****
نمی دانم برای عکس فوق باید طنز نوشت یا مرثیه سرود.
به راستی این تصویر چه کم از «کتاب سوزی» کسروی دارد؟
چگونه است وقتی تکه نانی یا دانه ی برنجی بر زمین می بینیم به حرمت نعمت بودنش می بوسیم و بر کناری می نهیم اما آیا کتاب که غذای روح است، نعمت نیست؟
ارزش این همه اندیشه ناب، حل مجهولات عالم ، معرفی عظمت خداوند و.... کمتر از یک حبه برنج است؟
آنان که دستی بر آتش دارند می دانند که یک مقاله ی علمی چه اندازه انرژی و زمان می برد تا چه رسد به نگارش کتاب! شاید به همین سبب است که وقتی کتابی ارزشمند می خوانیم حس می کنیم نسبت به قبل از مطالعه، وزن آن به مراتب سنگین تر شده است .
بهرحال این عکس جواب بسیاری از سوال های ماست:
چرا بی سوادی در حال فزونی است.
چرا ثروت بهتر از علم شده است.
چرا علم و معلم مثل سابق ارجمند نیستند.
و
دهها سوال دیگر...
