:. شیطان از فضایل على علیه السلام سخن مى گوید .:
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
از سلمان فارسى نقل شده كه گفت : روزى گذر شیطان به جمعیتى افتاد كه از على علیه السلام بدگویى مى كردند! در مقابل آنها ایستاد. جمعیت گفتند: كى هستى كه مقابل ما ایستادى ؟ جواب داد: ((ابومره )) هستم (لقب شیطان است ) گفتند: آیا سخنان ما را شنیدى ؟ گفت : اى بر شما! آیا على بن ابى طالب علیه السلام را كه مولاى شما است ، ناسزا مى گویید؟ آنها گفتند: از كجا دانستید كه ایشان مولاى ما است ؟ گفت : از قول پیامبر خود شما كه ((در غدیر)) فرمود: ((هر كس من مولاى او هستم ، على مولاى او است . خدایا! دوست بدار كسى كه على را دوست بدارد و دشمن بدار كسى كه على را دشمن بدارد.))
آنها گفتند: آیا تو درباره او چنین مى گویى ؟ شیطان گفت : اى جمعیت ! كلام مرا بشنوید. من در میان طایفه جن دوازده هزار سال خدا را عبادت كردم . وقتى خداوند جنیان را هلاك كرد. من از تنهایى به خدا شكایت كردم . مرا به سوى آسمان دنیا بالا بردند. من در میان ملائكه دوازده هزار سال دیگر خدا را عبادت كردم ؛ در حالى كه خدا را تسبیح و تقدیس مى نمودم . ناگهان نورى كه همه جا را روشن كرده بود بر ما تابید. در اثر این نور همه ملائكه به سجده افتادند و گفتند: پاك و منزه است خدا. این ، یا نور ملك مقرب است یا نور نبى مرسل . ناگهان ندایى از جانب خداوند آمد كه : این نور نه از ملك مقرب است نه از پیامبر مرسل ؛ بلكه این نور پاك از على ابن ابى طالب علیه السلام است .
درباره علاقه شیطان به حضرت على علیه السلام روایاتى وارد شده : روزى آن حضرت به شیطان گفت : اى ابو الحارث ! آیا براى قیامت خود چیزى ذخیره كرده اى ؟ گفت : یا على محبت و دوستى تو را.
بلى شیطان هم ، حضرت على علیه السلام را مى شناسد و پى به مقام و مرتبه او برده است . در قیامت هم چشم امید به شفاعت او دارد.