دوباره تابستون شد و فصل اوقات فراغت. بعد از نه ماه درس خوندن و مدرسه رفتن، حالا این نوجوان ها با یک تعطیلی 3 ماهه روبرو می‌شن . این مدت تعطیلی مسلماً تمام خستگی نه ماه درس خوندن رو جبران می‌کنه. تازه ممکنه باعث بشه حوصله‌ی آدم هم سر بره (اگه تو این سه ماه بخوره و بخوابه). مطمئناً هیچ کسی نمی‌تونه تمام این مدت رو بخوره و بخوابه و این سر رفتن حوصله، باعث میشه دست به کارهایی بزنه.
این کارها میتونه، کارهای مختلفی باشه. از بازی کردن تو کوچه گرفته (البته در مورد پسرها) تا کارهایی مثل: ثبت نام در کلاسهای تقویتی، کلاسهای آموزشی (در همه‌ی زمینه‌های علمی)، کلاسهای ورزشی تماشای فیلم‌های متنوع تلویزیون و فیلم‌های کلوپ، بازی های رایانه‌ای، گشت و گذار تو اینترنت و چت کردن و … خیلی کارهای دیگه.
مطمئناً این کارها باعث پر شدن اوقات فراغت نوجوانان میشه. اما دارای اثرات و جنبه‌های منفی هم میتونه باشه.
والدینی که تا امروز کنترل بهتری رو نوجوانشون داشتن و تا حدودی میدونستن اون الان میره مدرسه و بعد بر میگرده خونه و دارای امنیت نسبی هست، حالا با اومدن فصل اوقات فراغت این نگرانی براشون ایجاد میشه که دیگه کنترل قبلی رو روی رفت و آمد و تعاملات فرزندشون ندارن. و حالا ممکنه نوجوانشون با خطرات پیش بینی نشده روبرو بشه. اگه تا الان تونسته بودن در استفاده‌ی فرزندشون از رایانه سختگیری کنن به بهانه‌ی درس و امتحان. حالا دیگه این بهانه وجود نداره و ممکنه این نوجوان با استفاده از این وسیله با خطرات ناشناخته و پیش بینی نشده روبرو بشه. در موارد دیگه (مثل بازیهای تو کوچه یا تماشای فیلم های کنترل نشده یا حتی همون کلاسهای آموزشی که مثل مدرسه امکان کنترل رفت آمد و تعاملات فرزندشون وجود نداره و …..)هم این نگرانی ها به وجود میاد و مسلماً برای دوری از این نگرانی ها نمیتوان نوجوان رو از این امکانات بالقوه دارای دو جنبه‌ی مثبت و منفی دور کرد.
چنانچه از گروهی از مردم كه به شكل تصادفی برگزیده شده‌اند بپرسیم كه نظرتان درباره اوقات فراغت چیست، پاسخ‌های متفاوتی می‌دهند. عده‌ای ممكن است بر این باور باشند كه اوقات فراغت مدت زمانی است كه پس از انجام كار یا انجام وظایف و مسوولیت‌ها باقی می‌ماند.
عده دیگر ممكن است به فعالیت‌های خاصی نظیر تماشای تلویزیون، شركت در فعالیت‌های ورزشی، صرف غذا در بیرون از منزل و هزاران نوع فعالیت دیگری كه ممكن است برای آنان جالب باشند، اشاره كنند.
تنوع این پاسخ‌ها نشان می‌دهد اوقات فراغت برای افراد مختلف معانی گوناگونی دارد؛ ولی آنچه مسلم است، اوقات فراغت فقط زمانی آزاد شده از بار كار نیست؛ بلكه فعالیتی غیراجباری است. فرد در این اوقات می‌خواهد كارهایی انجام دهد كه با كمال میل به آنها علاقه دارد، خواه به منظور استراحت، خواه برای ایجاد تنوع.
فراغت شامل فعالیت هایی جدا از اجبار‌های شغلی، خانوادگی و اجتماعی است كه در آن فرد فقط به میل خود عمل می‌كند. در نتیجه فراغت، كار یا بیكاری نیست، بلكه یك تجربه با ارزش زندگی است و به قول ارسطو، فراغت جدی‌ترین مشغله انسان است.
پركردن اوقات فراغت دانش‌آموزان در فصل تابستان گاه به معضلی جدی برای والدین تبدیل می‌شود. اگر از اوقات فراغت تابستان به خوبی استفاده شود، می‌تواند به دورانی اثرگذار در زندگی حال و حتی آینده كودكان و نوجوانان تبدیل شود، ولی در بسیاری از مواقع چنین اتفاقی نمی‌افتد.. تا نیمه های شب پای تلویزیون نشستن، ساعت ها بی‌هدف پشت رایانه بودن، صبح ها تا دیر وقت خوابیدن و بخش عمده روز را با كسالت سپری كردن یك مشكل بارز از نحوه گذران اوقات فراغت دانش‌آموزان در شهرهاست.
