بگزین ره سلامت، ترک ره بلاکن!
داشتن فرزند آرزوی هر پدر و مادری است.کودک نعمتی است که شادی و نشاط را با وجود کودکانه خود برای والدین به ارمغان میآورد.
مادر شدن از زیباترین دوران زندگی هر زنی به شمار می رود اما ترس از دردهای زایمان و گاهی مشكلات پس از آن در سالهای اخیر بسیاری از مادران را بر آن واداشته كه به انجام عمل سزارین تن در دهند.
دوران بارداری برای هر مادری سخت، اما مقدس و شیرین است. دغدغه همه مادران بهویژه مادرانِ جوان و آنانی که تولد اولین کودک خود را تجربه میکنند، در ماههای آخر بارداری فرایند زایمان و وضع حمل است. برخی از مادران جوان ماههای آخر بارداری خود را با ترس بیمورد از زایمان و با ناراحتی و کابوس سپری میکنند.
حاضر نیستیم زنده زنده شكنجه شویم. این تصوری است كه در میان نسل جدیدی از زنان رایج شده است كه زایمان به شیوه طبیعی را انتخاب نمی كنند. در یك كلینیك مراقبت های قبل و بعد از بارداری در خیابانی در شمال شهر تهران ، زن جوانی در انتظار به دنیا آمدن نخستین فرزندش، می گوید: «از زایمان طبیعی فقط صحنه های جیغ و فریاد زن ، و دردی كه می كشد در خاطرم هست. واقعاً زایمان طبیعی مثل شكنجه است.»
دیری نمیپاید که رؤیای شیرین مادر شدن جای خود را به ترسهای ناشی از خرافات و تلقینهای بعضا غلط اطرافیان میدهد و دیگر زایمان نه آن ارتباط نزدیک و معنوی با خدا، بلکه رویدادی دلهرهآور است که ترجیح میدهند در بیهوشی سپری شود. آمارها نشان میدهد که میزان کلی سزارین در غرب که در سال1980 به 25 درصد رسیده بود، با راهکارهای دولتها بسیار کاهش یافته و هم اکنون در بعضی کشورها به کمتر از 10 درصد رسیده است. میانگین این آمار در غرب، هم اکنون چیزی نزدیک به 20 درصد است، حال آنکه در ایران این رقم به 35 درصد (60 درصد در شهرها و نزدیک به 100 درصد در بعضی از بیمارستانهای خصوصی تهران) رسیده است. ۷۵ درصد سزارینهایی که در کشور ایران انجام شده، غیرضروری و بهصورت انتخابی بوده است.
حالا او با انتخاب زایمان به شیوه سزارین از تصور روزی كه وضع حمل خواهد كرد، خوشحال و هیجان زده است: «این طوری نه خودم اذیت می شوم و درد می كشم و نه اطرافیانم به زحمت می افتند. با پای خودم به بیمارستان می روم و مثل زایمان طبیعی به بچه هم فشار نمی آید.»