تبیان، دستیار زندگی

پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی روحانی

سوال:  

اگر امامت یكى از اصول دین است، پس اهمیت آن از توحید و نبوت و عدل و معاد كمتر نیست، پس چرا آشكارا وجوب آن در قرآن مطرح نشده است؟

جواب: 
باسمه جلت اسمائه؛ حدیث غدیر كه شیعیان با آن امامت را اثبات مى كنند از نظر شیعه و سنى، مسلم و قطعى است زیرا هم از طرف شیعه و هم سنى به تواتر نقل شده است. این حدیث آشكارا بیان داشته كه پیامبر (صلى الله علیه وآله) على (علیه السلام) را به امر الهى به جانشینى خود منصوب نمود. در عین حال، خداوند متعال در این باره تأكید نموده و تعهد كرده تا جان پیامبر (صلى الله علیه وآله) در امان باشد و در اثر اعتراض مردم به انجام این كار گزندى به او نرسد.

ایرادى كه بر جانشینى حضرت على (علیه السلام) وارد كردند این بود كه چرا آشكارا نام على (علیه السلام) در قرآن نیامده؟ ولى روشن شده كه اگر نام مبارك حضرت على (علیه السلام) و امامان دیگر كه از فرزندان او هستند در قرآن مى آمد، قرآن تحریف مى شد. و این است راز عدم ذكر نام على (علیه السلام) و ائمه (علیهم السلام) در قرآن....; علاوه بر این نقل صحیحى از ابى بصیر است كه گفت: «از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم مردم مى گویند: براى چه نام على و اهل بیتش در قرآن نیامده است؟» امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «به ایشان بگویید حكم نماز بر پیامبر (صلى الله علیه وآله) نازل شد و خداوند تعداد ركعات كه سه یا چهار باشد را معین نكرد و این رسول خدا (صلى الله علیه وآله) بود كه نماز را چنین تفسیر كرد». (1) از این روایت روشن مى شود كه تمامى روایت هایى كه بر ذكر نام ائمه (علیهم السلام) در قرآن دلالت مى كند منظورشان تفسیر و تبیین و یا بیان شأن نزول و تأویل است بدون آنكه خداوند، ابلاغ صریح این مسأله را امر كرده باشد.

------------------------------------------------------------

1- قُولُوا لَهُمْ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ (صلى الله علیه وآله وسلم) نَزَلَتْ عَلَیْهِ الصَّلاةُ وَ لَمْ یُسَمِّ اللهُ لَهُمْ ثَلاثاً وَ لاَ أَرْبَعاً، حَتَّى كانَ رَسوُلُ اللهِ (صلى الله علیه وآله وسلم) هُوَ الَّذى فَسَّرَ ذلِكَ لَهُمْ; اصول كافى، ج 1، ص 286; بحارالانوار، ج 35، ص 210; تفسیرالعیاشى، ج 1، ص 249; تفسیر فرات كوفى، ص 110.

منبع: http://www.rohani.ir/istefta-1557.htm