تبیان، دستیار زندگی

اُریگامی یا «هنر کاغذ و تا» یکی از کاردستی‌های محبوب ژاپنی است که امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد.
هدف این هنر آفریدن طرح‌های جالب از کاغذ با کمک تاهای هندسی است. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی «تا کردن کاغذ» است و تمام مدلهای کاغذ و تا را در بر دارد، حتی آنهایی که ژاپنی نیستند. اریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده می‌کند، ولی همین تاها می‌توانند به روش‌های گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند.
به طور کلی، این طرحها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز می‌شود، که هر روی آن ممکن است به رنگ متفاوتی باشد و بدون بریدن کاغذ ادامه می‌یابد.

اوریگامی هنری برای بالا بردن خلاقیت و توانایی های ذهن افراد

از سالها پیش ساختن اشیا با کاغذ و بازی با آن بین بچه ها مرسوم بوده است.

"اوریگامی" فن و هنری کامل است که زادگاهش سرزمینهای خاور دور بوده است. هنری که موجب سرگرمی و خلاقیت می شود. اوریگامی یا هنر (کاغذ و تا) بازی دست، ذهن و چشم است.
هنری است که در آن خوب دیدن، تمرکز ذهن و بکارگیری ظرافت دستان بسیار مهم و مورد توجه است.
هدف این هنر خلق طرح های جالب با کاغذ به کمک تاهای هندسی است و به نوعی پرورش و هماهنگی ذهن و دست می باشد.
اصل لغت "اوریگامی" در زبان ژاپنی از "اورو" به‌ معنی خم کردن و "کامی" به‌ معنی کاغذ گرفته شده است. اما خم کردن کاغذ اسامی دیگری نیز در زبان ژاپنی داشته است که بتدریج به ‌نفع اوریگامی از دور خارج شده‌اند.
اوریگامی امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. در نقاط مختلف دنیا، انجمن های بزرگی تشکیل شده است که در این زمینه فعالیت می کنند.

اوریگامی هنری برای بالا بردن خلاقیت و توانایی های ذهن افراد

از سالها پیش ساختن اشیا با کاغذ و بازی با آن بین بچه ها مرسوم بوده است.

"اوریگامی" فن و هنری کامل است که زادگاهش سرزمینهای خاور دور بوده است. هنری که موجب سرگرمی و خلاقیت می شود. اوریگامی یا هنر (کاغذ و تا) بازی دست، ذهن و چشم است.
هنری است که در آن خوب دیدن، تمرکز ذهن و بکارگیری ظرافت دستان بسیار مهم و مورد توجه است.
هدف این هنر خلق طرح های جالب با کاغذ به کمک تاهای هندسی است و به نوعی پرورش و هماهنگی ذهن و دست می باشد.
اصل لغت "اوریگامی" در زبان ژاپنی از "اورو" به‌ معنی خم کردن و "کامی" به‌ معنی کاغذ گرفته شده است. اما خم کردن کاغذ اسامی دیگری نیز در زبان ژاپنی داشته است که بتدریج به ‌نفع اوریگامی از دور خارج شده‌اند.
اوریگامی امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. در نقاط مختلف دنیا، انجمن های بزرگی تشکیل شده است که در این زمینه فعالیت می کنند.

این طرح ها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز می شود که بهتر است هر روی آن رنگ متفاوت داشته باشد.
در هنر اوریگامی از برش استفاده نمی کنند ولی برخلاف باور عمومی اوریگامی های باستانی ژاپن کمتر این سختگیری را داشتند و گاهی بریدن کاغذ یا شروع کردن با کاغذهای غیر مربع را جایز می دانستند.
اوریگامی به غیر از جنبه هنری از جنبه علمی نیز برخوردار است که موجب رشد فکری و افزایش دقت و مهارت می شود.

این طرح ها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز می شود که بهتر است هر روی آن رنگ متفاوت داشته باشد.
در هنر اوریگامی از برش استفاده نمی کنند ولی برخلاف باور عمومی اوریگامی های باستانی ژاپن کمتر این سختگیری را داشتند و گاهی بریدن کاغذ یا شروع کردن با کاغذهای غیر مربع را جایز می دانستند.
اوریگامی به غیر از جنبه هنری از جنبه علمی نیز برخوردار است که موجب رشد فکری و افزایش دقت و مهارت می شود.

هرساله در کشور ژاپن جشنواره ها و نمایشگاه های متعددی در این زمینه برپا می شود. از اهداف هنر اوریگامی می توان به بالا بردن خلاقیت و توانایی های ذهن، تجسم سازی فضایی، رشد فکری و تقویت تمرکز در یادگیری اشاره کرد.
این هنر در مراحل بالاتر و پیشرفته تر به سطحی می رسد که فرد قادر به طراحی شکلهای اوریگامی خواهد بود. در این زمینه ، افسانه های کهنی نیز وجود دارد که نشان دهنده قدمت و اهمیت موضوع است.
غرفه موسسه فرهنگی هنری نغمه نواندیش یکی از غرفه هایی است که در سومین جشنواره فرهنگی ورزشی نگین خلیج فارس با استقبال گسترده بازدیدکنندگان مواجه شده است.
این موسسه تاکنون شش عنوان کتاب اوریگامی با موضوعات حیوانات، لباسها، کودکان، اوریگامی ساده، حیوانات دریایی و سبزیجات و چهار عنوان کتاب "کاغذ و تا"  به چاپ رسانده است.

در این غرفه علاوه بر آموزش اوریگامی، کودکان می توانند با استفاده از  وسایل نقاشی مانند کاغذ، مداد رنگی و پاستل روغنی به خلق آثار ذهنی خود بپردازند و از حضور در جشنواره لذت ببرند.
تاریخچه اوریگامی: روش ساخت کاغذ ظاهرا در حدود سال 100 میلادی در چین شروع شد و تا بیش از پانصد سال به‌صورت یک راز نگهداری می‌شد.

در حدود قرن ششم میلادی این صنعت توسط راهبان بودایی از چین به ژاپن وارد شد. سپس در نیمه‌ی قرن هشتم میلادی و پس از استیلای اعراب مسلمان بر آسیای مرکزی، این صنعت توسط آنان به نقاط دیگر برده شد و در قرن دهم میلادی به مصر و در قرن دوازدهم میلادی به اسپانیا رسید.
پس از ورود اعراب به سیسیل این صنعت وارد ایتالیا شد و کارگاه‌های کاغذ سازی در سال1276 در فابرینوی ایتالیا و در سال 1348 در تروی فرانسه آغاز به‌کار کردند.
از این زمان به بعد یعنی از نیمه‌ی دوم قرن چهاردهم میلادی مصرف کاغذ برای کتاب در اروپا متداول شد.
اگر چه از ابتدای همین قرن استفاده از کاغذ در انگلستان رواج یافت، ولی اولین کارگاه تولید کاغذ در قرن پانزدهم در هرتف ورد انگلستان برپا شد.

اولین کارگاه ساخت کاغذ در آمریکای شمالی در سال 1690 ایجاد شد.
گروهی معتقدند که اولین بار خم کردن کاغذ در چین متداول شده است. استفاده از ماکت‌های کاغذی خانه برای سوزاندن در مراسم تدفین از دلایل این ادعا است. اما شکی نیست که این ژاپنی‌ها بودند که هنر خم کردن کاغذ را کمال بخشیدند و به‌ عبارتی از آن خود ساختند. البته هزینه‌ی بالای تهیه‌ی کاغذ ایجاب می‌کرده است که از این هنر فقط برای مراسم خاص استفاده شود، مانند پروانه‌های کاغذی نر و ماده که برای تزیین فنجان‌ها در مراسم ازدواج استفاده می‌شده است.
در دوره‌های مختلف تاریخی ژاپن، اوریگامی حضور داشته است. در خلال دوره‌ی موروماچی در قرون چهاردهم تا شانزدهم میلادی (1333 – 1573) اوریگامی مدرن به‌گونه‌ای اصولی توسط یک نویسنده‌ی ناشناس نگاشته شده است. سپس در دوره‌ی ادو (1603 – 1867) اوریگامی به‌صورت یک سرگرمی فراگیر درآمد که البته در آن زمان Orisue نامیده می‌شد.
کتاب "چگونه 1000 مرغ ماهیخوار با کاغذ بسازیم" در سال 1797 در ژاپن به چاپ رسید.
در دوره‌ی میجی (1868 – 1912) اوریگامی در برنامه‌ی درسی مدارس و حتی مهدکودک‌ها وارد شد تا کودکان هنر و مهارت کار با انگشتان را بیاموزند. از آن زمان تاکنون کاغذ مربعی 15 در 15 سانتی‌متری اوریگامی در همه‌جا فروخته می‌شود و اوریگامی برای سرگرمی و آموزش در مقیاس وسیع مورد استفاده است.

گروهی معتقدند که در اسپانیا خم کردن کاغذ مستقل از ژاپن ابداع شد. گنجشک کاغذی اسپانیایی (Pajarita)، در قرن شانزدهم میلادی و یا حتی قبل از آن ساخته شده است.
فیلسوف اسپانیایی "میگوئل اونامونو" - که در آخرین روز سال 1936 میلادی در خلال جنگ داخلی کشته شد - در سال 1902 تالیفاتی در این زمینه داشته است.
“اونامونو” علاقه‌ی فلسفی خاصی به خم کردن کاغذ داشت و مطالعه‌ زیادی بر روی گنجشک کاغذی اسپانیایی انجام داد.
هم‌چنین "سولورزانو" بر روی سیستم پایه‌ها کار کرده و اولین کارش را در سال 1928 منتشر کرده است.
پس از مرگ "اونامونو"، کار او در سایر کشورهای اسپانیایی زبان نظیر آرژانتین دنبال شد ولی از آن فراتر نرفت و در واقع پایه‌ای برای جنبش کنونی نشد. پس از مدتی جنبش اسپانیایی در جنبش عمومی غربی جذب شد.
در انگلستان از حدود قرن شانزدهم میلادی از روش‌هایی برای تا کردن دستمال سفره بر روی میز غذا در محافل استفاده می‌شده است، که احتمالا بعدها به خم کردن کاغذ تبدیل شده باشد.
هر چند امروزه آن را قسمتی از اوریگامی می‌دانند ولی احتمال ابداع آن به طور مستقل از اوریگامی نیز مطرح است. یادداشت‌هایی در زمینه‌ آموزش و خم کردن کاغذ در حدود سال 1874 به چاپ رسیده است.
جزئیات نحوه ساخت پرنده در حال پرواز هم در سال 1889 چاپ شده است.
افراد مشهور در زمینه‌ی اوریگامی
در سال 1952 "ج. لگمان" کتاب "کتاب‌شناسی خم کردن کاغذ" را به چاپ رسانید.
همچنین "باب هربین" در سال 1955 با سری برنامه‌ی تلویزیونی "آقای چپ و آقای راست" توجه عمومی را به اوریگامی جلب کرد.
وی سپس کتاب مهمی به‌نام "جادوی کاغذ" را منتشر کرد که شاید یکی از مهم‌ترین کتاب‌ها در این رابطه تا آن زمان به‌شمار می‌رود.
در سال 1967 هم "انجمن بریتانیایی اوریگامی" بنیان نهاده شد که در حال حاضر از سراسر جهان عضو دارد و کتابخانه آن در مورد اوریگامی بسیار قابل توجه است.
بازسازی مجدد اوریگامی به ‌عنوان یک هنر خلاق در ژاپن تا حد زیادی مدیون این افراد است:
- ایسائو هوندا (Isao Honda)، که کتاب اوریگامی را در سال 1931 منتشر کرد.
- آکیرا یوشیزاوا (Akira Yoshizawa) ‌که برای سال‌های زیادی به‌عنوان یک نابغه مسلط بر اوریگامی شهرت داشته است و اولین اثرش در سال 1952 چاپ شده است.
- میچیو اوچیاما (Michio Uchiyama) که این هنر را از مادرش آموخته بود و در سال 1908 نوع جدیدی از اوریگامی به‌نام سبک کوکو (Koko – styler) به‌نام وی به ثبت رسید.
او در سال 1931 یک نمایشگاه عمومی از آثارش را در توکیو برگزار کرد.
پس از جنگ دوم جهانی آثار زیادی در این زمینه به چاپ رسیده و انجمن‌های فراوانی تاسیس شده‌اند. از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان از انجمن بین‌المللی اوریگامی نام برد که توسط "آکیرا یوشیزاوا" بنیان‌گذاری شده است.
"یوشیزاوا" و "اونامونو" استفاده از پایه پرنده را گسترش دادند و "یوشیزاوا" استفاده از دو مربع را آغاز کرد.
سپس پایه‌های بلینتز (blintzed bases) ابداع شد و پس از آن فنون جدید نظیر جعبه تا زدن (box pleating) کار را به جایی رسانید که اکنون کم‌تر چیزی را می‌توان یافت که نتوان آن را از یک یا چند قطعه مربعی یا مستطیلی کاغذ ساخت از مرغ ماهی‌خوار ژاپنی تا حیوانات چهارپا با سر و دم که توسط یک قطعه کاغذ ساخته می‌شوند

- میچیو اوچیاما (Michio Uchiyama) که این هنر را از مادرش آموخته بود و در سال 1908 نوع جدیدی از اوریگامی به‌نام سبک کوکو (Koko – styler) به‌نام وی به ثبت رسید.
او در سال 1931 یک نمایشگاه عمومی از آثارش را در توکیو برگزار کرد.
پس از جنگ دوم جهانی آثار زیادی در این زمینه به چاپ رسیده و انجمن‌های فراوانی تاسیس شده‌اند. از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان از انجمن بین‌المللی اوریگامی نام برد که توسط "آکیرا یوشیزاوا" بنیان‌گذاری شده است.
"یوشیزاوا" و "اونامونو" استفاده از پایه پرنده را گسترش دادند و "یوشیزاوا" استفاده از دو مربع را آغاز کرد.
سپس پایه‌های بلینتز (blintzed bases) ابداع شد و پس از آن فنون جدید نظیر جعبه تا زدن (box pleating) کار را به جایی رسانید که اکنون کم‌تر چیزی را می‌توان یافت که نتوان آن را از یک یا چند قطعه مربعی یا مستطیلی کاغذ ساخت از مرغ ماهی‌خوار ژاپنی تا حیوانات چهارپا با سر و دم که توسط یک قطعه کاغذ ساخته می‌شوند