هر ساله همه منتظر 17 دی‌ماه هستند تا بروند و فاتحه‌ای در ابن بابویه نثار روح جهان پهلوان کنند و شاید رفع تکلیفی کنند برگردند. امسال هم مطمئناً مانند سال‌های گذشته عده‌ای می‌آیند و فاتحه‌ای نثار روحت می‌کنند و می‌روند. شاید برخی هم از سر ناچاری، مبادا اینکه شماتت شوند، می‌آیند تا خودی نشان دهند و بگویند آنها هم بویی از پهلوانی برده‌اند!
حسین عرب دیگر امسال نیست تا خاطراتش را با تو برای علاقمندان تعریف کند و از جوانمردی‌های جهان پهلوان بگوید؛ یار غار تختی هم رفت پیش رفیق قدیمی‌اش، اما امسال رنگ و بوی تختی داشت.
همیشه زمان سالروز مرگ تختی یاد او را زنده می‌کنیم، اما امروز سالروز تولد جهان پهلوان است؛ پنجم شهریور (امروز) غلامرضا تختی کوچک‌ترین پسر رجب خان 82 ساله می‌شود. تولدت مبارک جهان پهلوان.
امسال حال و هوای دیگری داشت و خیلی زودتر به فکر تختی افتادیم و یادش را زنده کردیم. زلزله آذربایجان بهانه‌ای شد تا یاد زلزله بوئین زهرا افتاده و با ظهور مردانگی و جوانمردی بار دیگر یاد و نام جهان پهلوان تختی زنده شود.
همه در شیرینی پیروزی‌های المپیک غرق شادی بودند که زلزله‌ای ویرانگر شمال شرقی کشور را لرزاند و تلفات جانی و مالی زیادی را به هموطنان آذری زبان تحمیل کرد. بار دیگر این قهرمانان وطن بودند که بلافاصله در بازگشت از لندن راه آذربایجان را در پیش گرفتند و با حضور در مناطق زلزله زده به یاری هموطناشان شتافتند.
برخی با اهدای مدال و جوایز قهرمانی، برخی با جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیرنقدی از بین مردم و البته همه با حضور فیزیکی بار دیگر یاد جهان پهلوانان قدیم را زنده کردند. به یاد تختی که در خیابان‌های تهران به راه افتاد و کمک‌های نقدی و غیرنقدی مردم را برای کمک به زلزله‌زدگان بوئین‌زهرا جمع‌آوری کرد.
شاید امسال بیشتر از سال‌های گذشته که کمبودش احساس میشد حضور تختی را در بین خودمان احساس کردیم چون مرام او در خون تمام ورزشکارانمان جاری و ساری شد. در زلزله آذربایجان در چهره تک تک قهرمانان و ورزشکاران که بار دیگر پهلوانی و جوانمردی را معنا کردند تصویری از تختی دیده میشد و نشان دادند که تختی هنوز زنده است.
