تبیان، دستیار زندگی

به جای انبردست و سیم‌چین و ابزار دقیق و انواعی از سیم و انبر و شاه‌کلید هم یک «صفحه‌کلید» پیش رو دارد که کارکردن با آن به مراتب آسان‌تر از آن ابزار دقیق و ظریف است! فقط کافی است یک رایانه و دسترسی به اینترنت داشته باشد. بقیه‌اش دیگر به توان ذهن و تخصص در ​زمینه رایانه و تبحر در اینترنت بستگی دارد.
البته یک‌سری مواد اولیه هم لازم است اما خیلی سخت نیست چون آنها هم فقط مشتی عدد هستند. چراکه در دنیای مجازی گویا پریدن از روی دیوارهای امنیتی کار ساده‌ای است.
اما شرایط من و شمایی که از اینترنت و رایانه سردر نمی​آوریم یا پدر و مادرمان یا حتی پدربزرگ و مادربزرگمان که حالا همگی مجبوریم حقوقمان را با کارت عابر بانک دریافت کنیم، ‌قبض‌های آب و برق و تلفن و گاز و جریمه و ... را اینترنتی پرداخت کنیم جان می‌دهد برای سارقان اینترنتی! می‌گویید نه؟ باید سری به دادسرای جرائم رایانه‌ای بزنید تا ببینید حتی تیپ و قیافه سارقان این میدان جذاب هم فرق کرده و چه شلوغ است شعبه‌های آن.
اگر خبرنگار حوادث باشید می‌توانید از نزدیک با این اعجوبه‌های سرقت جدید آشنا شوید. اما زیاد هم دلخور نشوید ما خبرنگاران سرنخ این صفحه را برای انتقال تجربه‌هایی از آنچه دیده‌ایم قرار داده‌ایم تا شما را هم با ترفندهای تبهکاران جدید و قدیم آشنا کنیم. در واقع شما می‌توانید تجربه سال‌ها دادگاه و پلیس و کلانتری رفتن ما برای تهیه خبر را با این مطالب داشته باشید و رکب نخورید.
اما دزدان اینترنتی چه بلایی سرمان می‌آورند که بدون آنکه ما آنها را ببینیم پول‌هایمان را از چنگمان درمی‌آورند؟ درواقع ما فقط لحظه‌ای که با حساب خالی‌مان مواجه‌ می‌شویم می‌فهمیم اتفاقی رخ داده و حتی اول هم نمی‌فهمیم پولمان را زده‌اند. می‌گوییم؛ امان از این دنیای الکترونیک باز هم این بانک اشتباه کرد! اما وقتی می‌رویم سراغ باجه مربوط به بانکداری الکترونیک و می‌گوییم اشتباهی رخ داده؟ می‌شنویم که نه و بعد کاشف به عمل می‌آید که بله سرقت اینترنتی صورت گرفته و تازه اول سؤال پرسیدن‌هایمان است که چطور ممکن است؟ سارقان الکترونیکی یا اینترنتی علاوه بر نشستن پشت رایانه خانگی‌ خود ممکن است سراغ عابربانک‌ها که محل مراجعه ماست بروند.

یک جای دیگر هم مورد علاقه آنهاست؛ فروشگاه‌های بزرگی که دستگاه POS دارند منظورم همان کارتخوان‌هاست. همین هفته قبل پلیس توانست تیمی از سارقانی را به دام ​بیندازد که از عابربانک‌های استان اصفهان و فارس یک میلیارد و 673 میلیون​ریال به جیب زده بودند! به هر حال چاره‌ای نیست. باید دست به کار شویم و دو راه بیشتر نداریم؛ بالا بردن اطلاعاتمان درباره دنیای الکترونیک و مجازی به همراه دقت و احتیاط بیشتر.
مهمترین کار یک سارق الکترونیکی و اینترنتی دزدیدن هویت من و شماست. درواقع تا هویت من و شما را نداشته باشند نمی‌توانند کاری بکنند. هویت من و شما در دنیای مجازی و اینترنت معمولا با شماره‌ها مشخص می‌شود. شماره‌ای که برای رایانه متصل به شبکه اینترنت شناخته شده است، شماره 16 رقمی کارت الکترونیک بانکمان، شماره سه یا چهارقمی رو یا پشت کارتمان که به CCV2 معروف است، رمز اصلی و رمز دوم که رمز دوم را برای خرید‌های الکترونیک استفاده می‌کنیم.
سارقان اینترنتی معمولا این اطلاعات مربوط به هویت ما را می‌خواهند و بعد دست به کار می‌شوند و به اصطلاح ما را «هک» می‌کنند. بعد اطلاعات هویتی ما را به عنوان هویت خود جا می‌زنند و کارشان را شروع می‌کنند. اگر خواستید برای دوستانتان کلاس بگذارید و اسم خارجی این سرقت هویت را توضیح دهید بگویید سارقان از دو روش (فیشینگ) و (فارمینگ) استفاده می‌کنند.

Phishing روشی تهاجمی است و حملات Pharming هم تله و اغفال اینترنتی است! بررسی‌ها نشان داده که پس از شناسایی این تبهکاران، جبران خسارت‌هایی که آنان به بار آورده‌اند بین 4 تا 5 سال به طول می‌انجامد. حالا خود دانید اگر فکر می‌کنید حوصله این اصطلاحات و اطلاعات تخصصی را ندارید جبران خسارت 5 ساله را درنظر مرور کنید و اگر نه ادامه دهید! یادتان باشد فقط قرار نیست که پول‌های من و شما دزدیده شود. سارقان اینترنتی هویت من را می‌دزدند و با آن از شما سرقت می‌کنند. بدین ترتیب من و شما به جان هم می‌افتیم و بعد بیایید پیدا کنید پرتقال‌فروش را

در روش فیشینگ سارقان که در جست‌وجوی لقمه‌ای چرب و نرم هستند در دنیای مجازی، ای‌میل‌هایی را طراحی می‌کنند و برای کاربران می‌فرستند. من و شما هم از همه جا بی‌خبر خوشحال از نامه‌های مجازی روی آنها کلیک می‌کنیم. ای‌میل مربوطه که طوری طراحی شده که با نخستین کلیک فعال شود شروع به جست‌وجوی اطلاعات هویتی من و شما می‌کند. بعد آنها را به سارق تقدیم می‌کند. سارق به شماره‌هایی دست پیدا می‌کند که رایانه من با آن در اینترنت شناخته می‌شود. حالا او یک هویت دارد که مال خودش نیست. بنابراین می‌تواند با آن به سراغ قربانی بعدی برود. ممکن است آن قربانی شما باشید.
در همین چندماه اخیر شما هم احتمالا با پیامکی مواجه شدید که از بانک مرکزی ارسال شده بود. در آن گفته بود که شماره 16 رقمی روی کارت عابربانک خود را برای هیچ‌کس در قالب پیامک ارسال نکنید زیرا ممکن است همین ارسال پیامک ترفند دریافت اطلاعات هویتی شما باشد.

همچنین در همین پیامک بانک مرکزی گفته شده بود که CCV2کارت خود را هم پیامک نکنید. اینها همان اطلاعاتی است که در خریدهای اینترنتی لازم است تا یک خرید انجام گیرد. به علاوه رمز دوم. اما این اطلاعات ممکن است از چه راه‌هایی از من و شما دزدیده شود

اول همان راه بی‌احتیاطی من شما در ارسال پیامک به دوستانمان یا به مسابقاتی است که می‌گویند بیایید و شرکت کنید تا برنده شوید. البته منظورمان برنامه 90 نیست‌ها! مسابقه‌هایی که می‌خواهند شما در آن شرکت کنید و معمولا هم مرحله به مرحله انجام می‌شود. اما شیوه سارقان حرفه‌ای اینترنتی همان فارمینگ است. آنها می‌آیند و برای شما یک تله حسابی آماده می‌کنند. شما می‌روید که خرید اینترنتی کنید.
یک شارژ تلفن همراه می‌خواهید بخرید. می‌روید و وارد سایت مربوطه می‌شوید. خرید را تعیین می‌کنید بعد نوبت به پرداخت بانکی می‌شود. برنامه از شما می‌خواهد که بانک موردنظر خود را انتخاب کنید. شما هم انتخاب می‌کنید. اینجا لحظه حساسی است.
سارقان در این روش، صفحه‌هایی کاملا مطابق و مثل صفحه بانک‌ها طراحی کرده​اند و حتی لوگوی بانک شما هم در آن هست. ولی شما لحظه‌ای قدم در کمینگاه آنان می‌گذارید که روی خرید اینترنتی کلیک کرده‌اید اما به آدرس بالای صفحه نگاه نکرده‌اید. برای همین می‌گویند آدرس بار یعنی همانجایی که www را می‌زنید به دقت چک کنید سارقان از این فرصت استفاده کرده و لحظه‌ای که شما ممکن است برای خرید، بانک موردنظر را انتخاب می‌کنید شما را به صفحه‌ای با آدرس بار موردنظر خود می‌کشانند.
بعد شما فکر می‌کنید وارد صفحه خرید بانک شده‌اید و شروع می‌کنید به تایپ کردن شماره 16 رقمی، بعد CCV2 بعد رمز دوم و بعد سال انقضا. اما همه این اطلاعات را به آقا یا خانم سارق تقدیم کرده‌اید. بعد هم سیستم به شما خطا می‌دهد و می‌گوید از اول اقدام کنید.

اگر لحظه‌ای که به صفحه خرید و واریز پول وارد می‌شوید تأمل کنید و آدرس بار را نگاه کنید باید آدرس بانک شما باشد. حالا نشانی الکترونیکی این بانکها را در ادامه مطلب مشاهده می نمایید. بانک موردنظر خود را به خاطر داشته باشید. وقتی دارید خرید می‌کنید توجه کنید در صفحه‌ای که دارید شماره 16 رقمی و بقیه اطلاعات حساس را وارد می‌کنید آدرس بارش همین باشد.
آدرس پرداخت اینترنتی بانک سامان: sb24.com
آدرس پرداخت اینترنتی بانک پارسیان: pec24.com
آدرس پرداخت اینترنتی بانک پاسارگاد: BankPasargad.com
آدرس پرداخت اینترنتی بانک ملت: bankmellat.ir
آدرس پرداخت اینترنتی بانک سینا: esinabank.com
آدرس پرداخت اینترنتی بانک ملی: bankmelli-iran.com
یادتان باشد روش فارمینگ از غفلت و از این حال و هوای شما استفاده می‌کند که به کلیک‌هایی که می‌کنید اعتماد دارید اما شاید مقصدی که رفتید کاملا شبیه مقصد اصلی بوده باشد.

روش ارسال پیامک برای شرکت درمسابقه

روش انتقال وجه

روش دم‌دستی!

روش کنترل نامحسوس

 راهکار مقابله با سرقت‌های اینترنتی
هنگام خرید از مغازه‌ها، رمز بانکی خود را شخصا وارد دستگاه کارتخوان کنید و از گفتن آن به فروشنده و دیگران خودداری کنید.
کارت بانکی خود را به شخص دیگری ندهید و اگر دادید بعد از دریافت، رمز کارت و رمز دوم را تعویض کنید.

از نوشتن رمزهای کارت بانکی در کنار کارت بانکی خود خودداری کنید.

اگر به هر نحوی مطلع شدید که تمام یا بخشی از اطلاعات کارت بانکی شما درز کرده است باید سریعا اقدام به تغییر این اطلاعات کنید.
به هیچ‌وجه پرداخت‌های اینترنتی و استفاده از اینترنت بانک را در کافی‌نت‌ها و کامپیوترهای عمومی انجام ندهید. حتی مشاهده شده که در مرکز کامپیوتر دانشگاه‌ها نیز، اطلاعات کارت‌های بانکی سرقت شده و مورد سوء‌استفاده قرار گرفته است. در صورت اجبار به این کار، بلافاصله رمز دوم کارت خود را تغییر دهید.
به قدیمی‌ها کمک کنید. پدران و مادران ما یا پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های ما که حالا بازنشسته شده‌اند و حقوقشان را به وسیله کارت‌های عابربانک دریافت می‌کنند هدف‌های سارقانند زیرا آنها کمتر از من و شما با اینترنت و روش‌های الکترونیک آشنا هستند. ممکن است به بهانه کمک کردن سارقان به سراغشان بیایند یا از کندی حرکت آنها در عملیات بانکی استفاده کنند و شماره رمز آنها را پیدا کنند پس به آنها کمک کرده و یا آنکه روش صحیح استفاده را به آنها یاد بدهید.
منبع:hamshahrimags.com