مهتاب نوروزی از 15 سالگی و همان موقع که این هنر را از مادرش یاد گرفت، کار کرد و به دیگران هم یاد داد آنقدر که همه دخترهای سیستان و بلوچستان و آنهایی که سوزن دوزی بلد هستند می دانند مهتاب نوروزی در روستای قاسم‌آباد، در هفت کیلومتری بمپور از توابع سیستان و بلوچستان زندگی می کرد.
مهتاب زندگی مشترکش را به سوزن و پارچه دوخته بود. او هیچ وقت ازدواج نکرد. می گفت: وقتی خواستگار برایم می آمد یک تکه پارچه برمی داشتم و می رفتم توی یک اتاق سوزن دوزی می کردم. هیچ وقت هم عاشق نشدم چون آن زمان رسم نبود که شوهر را ببینی. فقط باید به حرف خانواده ات گوش می کردی اما من هیچ وقت دل به هیچ مردی ندادم! خانواده ام هم که وقتی فهمیدند دلم نمی خواهد ازدواج کنم دیگر کاری به کارم نداشتند.
او به واسطه هنری که در نوجوانی داشت برای سوزن‌دوزی لباس‌های اشراف انتخاب شد حتی نمونه ای از کارهایش اکنون در موزه سعدآباد موجود است.
هنرش نه تنها در موزه نگهداری می شود بلکه گردشگران و مهمانهای خارجی که آوازه هنرش را شنیده بودند هر وقت به سیستان و بلوچستان می آمدند سراغ مهتاب را می گرفتند.
سازمان میراث فرهنگی ده سال سابقه کار برای مهتاب در نطر گرفت. او با 63 سال سابقه کار چهار سال بیمه صنایع دستی داشت!
