تبیان، دستیار زندگی

نام لنگرود، برای نخستین بار در سال ۵۱۲ هـ. ق. در متون تاریخی ذكر شده‌است. این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملك شاه آلب ارسلان است. در دوره صفویان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مركز حوادث مهمی بوده‌است. فرار احمد خان حاكم لاهیجان از لنگرود و دستگیری اعضای خانواده وی توسط كیا فریدون حاكم گیلان و تحویل آنها به شاه عباس، از جمله رویدادهای مهم این دوره شهر است. نادر برای سركوب تاتارهای شرق مازندران و توسعه تجارت و دستیابی به دریا، لنگرود را برای ایجاد پایگاه دریایی و كارخانه كشتی‌سازی انتخاب كرد و در توسعه آن كوشید. در زمان قاجار نیز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. این شهر، امروزه یكی از مناطق زیبای گردشگری در استان گیلان است.

لنگرود دارای محله‌هایی به نام‌های درویشانه بر، درب مسجد، فشكالی محله، سوتال محله، در مسجد، كاسه‌گرمحله، قصاب‌محله، گشته مردخال، انزلی‌محله و راه‌پشته است كه هر یك دارای اعتبار خاصی است. بندر چمخاله كه در شش كیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه‌های گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت‌های تجاری بوده كه در حال حاضر بسیار محدود است.

طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به كارهای كشاورزی علاقه‌مند باشند. از محصولات عمده لنگرود می‌توان انواع برنج، چای، صیفی‌جات را نام برد. همچنین صید ماهی در این شهر رایج است.

بازار هفتگی لنگرود در روزهای شنبه و چهارشنبه با استقبال فراواندر محل جدید آن(پارك بازار) برگزار می‌گردد. مردمان لنگرود، بسیار مهربان و با فرهنگ ونیك اندیش هستند.

پل از یك سطح میانی و دو بخش جانبی شیب دار تشكیل شده و طول قسمت اول آن 10/15 متر و دو قسمت جانبی 10 الی 11 متر است . عرض پل در قسمت میانی و بین دو جان پناه 345 تا 350 سانتیمتر و عرض قسمت جان پناه‌ها هریك 45 و ارتفاع آنها 35 سانتیمتر است . عرض كلی پل 430 سانتیمتر است . محل عبور عابر پیاده روی پل را در مرمت‌های اخیر با قلوه سنگ مفروش ساخته اند . پل دارای دهانه با طاق جناقی نسبتاً كند است. دو فرو رفتگی در پیشانی پل و در فاصله بین دو قوس قرار دارد . هر یك از قوس‌ها در سمت بیرونی دارای یك نوار آجركاری به عرض 12 سانتیمتر است كه حالتی تزیینی و برجسته دارند. علاوه بر آن در كنارهٔ قوس‌ها آجر چینی خاصی نیز انجام شده و حاشیه ای به عرض 60 سانتیمتر را به وجود آورده است. پایه میانی قطور پل 4 متر عرض دارد و دو موج شكن یا سیل برگردان در دو طرف پل برای كاستن از فشار آب در ایام افزایش سطح آب تعبیه شده است. یك دهانه كوچك بین پایه میانی پل و یك طاق نمای جناقی بر بالای آن با عرض 50 سانتیمتر وجود دارد.

بر اساس اطلاعات كتاب تاریخ خانی تا سال 912 هـ . ق در شهرلنگرود، فقط پلی چوبی موجود بود. از این رو ساخت این پل را می توان به زمان حكام كیایی گیلان منسوب دانست. هر چند پاره ای از بومیان ساخت این پل را منطقه به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت می دهند كه البته سند و مدرك معتبری در این باره در دست نیست؛ اما در كتاب دارالمرز ولایت گیلان نوشتهٔ رابینو ساخت آن را مربوط به دوران صفویه ذكر نموده است.

امروزه، از پل خشتی لنگرود كه از آجر و ساروج ساخته شده است، بعنوان معروف‌ترین بنای تاریخی و نماد شهر لنگرود یاد می شود. این پل تاریخی بر روی رودخانه لنگرود ساخته شده است. در گویش گیلكی لنگرودی، به آن خَشته پٌل و خَشته پورد می گویند.