تبیان، دستیار زندگی

روایات زیادی داریم که قهر بیش از سه روز دو مسلمان را حرام دانسته است . به عنوان نمونه :
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ لَا یَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ یَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ وَ السَّابِقُ یَسْبِقُ إِلَى الْجَنَّة ( بحار ج 72 ص 189 ) : قهر بیش سه روز با مسلمان حلال نیست و هر کدام برای آشتی پیش قدم شود، زودتر وارد بهشت می گردد
و قهر بیش از سه روز به عنوان مانعی برای قبولی اعمال ذکر شده است :
قال رسول الله (ص) : یَا أَبَا ذَرٍّ إِیَّاكَ وَ هِجْرَانَ أَخِیكَ‏ فَإِنَّ الْعَمَلَ لَا یُتَقَبَّلُ مَعَ الْهِجْرَانِ یَا أَبَا ذَرٍّ أَنْهَاكَ عَنِ الْهِجْرَانِ فَإِنْ كُنْتَ لَا بُدَّ فَاعِلًا فَلَا تَهْجُرْهُ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ كَمَلًا ( وسائل ج 12 ص 264 ) : از قهر با برادرت بپرهیز . زیرا اعمال با قهر پذیرفته نمی گردد و اگر چاره ای جز قهر نداری، بیش از سه روز قهرت را ادامه نده
شاید این سه روز فُرجه هم به خاطر این باشد که گاهی لازم می شود برای تنبیه شخصی از حربه قهر استفاده کرد چنان که حضرت کاظم (ع) در پاسخ به شخصی که از دست فرزندش به ایشان شکایت کرده بود، فرمودند :  لَا تَضْرِبْهُ وَ اهْجُرْهُ‏ وَ لَا تُطِل‏ : او را کتک نزن بلکه با او قهر کن ولی قهرت طولانی نباشد