شاید این سوال به ذهنتون رسیده باشه که به کی می گن اسپکر شش دونگ
مهمترین خصوصیت یه اسپکر شش دونگ اینه که بتونه هر توپی رو تاکید می کنم هر توپی رو تبدیل به امتیاز کنه امار می گه اسپکری که کمترین خطا رو توی زمین داشته باشه و بتونه از هر 10 اسپک در جریان بازی 8 تاش رو تبدیل به امتیاز کنه قطعا یه اسپکر شش دونگ هست و خوشبحال پاسور تیم که می تونه با خیال راحت تو هر شرایطی به اون پاس بده . مثالش رو تو تیمهای مختلف خودتون پیدا کنید ....
خوب برای اینکه یه اسپکر بتونه هر توپی رو تبدیل به امتیاز کنه باید چند تا خصوصیت داشته باشه
1- بسیار واضحه که نباید اشکال تکنیکی داشته باشه چه توی سه گام و چه توی ضربه دست
2- براحتی باید بتونه هم راست به راست اسپک بزنه و هم زاویه
3- باید بتونه اگه لازم بود اسپک رو جلو زمین بزنه ( میخ کنه) هم اگه خواست در مناطق عقب زمین بزنه
4- باید بتونه براحتی از مچ دستش در جهت های مختلف استفاده کنه
5- باید دید بالایی داشته باشه و به راحتی بتونه دست دفاع و جایگری مدافع عقب رو ببینه و با دست دفاع بازی کنه
6- باید بتونه از قدرت و فکرش به موقع استفاده کنه (بعضی پاسها رو باید با قدرت زد و بعضی رو با دقت)
این مواردی که گفتم برای پاس های خوب هست اون چیزی که یه اسپکر رو از بقیه متفاوت می کنه اینه که پاسهایی که زیاد خوب نیست و حتی پاسهای بد و چه بسا پاسهایی که هیچ کسی فکر نمی کنه که بشه اسپک زد رو تبدیل به امتیاز کنه برای این کار باید یک خصوصیت دیگه هم داشته باشه
- بتونه پاس رو بشناسه و متناسب با اون حرکت کنه
این یکم توضیح می خواد
ببیند برای اینکه یه پاس رو بشناسی باید سه تا چیز ازش بفهمی
الف : فاصله با تور
ب:ارتفاع
ج: کشیدگی پاس
یک اسپکر شش دونگ باید بتونه فاصله توپ و تور رو تشخیص بده و همیشه پشت توپ بپره ( نکته مهم) یک اسپکر شش دونگ باید ارتفاع پاس رو تشخیص بده و برای توپ های کوتاه سریعتر و توپهای با ارتفاع زیاد کمی بامکث حرکت کنه یه اسپکر شش دونگ باید کشیدگی پاس رو تشخیص بده تا اگه توپ کشیده نبود یا زیادی کشیده بود بتونه با کج گذاشتن گامهاش پشت توپ باشه
اگه یه اسپکری تمامی این خصوصیات رو داشت و اعتماد به نفس کافی رو هم برای اجرای اون توی زمین داشته باشه قطعا تبدیل به اسپکر شش دونگ می شه ( این اعتماد به نفس که گفتم خیلی مهمه ها ...)
