روایات وارده میشود فهمید که الله جل جلاله بسیار توبه پذیر است به طوری که در حدیثی چنین وارد شده است:
ارشاد رسول الله صلی الله علیه و سلم است که خداوند فرمود: «اگرقومی برروی زمین باشند که تمام احکام خدا رابدون کمی و کاستی انجام دهند من این قوم را هلاک میکنم و از صحنه روزگار محو میکنم و قومی را میآورم که گناه کنند و از کردهی خود پشیمان شده و توبه کنند»
البته این به معنای اجازهی انجام گناه نیست بلکه امید و فرصتی واقعاً طلایی است برای گناه کاران. خداوند میفرماید:
توبه:
{ إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِن قَرِیبٍ فَأُوْلَئِکَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَکَانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً} [نسا/۱۷]
«بیگمان خداوند تنها توبه کسانی را میپذیرد که از روی نادانی (و سفاهت و حماقت ناشی از شدّت خشم و غلبه شهوت بر نفس) به کار زشت دست مییازند، سپس هرچه زودتر (پیش از مرگ، به سوی خدا) برمیگردند (و از کردهی خود پشیمان میگردند)، خداوند توبه و برگشت آنان را میپذیرد. و خداوند آگاه (از مصالح بندگان و صدق نیّت توبهکنندگان است) و حکیم است (و از روی حکمت درگاه توبه را بر روی توبهکنندگان باز گذاشته است).»