تبیان، دستیار زندگی

زندگینامه
روحانی شهید سید یحیی ساداتی فرزند سید محمد ، در روز دوشنبه 13/8/1347 هجری شمسی در شهرستان بهشهر( سیاه مرز) در بین خانواده ای مؤمن و متعبد كه از سیادت بهره می بردند ،بدنیا آمد . از آنجایی كه تولدش مصادف با 19 ماه رمضان ( شب قدر و ضربت خوردن امیر المؤمنین علی علیه السلام) بودوخانواده اش نیز كه از عاشقان و نوادگان معصومین علیه السلام محسوب می شدند ، قاعدتاً می بایست نام «علی» را برایش بر می گزیدند لكن بواسطه آن كه نام برادرش «سید علی» بود، خانواده نام «سید یحیی» را برای او انتخاب كردند ، گویا به آنان الهام شده بود كه همچون حضرت یحیی پیغمبر توسط دشمنان دین ، به شهادت خواهد رسید . او در همان زمان نیز كمك كار خانواده اش بود زیرا به سختی ها و رنج ها و مشكلات و بی بضاعتی والدینش پی برده بود. از این رو سعی می كرد آنان را به زحمت زیاد نیندازد و كارهایش را خودش انجام دهد و علاوه بر آن در تعطیلات تابستان به كوره پز خانه ها می رفت و آجرزنی می كرد تا به قول معروف ، پول توجیبی خود را به دست آورد و بدینوسیله كمی از بار سنگین خانواده اش را بكاهد. همچنین در امر چوپانی به پدر بزرگش كه پدر شهید اسماعیل چهاردهی بود ، كمك می كرد . در اوایل دوران تحصیلی ابتدایی بود كه طلیعه ی انقلاب اسلامی آغاز گردید و او نیز مانند میلیونها ایرانی،در راهپیمایی ها و تظاهرات بر علیه طاغوت زمان شركت كرد و همدوش و همنوا با مردم محل زندگی اش ،شعار می داد . او این دوران را از بهترین ایام زندگی خود می دانست ، از این رو از آن زمان به بعد ، در هر فرصت بدست آمده ، برای كمك به پیروزی انقلاب اسلامی ، نهایت استفاده را می كرد . زیرا خوب می دانست كه زندگی زیر سایه پرچم و نظام جمهوری اسلامی كه داعیه برقراری عدالت و نابودی ظلم و ستم را داشته و دارد ، غنیمتی است كه برای بدست آوردن آن ، خون های پاك زیادی بر زمین ریخته شد . پس از پایان دوران تحصیلی ابتدایی وارد مدرسه راهنمایی شد ویكسال درس خواند ولی در سال دوم راهنمایی ، احساس كرد كه دروس كلاسیك نمی تواند روح بلند و آكنده از ایمانش را اقناع نماید ، از این رو با شور و عشقی كه نسبت به معارف دینی و الهی داشت ، تصمیم گرفت تحصیل خود را در حوزه علمیه ادامه دهد ، لذا در حوزه علمیه نكا ثبت نام كرد و از محضر استادانی همچون « آقا شیخ رضا صادقی گلوردی» كسب فیض نمود . او حدود دو سال در آن حوزه ، باجدیت و كوشش زاید الوصفی دروس مقدماتی حوزه را پشت سر گذاشت ولی شدت یافتن آتش جنگ در جبهه حق علیه باطل ، روح سراسر تعهد و ایمانش را واداشت كه برای دفاع از این دین و كشور به جبهه جنگ برود و یارو همراه رزمندگان باشد و در كنارشان بجنگد. پس از اتمام مأموریت جنگی به در خواست یكی از استادان گرامی حوزه به نام حاج شیخ نصر الله اسدی سواسری به حوزه تازه تأسیس چهارده معصوم علیهم السلام واقع در روستای زینوند رفت و به ادامه تحصیل حوزوی خود پرداخت .علاقه شهید بزرگوار به حضور در جبهه باعث شد در ایام تعطیلات حوزه ، به جبهه ها برود و یار و یاور رزمندگان باشد و پس از چند ماه ، مجدداً برای ادامه درس و تحصیل كه آن را «جهاد علمی» می دانست به حوزه ، باز می گشت . تا این كه نوای كاروان سپاهیان حضرت محمد (ص) در شهرها طنین انداز شد و این در حالی بود كه او در حوزه تحصیل می كرد . از این رو تصمیم گرفت كه به جبهه برود آن را بر درسش ترجیح دهد . وقتی كه این مطلب را با خانواده اش در میان گذاشت متوجه شد كه قبل از آن ، پدرش برای رفتن به جبهه ثبت نام كرده و مادرش كسالت دارد و او مجبور است تا آمدن پدر از جبهه و بهبودی مادرش ، صبر كند . پس از چند ماه وقتی كاروان سپاهیان حضرت مهدی (عج) مطرح شد ایشان دیگر طاقت ماندن در پشت جبهه را نداشت و در حوزه نیز رفتار و كردارش فرق كرده بود . دوستانش كه متوجه این موضوع شدند به او سفارش كردند كه تحصیلات حوزویش را ادامه دهد و این سنگر را حفظ كند ، ولی او در پاسخ می گفت : امروز بزرگترین درس ما، حضور در جبهه است و نباید امام و رزمندگان را در چنین شرایطی تنها بگذاریم . استادش او را به نزد خود فرا خواند و علت بی توجهی به درس را از او جویا شد . او در حالی كه اشك از چشمانش سرازیر می شد ، گفت : « از وقتی كه كاروان سپاهیان حضرت مهدی (عج) مطرح شد ، دلم دارد برای جبهه ، پاره می شود ، دیگر‌نمی‌توانم تحمل داشته باشم . » پس از آن وقتی به منزل بازگشت ، پدرش از جبهه آمده و مادرش نیز بهبود یافته بود ، لذا او با خوشحالی از خانواده تقاضای اجازه برای رفتن به جبهه كرد و آنان و نیز با رفتنش موافقت كردند . روحانی شهید سید یحیی ساداتی ، در تاریخ 21/11/1365 هجری شمسی همراه كاروان سپاهیان حضرت مهدی (عج) عازم جبهه شد و این آخرین بار حضور در جبهه و نبرد با دشمن بود . او كه در جستجوی حق و حقیقت و رسیدن به معرفت الهی جبهه شده بود و شوق پرواز به سوی معبود و معشوق خود داشت ،سر انجام پس از چندین بار حضور در میادین مختلف رزم و جبهه در تاریخ 13/12/1365 شمسی (پس از 22 روز از اعزام به جبهه ) در منطقه شلمچه همچون پروانه ای كه عاشقانه به سوی آتش شمع كشیده می شود به سوی معشوق خود جذب شده و با شهادت به لقای الهی نائل گردید . اما جسد مطهرش حدود 9 سال در منطقه نبرد باقی ماند تا این كه پس از كشف گروه تفحص درروستایبالاده ازتوابع ساری دفن گردید . مادرشهید در هنگام دفن فرمود : « او را تقدیم به امام حسین (ع) و فدای سر آن حضرت و حضرت مهدی (عج) كردم . از خداوند می خواهم كه این فرزندم را از ما قبول كند . » و پدر محترمش با افتخار فرمود : « ما این قربانی را در اه خدا و برای پسر حضرت فاطمه (ع) – امام حسین (ع) – تقدیم كرده ایم . » «روحش شاد و راهش پررهرو باد

 وصیت نامه

«طلبة شهید: سید یحیی ساداتی» «و قاتلوهم حتی لا تكون فتنه و یكون الدین كله لله فان انتهوا فان الله بما یعملون بصیر.» ( انفال/39) ای مؤمنان با كافران جهاد كنید كه در زمین فتنه و فسادی دیگر نماند و آیین همه دین خدا گردد و چنان چه دست از كفر كشیدند، خدا به اعمالشان بصیر و آگاه هست. با سلام و درود بر پیامبران و خاتم الانبیاء محمد مصطفی -صلی الله علیه و آله- و ائمه معصومین و سلام و درود بر سرور آزادگان و معلم شهادت حسین بن علی -علیه السلام- كه درس شهادت را به ما آموخت و با سلام و درود بر مهدی موعود منجی عالم بشریت، فریادرس امت اسلامی و با سلام و درود فراوان به رهبر كبیر انقلاب اسلامی ایران، حضرت امام خمینی كه شخصی از تبار پیامبر اكرم -صلی الله علیه و آله- است و با انفاس قدسیه خود، امت مظلوم و شهید پرور را علیه كفر و ظلم و ستم به قیام خواند و با سلام و درود به علمای اعلام و شهدا از صدر اسلام تا كربلای حسین و از كربلای حسین تا كربلای خونین غرب و جنوب ایران و سلام به انصار حسین و رزمندگان جان بر كف اسلام و سلام و درود به خانواده های معظم شهدا كه به راستی نور چشم ملت ما هستند. این جانب سید یحیی ساداتی( بالادهی) بر اساس وظیفه الهی وصیت نامه‌ام را هر چند نارسا باشد به ملل مستضعفین جهان بیان می‌نمایم: به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان... « ولا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لكن لاتشعرون». (بقره/154) به كسانی كه در راه خدا شهید می شوند مرده مگویید آن‌ها نمرده‌اند بلكه زنده‌اند ولی شما این واقعیت را درك نمی كنید. حال آن كه بدنهای ما برای مردن آفریده شد پس چه بهتر كه این مردن، مرگ در راه خدا باشد « امام حسین -علیه السلام-» ای مردم! سه چیز عامل پیروزی و حاكمیت اسلام است: 1- تقوا و پرهیزكاری 2- وحدت كلمه و همبستگی بین مردم و دوری از تفرقه و دوئیت 3- پیروی از ولایت فقیه و مطیع فرمان او. و ما در درازترین شب یلدای ستم بودیم و شفقی بود كه ما به سوی شفق عاشقانه دویدیم و باید ثابت كنیم كه سرخی بالاتر از سیاهی است. آری، بعد از هزار و چهارصد سال تحمل رنج و ستم، فرزند رسول الله، امام بزرگوار خمینی عزیز به پا خاست. ای مردم! در امام دقیق شوید و مطیع اوامر او باشید. اگر قدر او را ندانیم به عذاب الهی دچار می شویم. آری، ما باید شكر گزار این نعمت الهی باشیم. ای مؤمنان! روز امتحان الهی فرا رسیده، بی درنگ باید برای جهاد بر خیزیم و یك سره با تلاش و كار بیشتر و اتحادتان پشتوانه‌ای محكم برای انقلاب خون بار اسلامی‌مان باشیم. وارثان حسین -علیه السلام- همواره در تاریخ‌ها می‌جوشند و می‌خروشند تا تاریخ‌ها را بجوشانند، تا كربلای دیگری برای همیشه تكرار شود. تاریخ جهاد را شیعه با ایمان و خون خود ورق می زند؛ جهادی كه یكی از فروعات دین است. باید گوش به فرمان ولایت امر باشیم و خود را آماده برای جهاد و مبارزه با استكبار جهانی بكنیم كه حضرت علی -علیه السلام- می فرماید: همانا جهاد برترین اعمال بعد از اسلام و ایمان كه قوام و ستون دین می باشد و اجر عظیم همواره با عزت و سر بلندی دارد. ای مردم! همواره در زندگی تقوا را پیشه كنید تا هر قدمی كه بر می دارید برای خدا باشد، چرا كه خدا در همه حال، شاهد و ناظر اعمال ماست و با تكیه به ایزد منان است كه می توانیم مكر و حیله های دشمنان اسلام را خنثی كرده و با آنها مبارزه كنیم، برادران و خواهران حزب الله! از علمای اسلام كه در خط ولایت فقیه گام بر می دارند، پیروی كنید و قدرشان را بدانید. اگر خدای ناكرده خود را از روحانیت جدا بدانید، طبعا اسلام از دست ما خارج می شود و شما ای روحانیون عزیز! هیچ موقع خودتان را از امت حزب الله جدا ندانید و آنها را برای وحدت به اسلام و به جهاد دعوت كنید و ای قوای مسلح! گوش به فرمان امام عزیز باشید، شما سربازان امام زمان هستید و در مراسم‌های نماز جمعه و دعای كمیل و دیگر مراسم‌ها شركت كنید و مشت محكمی به دهان یاوه گویان شرق و غرب و منافقین داخلی و خارجی بزنید و امام را تنها نگذارید و شما ای پدر و مادر عزیزم! من در طول عمرم خدمتی به شما نكردم و خیلی شرمنده هستم و از شما پدر و مادر عزیز طلب عفو و بخشش می نمایم و از خداوند بزرگ خواهانم كه به شما عزیزان صبر بزرگ عنایت فرماید. اما چه كنم؟ كفار به اسلام عزیز هجوم آورده و من بر اساس وظیفه الهی و شرعی در این راه مقدس و پر بار قدم نهادم و تا بتوانم به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان خود، امام امت لبیك گویم و دین خود را نسبت به اسلام عزیز اداء بكنم و هم چنین از شما می خواهم بعد از شهادتم غمگین نباشید و در عزایم گریه نكنید، چون شب دامادی‌ام است و شما آرزو داشتید كه یك روزی بنده را داماد كنید. ولی افتخار می كنم كه حسین عزیز، این غریب آغشته به خون كربلا دامادم كرد و سرم را به زانو گرفت و از خدای بزرگ بخواهید كه این قربانی كوچك را در راهش مورد قبول خودش قرار بدهد و همیشه از خانواده‌های معظم شهدا، مفقودین، اسرا، معلولین، و امت حزب الله و شهید پرور دل جویی کنید و امام را دعا كنید؛ و امام و رزمندگان اسلام را یار و یاور باشید و همیشه در مراسم‌های سیاسی، عبادی و مذهبی شركت كنید. مادرم! گریه تو چون زمزمه های زینب و صبر تو چون صبر فاطمه زهرا باشد. پدرم و مادرم! اگر می خواهید برایم گریه كنید گریه تان را برای غریبی اباعبدالله الحسین و مظلومان كربلا بكنید. پدرم! من می روم كه شهادت را در آغوشم بغل كنم كه علی -علیه السلام- می فرماید: ان اكرم الموت، گرامی ترین مرگ در نزد من شهادت است. برادران عزیزم! ما درس شهادتمان را از مولایمان حسین بن علی -علیهما السلام- آموختیم. امیدوارم كه شما هم از مولایمان درس عبرت بگیرید و ادامه دهنده خط سرخ حسینی باشید و سلاح بر زمین افتاده‌ام را بر گیرید و به ندای امام عزیزمان لبیك بگویید و گوش به فرمان ولی فقیه باشید و با منافقین سر سازش نداشته باشید و ای خواهرانم! زینب را الگوی خودتان قرار دهید و صبر را تحمل كنید. موقعی كه مرا با لباس خونینم آوردند، در روز عزایم كه به خدا قسم برایم عروسی می باشد شیرینی دامادی را به دست گرفته و از امت حزب الله پذیرایی كنید و حجابتان را حفظ كنید كه تیری است بر قلب دشمنان اسلام. در عزایم گریه نكنید. لباس سیاه به تن نكنید و همیشه خوشحال باشید كه برادری را در راه اهداف مقدس اسلام فدا نمودید و نمازهای تان را در اول وقت بخوانید . و ای خدای بزرگ و بی همتا! این جهان دیگر برایم تنگ شده و هم چون زندان است. شما خودتان عنایتی فرمایید و مرا در مزار شهدای شهید آباد دفنم نمایید و باز هم نظر پدر محترم است و نماز مرا حجه الاسلام و المسلمین حاج آقا سید صابر جباری امام جمعه محترم، این سید بزرگوار مظلوم، هم سنگر شهید مظلوم هاشمی نژاد بخواند و سخنرانی ایراد نماید و سلامم را به امام عزیز، فرزند پاك پیامبر برسانید. والسلام علیكم و رحمه الله و بركاته. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار از عمر ما بكاه و بر عمر رهبر افزای. جبهه جنوب داخل آب هورالعظیم در خط مقدم جبهه.

فرزند کوچک شما سید یحیی ساداتی بالادهی