بابل یكی از شهرستان های استان مازندران است كه با 1431 كیلومتر مربع مساحت ، در قسمت مركزی استان واقع است .این شهرستان دارای 2 شهر به نام های بابل و امیر كلا و 3 بخش به اسامی بخش مركزی ، بخش بند پی شرقی ، بند پی غربی و همچنین 10 دهستان است.
شهرستان بابل دارای 613 روستا و آبادی است . 6 دهستان در بخش مركزی ، 2 دهستان در بخش بند پی شرقی و 2 دهستان نیز در بخش بند پی غربی استقرار یا فته اند.
بخش مركزی شهرستان به مركزیت شهر بابل شامل دهستان های بابل كنار – فیضیه – گنج افروز – گتاب كاری پی لاله اباد و شهر امیر كلا
بخش بند پی شرقی به مركزیت گلوگاه و دهستان های سجاد رود و فیروزر جاه
بخش بند پی غربی به مركزیت خوش رود پی و دهستان های خوش رود و شهید و آباد
شهرستان بابل از شمال به شهرستان بابلسر، از مشرق به شهرستان قائم شهر و سواد كوه، از جنوب به كوهپایه ها و دامنه های شمالی رشته كوه های البرز و از مغرب به شهرستان آمل محدود است
بنا به روایات و نوشته های مورخان ، شهر بابل امروزی شهری بود نزدیك دریا، پاك و مقدس و با توجه به نفوذ دین زردشت در دوران باستان بومیان آن را « مه میترا» یا جایگاه میترای بزرگ، معبد یا آتشكده بزرگ میترا می نامیدند. در اواخر قرن سوم هجری مورخان اسلامی از مامطیر به عنوان یكی از شهرهای طبرستان نام برده اند. « مامطیر» از نیمه دوم قرن هشتم هم زمان با فرمانروایی سادات مرعشی به « بارفروشده» و اواخر دوره صفوی به « بارفروش» تغییر یافت. در زمان صفویه عمارت های زیبایی در این شهر ساخته شد. در سال 1311 به مناسبت مجاورت « بابل رود » كه در غرب این شهر جریان دارد، « بابل » نامیده شد.