مللی كه سالیان دراز در منطقه ای زیستهاند و با حوادث آسان و دشوار روبه رو شده و فتحها و پیروزیها بر دست ایشان رفته و شكستها بدانان رسیده است ناگزیر داستانها و سرگذشتها ازپهلوانیهای پهلوانان و آزار مهاجمان و تعدی متعدیان و جهانگشایی جهانگشایان در یاد ایشان خواهد ماند كه در حقیقت خاطراتی از پدید آمدن و استوار شدن مبانی ملیت آنان است... چنین منظومهیی را كه مشتمل بر افكار پهلوانی و آثار شجاعت و مفاخر قوم است، منظومهی حماسی و قهرمانی خوانند.
همانگونه كه دكتر ذبیحالله صفا در كتاب «حماسهسرایی در ایران» اشاره كرده است در شناختن خصائص نژادها و ملل جهان و چگونگی مدنیت و مجاهدات و رنجهای ایشان در تكوین تمدن و ملیت و نیز در معرفت به قوهی خیال و فكر و درجهی استعداد آنها، منظومههای حماسی یكی از بهترین وسایل تحقیق است.
موضوع سخن در اینجا امر جلیل و مهمی است كه سراسر افراد ملتی در اعصار مختلف در آن دخیل و ذینفع باشند (مانند مشكلات و حوایج مهم ملی از قبیل مسالهی تشكیل ملیت و تحصیل استقلال و دفاع از دشمنان اصلی و امثال اینها، چنانكه در شاهنامه و حماسههای ملی جهان ملاحظه میشود) و یا مشكل فلسفی...»