تبیان، دستیار زندگی

سید عبدالرضا موسوی در تاریخ 29/1/1335 در شهر خرمشهر چشم به جهان گشود. روزهای كودكی عبدالرضا در میان مردم با صفای جنوب سپری شد. او كه یكی از شاگردان ممتاز در تمام دوران تحصیل بود موفق به اخذ مدرك دیپلم با معدل 58/19 گشت و رتبه اول را در كنكور اعزام به خارج كسب نمود. اما چون در تمام رشته‌های پزشكی دانشگاه‌های كشور قبول شده بود بنا به دلایلی تهران را برای ادامه تحصیل انتخاب كرد. موسوی از همان زمان فعالیت سیاسی خود را آغاز نمود و پس از مدتی خود را به دانشگاه اهواز انتقال داد. در اهواز چندین مرتبه از طرف گارد دانشگاه به علت فعالیت سیاسی به وی اخطار شد تا اینكه در سال 1355 از دانشكده اخراج گشت او پس از این ماجرا اولین تظاهرات در شهر خرمشهر را سازماندهی ‌كرد كه در همین زمان توسط ساواك دستگیر و به زندان افكنده شد. موسوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از زندان آزاد شد، و با كانون فرهنگی - نظامی خرمشهر به همكاری پرداخت سپس به تشكیل کلاسهای ایدئولوژی در کانون فتح آبادان و تدوین جزواتی در تفسیر نهج البلاغه همت گماشت و در قسمت تدارکات جهاد سازندگی نیز فعالیت نمود. او که قبل از پیروزی انقلاب در حزب‌الله خرمشهر با «سید محمد جهان‌آرا» آشنا شده بود،‌ به دعوت وی وارد نهاد مقدس سپاه گشت و در قسمت آموزش و عملیات نقش عمده‌ای ایفا نمود. و در آبان ماه سال 1358 برای مدت كوتاهای به دانشگاه رفت اما احساس مسئولیت او را به سپاه بازگرداند و با شروع جنگ به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت و چندین مرتبه مجروح گشت. موسوی در فاصله سقوط خرمشهر تا سقوط بنی‌صدر برای استخدام در وزارت امور خارجه به تهران رفت تا اینكه بتواند در یكی از كشورهای خاورمیانه فعالیت دیپلماتیك داشته باشد ولی با سقوط بنی‌صدر به جبهه بازگشت موسوی پس از عزیمت جهان‌آرا به مشهد فرماندهی سپاه خرمشهر را بر عهده گرفت وی با آغاز عملیات بیت‌المقدس نیروهای تیپ 22 بدر را سازماندهی كرد مسئولین فرماندهی تیپ را به او سپردند اما موسوی آن را نپذیرفت سرانجام فرمانده دلاور خرمشهر در مرحله سوم عملیات بیت‌المقدس در حالیكه مجروحین را به عقبه انتقال می‌داد بر اثر اصابت گلوله به اطراف آمبولانس به شهادت رسید و مهمان خوان گسترده الهی گشت.

منبع:كتاب،‌ پیشگامان شهادت،دولت عشق