شهید جهانگیر مقدادی در تاریخ 1/3/1338 در روستای کاسان در 6 کیلومتری رشت به فومن در خانوادهای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. پدر ایشان حجت اله و مادر سکینه اسماعیل زاده برای تأمین معاش زندگی فرزندانش به کاشت برنج و توتون و پرورش ماهیان و کرم ابریشم اشتغال داشتند. وضعیت مالی خانواده هنگام تولد شهید بسیار بسیار ضعیف بوده و جهانگیر به همراه خانواده اش در دو اتاق متوسط که پوشش کاهگلی داشت زندگی می کرد. از بدو تولد تا زمان شهادت روستای کاسان از داشتن امکاناتی از قبیل برق و آب و تلفن محروم بود. شهید بزرگوار در تمام امور دینی و مذهبی پای بند احکام اسلام بود و با شرکت در مراسمات مذهبی (ایام محرم و رمضان) با حضور در مسجد محل به سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به مداحی می پرداخت و به ائمه عشق و علاقه خاصی داشت و دیگران را به کارهای مذهبی تشویق می کرد . با الگو گرفتن از ائمه اطهار احترام به پدر و مادر و دوستان و همسایگان را نگه می داشت و در کارهای کشاورزی به خانواده کمک می کرد . تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان حکیم جوری خشت مسجد که با محل سکونت سه کیلو متر فاصله داشت مقطع ابتدایی را سپری نمود و در مدرسه راهنمایی «گیلان» شهر رشت دوران راهنمایی را به پایان برد و در سال 53 وارد هنرستان فنی شهید چمران رشت شد و در رشته راه ساختمان دیپلم گرفت . شهید بزرگوار در زمان پیروزی انقلاب همواره در تظاهرات شرکت می کرد و در فعالیتهای فرهنگی و مذهبی حضوری آگاهانه داشت . وی در آغازین روزهای نبرد متجاوزین بعثی عزاق ، داوطلبانه به مناطق اعزام شد . شهید جهانگیر شخصیتی والا داشت در میان فامیل و همسایگان زبان زد بود ؛ با صفا بود و مهربان اهل تحقیق و مناظره درسی بود و از گناه تنفر داشت ، مرد عمل بود و زیباترین آرزویش شهادت در راه حق بود و این آرزویش را در طی سی نامه ای که برای خانواده اش نوشته بود بیان کرد می گفت : شهادت آرزویی است که هر مسلمان (واقعی) در تب آن می سوزد و من هم از کسانی هستم که در طبع شهادت شب و روز می سوزم و دوست دارم حسین وار زندگی کنم و حمزه وار شمشیر بزنم . برای آبادی و آزادی مملکت خود می کوشید سال 58 در قالب گروههای جهاد سازندگی برای کارهای عمرانی به رضوانشهر و مناطق دیگر استان رفته بود و به همه کمک می کرد . بزرگترین دغدغه اش انسجام بخشیدن به نیروهای مذهبی و پیرو خط امام (ره) بود. با توجه به تحصیلاتش در رشته راه و ساختمان نقشه انجمن اسلامی و کتابخانه محل را ترسیم نمود و به مرحله اجرا در آورد و کلنگ این بنا را شخصاً به زمین زد که کتابخانه محل هم اکنون به نام این شهید نامگذاری شده است . به خاطر عشق و علاقه وافری که به امام (ره) داشت با شنیدن صدای دلنشن پیر جماران در پاییز 59 به عنوان سرباز در پادگان «چهل دختر» شاهرود دوران آموزشی خود را سپری و در قالب لشکر 77 خراسان پس از 15 ماه حضور فعالانه در اول بهمن 59 در جبهه سرپل ذهاب در درگیری با ارتش آمریکایی عراق همانند مولایش حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) بر اثر انفجار خمپاره دو دست توانا و شکم و سینه و چهره مبارکش سوخته بود . شهید بزرگوار جهانگیر مقدادی سرانجام در یازدهم بهمن 59 با حضور گسترده مردم قدرشناس و مسئولین در زادگاهش به خاک سپرده شد .
