۱. یکی از شرایط عقد در نزد شیعه آن است که بر قطعیت و جذم طرفین دلالت کند، لذا فقهای شیعه میگویند صیغهی آن باید به لفظ ماضی -مانند: زَوَّجتُ یا اَنکَحتُ- باشد. اما اهل سنت از جمله شافعیه، ماضی بودن الفاظ صیغهی ازدواج را شرط نمیدانند و حنفیه هر لفظی -مانند الفاظ بیع و هبه- را که از قصد طرفین بر ازدواج حکایت کند، برای این منظور کافی میدانند.
۲