از منظر ستارگان آسمان امامت
حضرت حسینبن على علیهماالسلام نظر خاصّى به ابوالفضل داشته كه فرد دیگرى از بنىهاشم این لیاقت را نداشتهاند.
امام سجاد علیهالسلام كه خود الگوى تقوا و زهد و عبادت است، درباره این جوان هاشمى فرموده است:
خداوند عمویم عباس را رحمت كند كه از خود گذشتگى كرد و نیك از عهده آزمایش برآمد. خود را فداى برادر كرد تا دستانش بریده شد... عباس علیهالسلام را نزد خداوند متعال منزلتى است كه همه شهیدان در روز قیامت بر او غِبطه مىخورند.
حضرت امام صادق علیهالسلام از عباس علیهالسلام تجلیل مىكرد و مواضع افتخارآفرین او را در روز عاشورا، تكریم مىنمود. امام علیهالسلام در بیانى عالى، آن استوانه استقامت را این گونه وصف كرده است:
عموى ما عباس بن على، بصیرتى نافذ، بینشى ژرف و ایمانى محكم داشت. همراه با امام حسین علیهالسلام و در ركاب او به جهاد پرداخت و به خوبى از بوته آزمایش و ابتلا بیرون آمد. (ایثارى تمام نمود) و با شهادت از دنیا رفت.
مصلح غیبى، حجّت خدا و بقیة اللّه الاعظم(عجّ) قائم آل محمد در بخشى از زیارت ناحیه مقدسه، حضرت عباس علیهالسلام را چنین وصف كرده است:
سلام بر ابوالفضل العباس فرزند امیرمؤمنان؛ آن كه با فداى جان خود نسبت به برادرش، مواسات (همدردى) كرد و از گذشتهاش براى آینده توشه برگرفت. آن كه در ركاب برادر فداكارى نمود و با جان خویش از وى حفاظت كرد و به سوى او سعى و اهتمام وافى داشت.
علامه مجلسى قدسسره به نقل از مزار شیخ مفید قدسسره و مزار ابن مشهدى از امام صادق علیهالسلام روایت مىكند كه در زیارت خود خطاب به حضرت ابوالفضل علیهالسلام فرمودهاند:
«لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الَمحارِمَ وَانْتَهكت فیك حُرمة الاسلام؛ خداوند لعنت كند گروهى را كه محارم الهى را در شأن تو حلال شمردند و با كشتن تو حُرمت اسلام را زیر پا نهادند.
علامه عبدالرزّاق مقرّم در این باره نوشته است:
«این كلام شریف، ما را به منزلتى عظیم از قمر بنىهاشم واقف مىسازد. زیرا همانند این خطاب در باره هیچ یك از شهیدان كربلا نیامده است؛ با وجود آن كه آنان به برترین مرتبه فضل و ایثار رسیدهاند كه دیگر شهدا به آن دست نیافتهاند.»
