مردم شناسی و جغرافیای لاهیجان
لاهیجان منطقه‌ای است كه از شمال به دریای خزر، از شرق به لنگرود، از جنوب به دیلمان، از جنوب غربی به سیاهكل و از غرب به آستانه اشرفیه محدود می‌شود كه در ۵۰ درجه و صفر دقیقه شرقی و در ۳۷ درجه و ۱۱ دقیقه شمالی عرض جغرافیایی قرار دارد. در سال ۱۳۸۹، جمعیت شهر لاهیجان ۱۶۶٬۱۹۱ نفر برآورد شده‌است. این شهر ساخته‌شده بر سرزمینی هموار و جلگه‌ای است كه حاصل رسوبات به جای مانده از رودهای گیلان است. از نظر موقعیت جغرافیایی و ویژگی‌های تاریخی یكی از شهرهای مهم گیلان به شمار می‌رود و مدت‌ها مركز بخش بیه‌پیش گیلان بوده‌است.
شهرستان لاهیجان دارای دو بخش رودبنه و مركزی و ۷ دهستان به نام‌های رودبنه، شیرجوپشت، آهندان، بازكیاگوراب، لفمجان، لیالستان و لیل است. این شهرستان بر پایه آخرین سرشماری در سال ۱۳۸۵، دارای جمعیتی بیش از ۱۶۲٫۸۹۸ نفر بوده‌است كه حدود نیمی از آن‌را جمعیت روستایی و نیم دیگر را شهری تشكیل می‌دهد.
مردم آن بیشتر گیلك هستند و گالش به ساكنین ارتفاعات این منطقه اطلاق می‌شود كه آنها هم تیره‌ای از گیلكان بوده و زبان‌شان گیلكی است. زبان بومی این شهرستان، گیلكی با لهجه شرقی است كه با لهجه غربی گیلكی (رشت و فومن) اندكی تفاوت دارد. دین مردم لاهیجان شیعه و از نوع ناصری است.
