گفتگوی کیهان با محمد مهدوی روان شناس و كارشناس مسائل خانواده
بزرگی گفته هر عضوی عیب خودش را دارد. چشم معیوب، نابینا و گوش معیوب ناشنوا است. عیب دست و پا هم كجی و فلجی است، اما عیب «دل»، تهی بودن از محبت است.
همه ما تشنه دوستی و محبت هستیم حتی اگر بر زبان نیاوریم، دوست داریم محبوب و مورد توجه دیگران باشیم، هرچند در این و انفسای زندگی ماشینی كه عواطف انسانی و احساسات، روز به روز تحلیل می رود و كم رنگ تر می شود، با این وجود بازهم به دنبال راهی برای جلب محبت دیگران می گردیم. چرا؟ چون نیاز به محبت از نیازهای اساسی است كه از ابتدای وجود تا دم مرگ همراه ما خواهد بود. اما این مغناطیس درونی را چگونه باید در خود فعال كنیم و از همه مهم تر آن را بروز بدهیم؟