کوین مک آلیستر» که شب کریسمس، از برنامه سفر خانوادگی با خواهرها و برادرها و عموزاده ها جا می ماند، قهرمان روزهای کودکی من بود. همیشه دلم می خواست برای چند ساعت هم که شده، مثل کوین، فرمانروای مطلق خانه باشم. حالا، مادر یک ووروجک سه ساله هستم و تصور تنها گذاشتن اش در خانه، حتی برای چند دقیقه، پشتم را می لرزاند.
اولویت شماره یک ما در زندگی،مراقبت از فرزندمان است، ولی گاهی مجبوریم برای رفتن به سر کار، مراسم یا حتی رفتن تا سوپر مارکت سر کوچه، کودک را در خانه تنها بگذاریم.اما آیا او آماده پذیرش این موقعیت هست؟
