• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
بهداشت و سلامت (بازدید: 2219)
يکشنبه 29/5/1391 - 2:42 -0 تشکر 518921
بهداشت، نگهداری و خرید مواد غذایی

7 نکته درباره‌ی نذری

 


پخت، توزیع و مصرف غذاهای نذری در فرهنگ ما ارزش خاصی دارد. این غذاها در حجم زیادی پخته می‌شوند و در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی، سلامت مصرف‌کنندگان به خطر خواهد افتاد.

نذری

نکاتی در مورد اصول تهیه، نگهداری و مصرف غذاهای نذری وجود دارد که تأثیر مستقیمی بر سلامت افراد می‌گذارد. در اینجا به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

 

1- کسانی که مسوول تهیه، طبخ و توزیع غذای نذری هستند، باید از لحاظ سلامت و بهداشت در شرایط مطلوبی باشند یعنی کارت تندرستی را از مراجع ذی‌صلاح دریافت کرده باشند.

 

2- تجهیزات پخت‌وپز باید استاندارد باشد و با رعایت اصول بهداشتی مورد استفاده قرار گیرند.

 

3- آلودگی مواد اولیه به خصوص گوشت و مرغ، علاوه بر خطر ایجاد مسمومیت، تأثیر نامطلوبی بر کیفیت غذا می‌گذارد. گوشت قرمز مورد استفاده در نذری معمولاً به صورت گوشت گرم (لاشه) یا دام زنده تهیه می‌شود. اگر گوشت به صورت لاشه خریداری می‌شود، باید حتماً آن را از مراکز مجاز و مورد تایید سازمان دامپزشکی کشور تهیه کرد. اگر به صورت زنده هم فراهم می‌شود باید از میادین دایمی عرضه دام آن را خرید.

 

4- معمولاً فاصله بین پخت و مصرف غذاهای نذری زیاد است و این غذاها اغلب بیرون از یخچال نگهداری می‌شوند در نتیجه این مسئله باعث افت کیفیت بهداشتی مواد غذایی می‌شود. در این حالت میکروارگانیسم‌ها فرصت رشد پیدا کرده و از خود سم ترشح می‌کنند و در صورت مصرف غذای آلوده به سم این میکروارگانیسم‌ها، فرد دچار مسمومیت غذایی خواهد شد.

اگر قصد نگهداری نذری را برای وعده‌های بعد و مصرف سایر افراد خانواده دارند،

 آن را در ظروف دردار کوچک بریزند و در اولین فرصت، پس از گرم کردن حدود

دمای 75 درجه سانتی‌گراد مصرف کنند. حداکثر زمان مجاز برای نگهداری مواد

غذایی حدود 72 ساعت است

 

5- معمولاً غذاهای نذری در ظروف یک‌بار مصرف ریخته می‌شوند در بسیاری از موارد، حرارت و چربی غذا، باعث تشدید پدیده میگریشن (مهاجرت مواد از ماده پلاستیکی به مواد غذایی) می‌شود. بنابراین بهتر است بعد از تهیه غذا، بلافاصله آن را در ظروف غیر پلاستیکی (ترجیحاً از جنس سلولز و زیست‌فناپذیر) بریزید.

 

6- کسانی که بعد از گرفتن نذری آن را به منزل می‌برند، بهتر است آن را در همان وعده مصرف و از گرم و خنک کردن‌های مکرر آن پرهیز کنند و اگر قصد نگهداری نذری را برای وعده‌های بعد و مصرف سایر افراد خانواده دارند، آن را در ظروف دردار کوچک بریزند و در اولین فرصت، پس از گرم کردن حدود دمای 75 درجه سانتی‌گراد مصرف کنند. حداکثر زمان مجاز برای نگهداری مواد غذایی حدود 72 ساعت است. لازم به یادآوری است اگر غذا در همان وعده دوباره مصرف نشد، از نظر بهداشتی، نگهداری و سرد کردن و باز گرم کردن مجدد آن درست نیست.

 

7- در مورد غذاهای خورشی، اگر نیاز به نگهداری در یخچال است بهتر است خورش و پلو هر کدام جداگانه نگهداری و از مخلوط کردن آن‌ها خودداری شود.

what`s life?life is love.
يکشنبه 29/5/1391 - 2:44 - 0 تشکر 518922

شما در کدام قابلمه غذا می‌پزید؟





تا به حال به جنس ظرفی که در آن غذا می‌پزید توجه کرده‌اید؟ کارشناسان می‌گویند جنس ظرف و روکش آن در پخش گرما و سرعت پخت غذا تأثیر دارد.



استفاده از ظروف مختلف برای پخت غذا بسیار اهمیت دارد و افرادی که کیفیت و طعم غذا برای آن‌ها مهم است، باید به کیفیت ظرفی که در آن غذا تهیه می‌شود نیز اهمیت بدهند. برخی از ظروف باعث پخت سریع‌تر غذا می‌شوند و در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌کنند.  برای انتخاب درست بهتر است ادامه همین مطلب را مطالعه کنید.
تفلون

ظروف تفلونی


ظرف‌هایی با روکش نچسب، از پرطرفدارترین ظرف‌های پخت‌وپز هستند زیرا می‌توان با آن‌ها بدون روغن یا با کمترین میزان روغن و روی حرارت کم یا متوسط آشپزی کرد. مشکل ظروف تفلونی این است که روکش آن‌ها به سرعت از بین می‌رود. این روکش نسبت به ضربه هم بسیار حساس است و ضربه‌های قاشق یا چاقو می‌تواند به آن آسیب برساند. اگر تفلون آسیب ببیند، مواد سمی و ذرات مسموم‌کننده آزاد می‌کند و غذایی که در آن پخت می‌شود، مضر خواهد بود. از سوی دیگر، لایه زیرین تفلون آلومینیوم است که خود ماده‌ای سمی است بنابراین با پخت غذا در ظرفی که تفلون آن آسیب دیده و آلومینیوم زیرین نمایان است، مواد سمی وارد غذا می‌شوند. بهترین کار این است تفلون‌های ساخته شده در کارخانه‌های معتبر را تهیه و در صورتی که آسیب دید، از پخت غذا در آن صرف نظر کنید.


قابلمه لعابی

ظروف لعابی


روکش‌های لعابی معمولاً روی ظروفی از جنس سرامیک یا چدن کشیده می‌شوند. نگهداری این ظروف راحت است و می‌توان برای پخت غذاهایی که به حرارت بالا نیاز دارند، از آن‌ها استفاده کرد. متأسفانه لعاب هم همانند تفلون اگر در شرایط استاندارد تهیه نشود، می‌تواند حاوی ترکیب‌های سمی از جمله سرب، کادمیوم، آرسنیک و پیگمنت‌های رنگی شیمیایی باشد. طول عمر روکش لعابی محدود است و در اثر ضربه و تغییر حرارت ناگهانی از بین می‌رود. هنگام شستشوی این ظرف‌ها نباید از سیم استفاده کرد و اگر ترک بردارند، باید کنارشان گذاشت حتی برای نگهداری غذا هم از آن‌ها استفاده نکرد.


قابلمه سرامیکی

ظروف سرامیکی


سرامیک در واقع نوعی ورنی است. به ظروف سرامیکی ظروف اکولوژیک یا سبز گفته می‌شود. این روکش نچسب، دقیقاً مثل تفلون است با این تفاوت که حاوی ترکیب مضر موجود در تفلون نیست. روکش‌های سرامیکی در مقابل فرسایش و خوردگی، خراشیدگی و ساییدگی تا حدی مقاوم هستند اما وقتی آسیب دیدند، چون جنس زیرین آن‌ها آلومینیوم است، احتمال آلوده و مسموم شدن مواد غذایی پخته شده درون آن‌ها بالاست و باید کنار گذاشته شوند. قیمت ظروف سرامیکی بالاتر از سایر ظروف پخت است به همین دلیل باید در نگهداری آن‌ها دقت فراوان داشت تا آسیب نبینند. البته طول عمر روکش سرامیکی به نحوه استفاده از ظرف، میزان استفاده و نحوه شستشوی آن هم بستگی دارد.


قابلمه چدنی

ظروف چدنی


چدن‌ها (که ترکیبی از آهن و کربن هستند)، عمر بالایی دارند. این ظروف مناسب پخت طولانی با دمای متوسط هستند و اگر فاقد آلومینیوم باشند، برای پخت‌وپز مناسب محسوب می‌شوند، پس قبل از خرید حتماً به برچسب و ترکیب‌های مندرج در آن دقت کنید.


لازم است حین استفاده از ظروف چدنی، نکته‌هایی را رعایت کنید تا چدن دیرتر از بین برود. اول اینکه قبل از استفاده باید چند دقیقه‌ای آن‌ها را روی حرارت بگذارید تا گرم شوند. برای آنکه از گرم شدن کافی ظرف مطمئن شوید، می‌توانید قطره‌ای آب داخل آن بریزید و اگر به سرعت تبخیر شد، یعنی ظرف گرم شده است. در صورتی که ظروف چدنی اول گرم شوند، مواد غذایی به آن‌ها نخواهد چسبید. دوم اینکه در ظرف چدنی‌ای که هنوز استفاده نشده، نباید آب به مدت طولانی بماند زیرا باعث می‌شود زنگ بزند. سوم، برای شستشوی چدن از ابر استفاده کنید زیرا سیم ظرف‌شویی باعث خراشیدگی و آسیب آن می‌شود و چهارم اینکه بعد از اتمام پخت، ماده غذایی را از درون ظروف چدنی خارج کنید تا اکسید نشود. در ضمن در ظروف چدنی فاقد روکش نباید مواد اسیدی مثل آب‌لیمو یا سس گوجه‌فرنگی ریخت.


قابلمه آلومینیومی

ظروف آلومینیومی


این ظروف با قیمت پایین در بازار عرضه می‌شوند. آلومینیوم کاربردهای وسیعی در پخت‌وپز دارد. از ورق‌ها و ظروف یک‌بار مصرف پخت آلومینیومی گرفته تا قابلمه و کتری و... دلیل پرطرفدار بودن آلومینیوم، سبک بودن آن و پخش کردن سریع و یکنواخت حرارت است.


متأسفانه طی روند پخت، احتمال آنکه ترکیب‌های سمی آلومینیوم وارد غذا یا آب شود، بسیار بالاست پس اگر برای سلامت خود ارزش قائل هستید، ظروف آلومینیومی یا چدن‌های حاوی آلومینیوم تهیه نکنید. آلومینیوم می‌تواند عوارض وحشتناکی برای مغز و ماهیچه‌ها داشته باشد. در ضمن این ظروف در برابر ضربه حساس هستند و به سرعت تغییر شکل می‌دهند.


قابلمه استیل

ظروف اینوکس یا فولاد ضدزنگ


اینوکس از آهن، کروم و نیکل تهیه شده است. قابلمه‌های اینوکس کف ضخیمی دارند و این موضوع باعث پخش یکنواخت حرارت می‌شود و در نتیجه غذا در آن‌ها به سرعت می‌پزد و در مصرف انرژی صرفه‌جویی خواهد شد. ظروف اینوکس، نچسب هم هستند اما باید مراقب بود ترکیب‌های کلردار یا اسیدی داخل آن‌ها نریزد. برخی از ظروف اینوکس به 10/18 معروفند، به این معنی که از 72 درصد آهن، 18 درصد کروم و 10 درصد نیکل تهیه شده‌اند. این ظروف از جمله بهترین ظروف پخت محسوب می‌شوند و طول عمر بالایی دارند و می‌توان به سلامت غذایی که داخل آن‌ها پخته می‌شود، اطمینان داشت.


قابلمه شیشه ای


ظروف شیشه‌ای یا پیرکس


ظروف پخت شیشه‌ای یا اصطلاحاً پیرکس، حرارت بالا را تحمل می‌کنند و در صورتی که این ظروف رنگ نشده باشند، می‌توان گفت سالم‌ترین نوع ظروف برای پخت غذا هستند. اگر به این ظروف ضربه‌های محکم وارد نشود و دچار شوک دمایی نشوند، مقاوم هستند و از همه مهم‌تر بازیافت می‌شوند! تنها نکته این است که باید مراقب باشید غذا داخل آن‌ها ته نگیرد و نچسبد.



قابلمه سفالی

ظروف سفالی


یکی از ظروفی که برای نگهداری و طبخ غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد، ظروف سفالی است که در گذشته بیشتر استفاده می‌شد. از ظروف سفالی بدون لعاب برای نگهداری یا پخت غذا نباید استفاده کرد به دلیل اینکه خلل و فرج زیادی دارد که موجود نفوذ و باقی ماندن غذا در آن‌ها می‌شود. برای رنگ کردن ظروف سفالی از رنگ‌هایی استفاده می‌شود که حاوی فلزات سنگین مثل سرب است و مصرف غذا در این نوع ظروف نیز خطرات زیادی به همراه دارد زیرا سرب یک عنصر سمی است. استفاده از این رنگ‌ها در ظروف سفالی برای سلامتی افراد مضر است زیرا موجب بروز کند ذهنی، افسردگی و برخی مسمومیت‌های درازمدت می‌شود. ظروف سرامیکی نیز یکی از انواع ظروف سفالی است و اگر از لعاب مناسب در آن‌ها استفاده شود برای طبخ غذا مشکلی ایجاد نمی‌کنند.


قابلمه سیلیکونی

ظروف سیلیکونی


سیلیکون چیزی شبیه به کائوچو است و از ترکیب طبیعی سیلیسیوم و اکسیژن تهیه شده است. از ظروف سیلیکونی بیشتر در پخت شیرینی‌ها استفاده می‌شود. زمان پخت در این ظروف، سریع است و حتی بدون روغن ماده غذایی از آن‌ها جدا می‌شود. شستشوی آن‌ها ساده است و می‌توان به راحتی آن‌ها را از فریزر به فر منتقل کرد. البته نباید این ظرف‌ها را روی حرارت مستقیم گذاشت. کیفیت ظروف سیلیکونی و بهای آن‌ها متفاوت است. سیلیکون‌های پلاتینی از گران‌ترین انواع هستند و می‌توان از آن‌ها در درجه حرارت‌های بسیار بالا استفاده کرد. سیلیکون پراکسید ضعیف‌ترین نوع سیلیکون است و برخلاف نوع پلاتینی تحمل 4 ساعت حرارت 200 درجه را ندارد. سیلیکونی که کیفیت پایینی دارد، هنگام استفاده بوی نامطبوعی تولید می‌کند و ممکن است مولکول‌های سمی را وارد غذای شما کند، بنابراین اگر ظرف سیلیکونیتان از نوع مرغوب نیست فقط از آن برای مواد غذایی‌ای که در سرما تهیه می‌شوند، مثل ژله، استفاده کنید.


قابلمه مسی

ظروف مسی


مس هادی خوب حرارت است و اگر روی گاز آشپزی می‌کنید، می‌تواند ظرف پخت مناسبی باشد. معمولاً از ظروف مسی برای تهیه مربا استفاده می‌کنند. مس قرمز به مرور زمان در مجاورت هوا اکسید می‌شود و به سبز خاکستری می‌گراید. مسی که به این رنگ درآمده، برای سلامت مضر است. مس زیاد برای سلامت مضر است به همین دلیل معمولاً داخل مس را با فلزی دیگر می‌پوشانند. مشکل ظروف مسی این است که روکش داخلی آن‌ها به مرور زمان به دنبال استفاده یا ریختن مواد اسیدی از بین می‌رود. به تازگی ظروف مسی با اینوکس روکش می‌شوند که نگهداری‌اش ساده‌تر و استفاده آن سالم‌تر است. برخی از ظروف نیز ترکیب مس و زینک هستند اما تعداد آن‌ها بسیار کم است و به سختی پیدا می‌شوند.



تأثیر استفاده طولانی مدت از ظروف مسی بر مسمومیت غذایی


اگر ظروف آهنی و مسی زیاد استفاده شود این امکان وجود دارد که املاح فلزی وارد غذا شود و اگر این مقدار بیش از نیاز یک فرد باشد ممکن است مسمومیت ایجاد کند. علایم عمومی مسمومیت شامل تهوع و استفراغ است و بسته به نوع مسمومیت فلزی و رسوب آن در بافت‌های نرم مانند کبد، طحال و زیر پوست می‌تواند مانند یک ماده اکسید کننده عمل کند و بر بافت تجمع یافته آسیب برساند و در همه نقاط بدن منتشر شود.




معمولاً از ظروف مسی برای تهیه مربا استفاده می‌کنند. مس قرمز به مرور زمان


در مجاورت هوا اکسید می‌شود و به سبز خاکستری می‌گراید. مسی که به این رنگ درآمده، برای سلامت مضر است





بسته به شدت مسمومیت اگر سوء تغذیه حاد باشد و زود تشخیص داده شود ممکن است با درمان به موقع برطرف شود و از عوارض آن پیشگیری شود اما اگر سوء تغذیه مزمن و درازمدت باشد ممکن است عوارض جدی‌تری داشته باشد و به قسمت‌های مختلفی از بدن آسیب برساند. مصرف بیش از حد این ظروف و دریافت بیش از اندازه این مواد بسیار خطرناک است و می‌تواند بر روی متابولیسم و دسترسی سایر مواد مغذی هم اثر منفی داشته باشد

what`s life?life is love.
يکشنبه 29/5/1391 - 2:44 - 0 تشکر 518923

خیارشور فله‌ای نخرید





ترشی و شورها که به صورت فله تهیه و توزیع می‌شوند چون محل تولید و نحوه تولید آن‌ها مشخص نیست و ممکن است در تولید آن‌ها از مواد شیمیایی مضر سلامت استفاده شده باشد مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند.



خیارشور

رضا غلامی، کارشناس مسئول بهداشت اماکن وزارت بهداشت در این باره گفت: خیارشورهای فله مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند زیرا معلوم نیست در چه کجا، در چه شرایطی و با استفاده از چه مواد شیمیایی تهیه شده‌اند و ممکن است حاوی آلودگی‌های قارچی و به خصوص مواد شیمیایی خطرناک باشند. کلاً ترشی و شورهایی که به صورت فله تهیه و توزیع می‌شوند چون محل تولید و نحوه تولید آن‌ها مشخص نیست و ممکن است در تولید آن‌ها از مواد شیمیایی مضر سلامت استفاده شده باشد مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند و وزارت بهداشت مصرف این مواد را به مردم توصیه نمی‌کند.


وی ادامه داد: اگر مردم به این نوع شور یا ترشیجات علاقه دارند می‌توانند آن‌ها را در خانه و با دقت خودشان تهیه و مصرف کنند اما استفاده از ترشی و شورهای فله در بازار مورد تأیید وزارت بهداشت نیست و توصیه می‌کنیم از مواد بسته بندی شده استفاده شود.


وی در پاسخ به این پرسش فارس که اگر مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند پس چرا اجازه توزیع دارند و جمع آوری نمی‌شوند گفت: البته مأموران بهداشت دانشگاه‌های علوم پزشکی فاکتور خرید این اقلام را در مغازه ها بررسی می‌کنند و در 60 تا 70 درصد مشکلی را نمی‌بینند اما در 30 تا 40 درصد موارد که مشکل دارند جمع آوری می‌شود و پرونده به دستگاه قضایی ارجاع می‌شود.



شورها و ترشیجات سرشار از نمک بوده و مصرف زیاد و مداوم آن‌ها برای همه افراد خصوصاً مبتلایان به فشار خون بالا و بیماران کلیوی محدودیت مصرف دارد



غلامی در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه این اقلام شناسنامه تولید ندارند چگونه مورد تأیید قرار می‌گیرند گفت: در فاکتور خرید برخی از آن‌ها محل تولید مشخص است و مورد به دانشگاه علوم پزشکی مربوطه که محل تولید در محدوده جغرافیایی آن است گزارش می‌شود تا محل تولید را بازرسی کنند. با این وجود متأسفانه به رغم توصیه وزارت بهداشت مبنی بر استفاده از اقلام بسته بندی شده با تاریخ تولید و انقضا هنوز عرضه این کالاها به صورت سنتی و فله وجود دارد که البته یکی از علل آن این است که موسسه استاندارد، تاکنون استاندارد مشخصی برای این اقلام معرفی نکرده است. اقلامی مانند ترشی و شورها استاندارد اجباری در کشور ندارند و موارد بهداشتی اعلام شده نیز اختیاری است با این حال همکاران ما برای کنترل این اقلام در دانشگاه‌های علوم پزشکی تلاش می‌کنند.

غلامی در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس درباره آلودگی و عوارض ترشی و خیارشورهای فله گفت: با توجه به درجه بالای شوری، ترشی و اسیدیته این اقلام احتمال اینکه آلودگی میکروبی داشته باشند کم است اما با توجه نحوه تولید آن‌ها امکان آلودگی قارچی وجود دارد با این حال بیشترین نگرانی ما استفاده از مواد شیمیایی غیر مجاز در تولید این اقلام است که ممکن است عوارض سلامت دراز مدت داشته باشند.



خـیـارشـورهـای فـلـه‌ای خـطـرنـاکـنـد


دکتر آراسب دباغ مقدم، متخصص بهداشت مواد غذایی نیز در این باره می‌گویند: اکثر خیارشورهایی که در ترشی‌فروشی‌ها و سوپرمارکت‌ها به فروش می‌رسند، مجوز وزارت بهداشت را ندارند و در کارگاه‌های مناسبی تهیه نشده‌اند.


مطالعات گسترده متخصصان صنایع غذایی ثابت کرده‌اند حلب‌هایی که برای نگهداری این خیارشورها استفاده می‌شوند، دارای آلودگی‌های زیادی هستند. این حلب‌ها چند نوبت برای مواد مختلف استفاده می‌شوند. از آنجا که این محصولات فاقد مجوز بهداشتی هستند، ترکیبات مورد استفاده در تهیه آن‌ها مشخص نیست به علاوه هیچ سیستم نظارتی‌ای هم بر تولید چنین محصولاتی وجود ندارد.



با توجه به درجه بالای شوری، ترشی و اسیدیته این اقلام احتمال اینکه آلودگی میکروبی داشته باشند کم است اما با توجه نحوه تولید آن‌ها امکان آلودگی قارچی وجود دارد با این حال بیشترین نگرانی ما استفاده از مواد شیمیایی غیر مجاز در تولید این اقلام است که ممکن است عوارض سلامت دراز مدت داشته باشند



ممکن است درصد نمک این محصولات به مراتب بیشتر از حد مجاز باشد که مصرف مداوم آن‌ها برای سیستم قلبی - عروقی و کلیوی مناسب نیست. خیار شور فله حجمی حدود 17 تا 20 کیلوگرم دارد و بعد از گشودن در یک نوبت یا طی چند روز به فروش نمی‌رسد. متأسفانه بسیاری از فروشندگان گاهی با دست برهنه خیارشورها را از بشکه با حلب برمی‌دارند که از لحاظ بهداشتی واقعاً غیرقابل توجیه است. به این ترتیب در درازمدت آلودگی هوا، دست فروشنده و ظرف به ماده غذایی منتقل می‌شود و آب محصول را آلوده می‌کند. در اکثر فروشگاه‌ها در این بشکه یا حلب‌ها باز است که به این ترتیب انواع کپک‌ها وارد آن می‌شوند و تولید سم مایکوتوکسین می‌کنند. این سم برای کبد سرطان‌زاست و برداشتن کپک‌های سطحی مشکل خیارشور کپک زده را حل نمی‌کند.

خیارهای مورد استفاده در خیارشورهای فله یک اندازه و یک شکل نیستند و کیفیت خوبی ندارند. آب سفیدی که در خیارشورهای فله می‌بینید نه عصاره سیر است نه آب‌نمک غلیظ بلکه رشته‌های کپک‌های در هم گسیخته و مخلوط شده با آب‌نمک است. فراموش نکنید که کپک به شرایط نمکی کاملاً مقاوم است و راحت در آن رشد می‌کند.


خیارشور کپک زده


شور هم فاسد می‌شود


شور مانند همه مواد غذایی دیگر طول عمری دارد و بعد از اتمام تاریخ مصرف، تغییرات نامطلوبی در آن آغاز و در نهایت، بافت، طعم، رنگ و بوی آن تغییر یافته و غیرقابل مصرف می‌شود.


خیار شورهایی که لزج، نرم، چروکیده و شناور می‌شوند حاوی کپک و باکتری‌های مضری بوده و مصرف آن توصیه نمی‌شود.



خیار گلخانه‌ای را شور نیندازید


خیارهای گلخانه‌ای اغلب در فصول پاییز و زمستان در محیط بسته‌ای چون گلخانه کشت می‌شوند. بوته این خیارها در مقایسه با خیار مزرعه‌ای پربارتر بوده، ولی حساسیت بیشتری به آفات دارند. بنابراین تولیدکننده مجبور به استفاده از قوی‌ترین سموم، جهت جلوگیری از آفت‌زدگی است. این سموم ابتدا وارد شیره و سپس گوشت گیاه شده و حدود 3 هفته تا یک ماه طول می‌کشد تا اثر سوء مسمومیت‌زایی آن خنثی شود. متأسفانه در کشور ما این مدت زمان کمتر مورد توجه بوده و محصول 10 تا 12 روز پس از سم‌پاشی وارد بازار عرضه می‌شود. این سموم به مرور در بدن مصرف کننده ذخیره و پس از مدت زمانی موجب مسمومیت زایی و بروز انواع واکنش‌های آلرژیک می‌شود.




آب سفیدی که در خیارشورهای فله می‌بینید نه عصاره سیر است نه آب‌نمک غلیظ


بلکه رشته‌های کپک‌های در هم گسیخته و مخلوط شده با آب‌نمک است. فراموش نکنید که کپک به شرایط نمکی کاملاً مقاوم است و راحت در آن رشد می‌کند





توصیه‌ها:


* شورها و ترشیجات سرشار از نمک بوده و مصرف زیاد و مداوم آن‌ها برای همه افراد خصوصاً مبتلایان به فشار خون بالا و بیماران کلیوی محدودیت مصرف دارد.


* سطح آب نمک شورهای باز و فله‌ای به دلیل قرار گرفتن در مجاورت هوای آلوده اغلب کدر و شیری رنگ و حاوی کپک و باکتری‌های نامطلوبی است که می‌تواند موجب فساد زود هنگام محصول و انتقال میکروب‌های بیماری‌زا شود.


*‌ برای دوری از ابتلا به بیماری‌های همه‌گیری چون وبا از مصرف خیارشور داخل ساندویچ‌های آماده یا شورهایی که برای تزیین غذاهای رستورانی استفاده می‌شود، بپرهیزید.

what`s life?life is love.
يکشنبه 29/5/1391 - 2:44 - 0 تشکر 518924

کـبـاب زغـالـی سرطان‌زا است؟





وقتی گوشت را درست و اصولی کباب نکنیم، حرارت به طور منظم و مناسب به ماده غذایی نمی‌رسد، در نتیجه، امکان پختن یا حتی سوختن سطح ماده غذایی و مغزپخت نشدن آن وجود دارد.



کـبـاب

«در سال‌های اخیر حرف و حدیث‌های بسیاری در مورد اینکه ترکیبات فراوان آزادشده از دود زغال ممکن است باعث بروز سرطان شوند، وجود داشته و دارد و خیلی‌ها معتقدند مصرف بیش از اندازه کباب به خصوص قسمت‌های سوخته آن خوب نیست اما هنوز بحث در این مورد، ادامه دارد و به نتیجه نرسیده است.»


این جمله‌ها بخشی از گفته‌های دکتر آراسب دباغ‌مقدم، دامپزشک و متخصص بهداشت مواد غذایی در مورد کباب کردن گوشت‌ها بود که از هزاران سال پیش به عنوان یکی از اصلی‌ترین روش‌های پخت غذا در بین اعراب، بابلی‌ها و رومیان مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در ادامه این گفتگو، بیشتر با خوب و بد کباب کردن آشنا می‌شوید پس این مطالب را تا انتها مطالعه کنید.



آقای دکتر! آیا می‌توان کباب کردن را روش مناسبی برای پخت مواد غذایی دانست؟


با توجه به اینکه در روش کباب کردن مواد غذایی، روغنی به کار نمی‌رود تا جذب ماده غذایی شود و انرژی دریافتی آن را بالا ببرد و چاقی و مشکلات ناشی از آن مانند تصلب شرایین را برایمان در پی داشته باشد، می‌توان گفت این روش نسبت به روش سرخ کردن، برتری دارد.



آیا کباب کردن مواد غذایی، مضراتی هم دارد؟


البته! مضرات روش کباب‌پز کردن مواد غذایی معمولاً در مقایسه با روش پختن مورد بررسی قرار می‌گیرد. می‌توان گفت با استفاده از این روش، می‌توانیم مطمئن باشیم که مغز یا ماده غذایی یا همان گوشت مصرفی، حرارت مناسبی می‌بیند و خوب پخته می‌شود و اگر احتمالاً میکروارگانیسم یا عامل بیماری‌زایی در آن وجود داشته باشد، در اثر همین حرارت (نه به طور صددرصد)، به احتمال زیاد از بین می‌رود. اما در روش کباب کردن، به خصوص اگر به درستی انجام نشود، ماده غذایی حرارت لازم را نمی‌بیند و به خوبی مغزپخت نمی‌شود.



حرارت لازم برای پخت انواع گوشت‌ها چقدر است؟


در مورد گوشت قرمز، 65 درجه سانتی‌گراد و در مورد مرغ، 75 درجه سانتی‌گراد برای پخت کامل، حرارت لازم داریم اما معمولاً در روش کباب کردن، چنین اتفاقی نمی‌افتد و گوشت برای پخته شدن، حرارت کافی نمی‌بیند.




برخی از افراد برای درست کردن کباب از چوب برخی از گیاهان مانند خرزهره


استفاده کرده و دچار مسمومیت شده بودند چون خرزهره یک گیاه سمی است.


بهتر است حتماً برای درست کردن کباب، سیخ و وسایل لازم را به همراه داشته


باشید و از هر چوبی به عنوان سیخ استفاده نکنید





وقتی گوشت را درست و اصولی کباب نکنیم، حرارت به طور منظم و مناسب به ماده غذایی نمی‌رسد، در نتیجه، امکان پختن یا حتی سوختن سطح ماده غذایی و مغزپخت نشدن آن وجود دارد. اگر میکروارگانیسم یا انگلی در گوشت وجود داشته باشد، از بین نمی‌رود و امکان زنده ماندن، انتقال آن به بدن افراد، ابتلا به مسمومیت و آلودگی‌های انگلی وجود خواهد داشت.


آیا تفاوت خاصی بین کباب کردن روی زغال با کباب کردن با استفاده از دستگاه‌های باربکیو وجود دارد؟


یکی از دلایل محبوبیت کباب زغالی بین مردم، ترکیب‌های مختلفی است که هنگام کباب کردن آزاد می‌شود. تعدادی از این ترکیب‌ها، ترکیب‌های آروماتیک یا معطر هستند که باعث محبوبیت کباب‌های زغالی بین مردم می‌شوند. یعنی اگر شما گوشت را روی اجاق گاز یا با استفاده از باربکیوهایی که زغال ندارند و فقط با حرارت ماده غذایی‌تان را می‌پزند، کباب کنید، دیگر آن ترکیبات معطر و طعم مطلوب کباب زغالی را نخواهید داشت. شاید بتوان گفت که از نظر ذائقه، حذف زغال در فرآیند کباب کردن معمولاً باب طبع مردم نیست. اما از نظر ایمنی غذایی، با حذف زغال، دیگر مباحث مربوط به سرطان‌زایی که چندان هم ثابت‌شده نیستند، در مورد کباب مطرح نخواهد بود. البته این نکته در مورد باربکیوهایی است که با استفاده از انرژی برق کار می‌کنند، وگرنه استفاده از باربکیوهایی که محفظه زغالی دارند و دود زغال بالاخره به ماده غذایی می‌رسد، تفاوتی با کباب کردن روی منقل ندارد.


کباب کردن گوشت


آیا نشستن خاکستر زغال روی ماده کباب شده ضرری دارد؟


راستش در تمام مطالب و مقاله‌های علمی آمده است که از خوردن قسمت‌های سوخته کباب خودداری کنید اما هیچ کجا بحثی در مورد خاکستر زغال مطرح نشده است و نمی‌توان با اطمینان در این مورد صحبت کرد.



آیا چربی فراوان گوشت، می‌تواند تأثیر مثبت یا منفی روی روند کباب‌ کردن داشته باشد؟


به نظر نمی‌رسد چربی گوشت باعث بهتر یا بدتر شدن خاصیت گوشت‌های کبابی بشود اما به طور کلی می‌توان گفت چون چربی‌ها محل تجمع داروها، آنتی‌بیوتیک‌ها،‌ سموم و بسیاری از موارد مشابه هستند، معمولاً توصیه می‌کنیم چربی گوشت‌ها پیش از مصرف گرفته شوند.



به نظر شما کباب کردن گوشت روی اجاق‌گازهای خانگی با کباب کردن روی زغال، تفاوتی هم دارد؟


همان طور که اشاره کردم، با حذف زغال، گوشت مصرفی فقط حرارت می‌بیند و دیگر آن طعم مطلوب کباب را نخواهد داشت. به نظر نمی‌رسد که گوشت‌ها روی حرارت شعله گاز هم به خوبی مغزپخت شوند اما دیگر بحث وجود ترکیب‌های حلقوی که از چوب و زغال ساطع می‌شوند، در میان نیست. بهتر است بدانید که برخی ترکیبات منتشره از زغال در حال سوختن مشکوک به سرطان‌زایی هستند که حین کباب کردن روی شعله گاز به وجود نمی‌آیند.



چه توصیه‌هایی برای کباب کردن درست گوشت‌ها دارید؟


شاید برایتان جالب باشد که بدانید بر اساس گزارش‌هایی که ما در سال‌های قبل و در فصل تابستان که فصل تفریح و گردش است، داشته‌ایم، متوجه شدیم برخی از افراد برای درست کردن کباب از چوب برخی از گیاهان مانند خرزهره استفاده کرده و دچار مسمومیت شده بودند چون خرزهره یک گیاه سمی است. بهتر است حتماً برای درست کردن کباب، سیخ و وسایل لازم را به همراه داشته باشید و از هر چوبی به عنوان سیخ استفاده نکنید.




وقتی گوشت را درست و اصولی کباب نکنیم، حرارت به طور منظم و مناسب به


ماده غذایی نمی‌رسد، در نتیجه، امکان پختن یا حتی سوختن سطح ماده غذایی


و مغزپخت نشدن آن وجود دارد





گوشت را در آخرین مرحله از داخل یخچال بردارید و تا زمان تهیه، آن را در کلمنی از یخ (بدون اینکه با یخ تماس مستقیم داشته باشد) نگهداری کنید. دمای نگهداری گوشت نباید از 8 درجه سانتی‌گراد بالاتر رود در غیر این صورت مدت زمان نگهداری آن نباید به بیشتر از 2 ساعت برسد. حواستان باشد که وقتی زغال کاملاً قرمز شد و به اصلاح گل انداخت و شعله آتش آن فروکش کرد، کباب‌ها را روی آن قرار دهید و عجله نکنید، بگذارید کباب‌ها به آرامی بپزند تا مغزشان به خوبی پخته شود. بد نیست این را هم بدانید که استفاده از سیخ‌های مختلف (چوبی، فلزی یا توری)، تأثیری در بهتر یا بدتر شدن کیفیت گوشت و کباب نخواهند داشت.

what`s life?life is love.
برو به انجمن
انجمن فعال در هفته گذشته
مدیر فعال در هفته گذشته
آخرین مطالب
  • آلبوم تصاویر بازدید از کلیسای جلفای...
    آلبوم تصاویر بازدید اعضای انجمن نصف جهان از کلیسای جلفای اصفهان.
  • بازدید از زیباترین کلیسای جلفای اصفهان
    جمعی از کاربران انجمن نصف جهان، در روز 27 مردادماه با همکاری دفتر تبیان اصفهان، بازدیدی را از کلیسای وانک، به عمل آورده‌اند. این کلیسا، یکی از کلیساهای تاریخی اصفهان به شمار می‌رود.
  • اعضای انجمن در خانه شهید بهشتی
    خانه پدری آیت الله دکتر بهشتی در اصفهان، امروزه به نام موزه و خانه فرهنگ شهید نام‌گذاری شده است. اعضای انجمن نصف جهان، در بازدید دیگر خود، قدم به خانه شهید بهشتی گذاشته‌اند.
  • اطلاعیه برندگان جشنواره انجمن‌ها
    پس از دو ماه رقابت فشرده بین کاربران فعال انجمن‌ها، جشنواره تابستان 92 با برگزاری 5 مسابقه متنوع در تاریخ 15 مهرماه به پایان رسید و هم‌اینک، زمان اعلام برندگان نهایی این مسابقات فرارسیده است.
  • نصف جهانی‌ها در مقبره علامه مجلسی
    اعضای انجمن نصف جهان، در یك گردهمایی دیگر، از آرامگاه علامه مجلسی و میدان احیا شده‌ی امام علی (ع) اصفهان، بازدیدی را به عمل آوردند.