سلام علیکم
سلمی کنیز امام باقر(ع) گوید:
امام را روش چنین بود که چون دوستانش بر او وارد می شدند از نزدش بیرون نمی شدند تا اینکه غذایی لذیذ به آنها اطعام می نمود و لباسی زیبا به آنها می پوشانید و وجهی پول به آنها می داد.
من به آن حضرت می گفتم خوب است مقداری کمتر خرج کنید.
می فرمود: ای سلمی کار نیک در دنیا جز پذیرایی از دوستان و آشنایان و کمک مالی به آنها نباشد.
وهیچ گاه آن حضرت از مجالست با دوستان خسته نمی شد و می فرمود:
اندازه دوستی دوستت را به دوستی خودت، نسبت به او تشخیص بده.
منبع: حقوق متقابل دوستان،ص۴۶.