بگذارید یک نگاه کلی به منشا آدامس، محتویاتش و عمل جویدن بیندازیم.
● آدامس از کجا آمد؟
مردم ایران در قدیم نوعی جویدنی داشتند به نام سقز. برخی نیز صمغ حاصل از پوست درخت غان را می جویدند و اعتقادشان بر این بود که اثرات خوبی بر رفع بوی دهان و تقویت دندان هایشان دارد. واردات نوع مصنوعی آن که مارک آدامز (Adams) روی بسته بندی خود داشت و از نام تولیدکننده اش، توماس آدامز گرفته شده بود، سبب گسترش این نام بین عموم با تلفظ فارسی آن شد (در تلفظ اصلی یک S صدای «ز» و دو S پیاپی صدای «س» می دهد).
صرف نظر از صمغ و شیرة درختان که در طبیعت موجود بود، ساخت و ابداع اولین آدامس های مصنوعی به بیش از ۱۳۰سال پیش می رسد، اما چند سال پیش یک شرکت دارویی برای درمان برخی بیماری ها از آدامس استفاده کرد و به این گونه تولید برخی آدامس های دارای ترکیبات درمانی نیز به خانواده جویدنی های مصنوعی اضافه شد. معروف ترین این آدامس ها همان نیکوتین دار است که با اضافه کردن درصدی نیکوتین، ادعای ترک سیگار را با آنها تبلیغ می کنند. در برخی دیگر فلوراید برای کاهش پوسیدگی دندان، آسپرین برای رفع درد، دیفن هیدرامین برای رفع حساسیت و آلرژی و... از این دست اضافه شده که معمولا به همان نام دارو یا ماده افزوده شده مشهورند.