باغها کشتزاری است که کورش باید بیل برداشته چارمین بخش از یک ساعت را در آنجا کشاورز باشد)
درباره کورش گوید: ( در این بوستان خود کورش بزرگ به یاد می آورد که انسان است و در حوائج مانند عموم مردم یکسان...
در یکی از مراسم کورش تفضل کرد و با تنی چند از روستائیان برخوان بنشست و چنین گفت: من همتای شمایم ما توشه و زاد خود وابسته به شما وام داریم. پایداری دولت از دسترنج شماست اما شما بی جنب و جوش ما خویشتن داری نتوانید کرد و بر جای استوار نتوانید بود. همواره مانند برادر یگانه و مهربان زندگی کنیم)
( سیاحت نامه فیثاغورث ص 36)
کورش بزرگ همچون زرتشت به این باور ایرانی پایبند بوده است که هر کس در پرستش خدای خود و انتخاب دین خود آزاد است.
افسوس که موبدان زرتشتی عصر ساسانی به این دستاورد با ارزش فرهنگ ایرانی با سختگیری و خشونتهای بی شمار و اعمال سلیقه های شخصی در تحریف آئین زرتشت, آسیب زدند.