تبیان، دستیار زندگی

امام علی(علیه السلام): هركه چیزی از جادو بیاموزد، كم یا زیاد، كافر است و پایان عهد او با پروردگارش باشد و كیفرش آن است كه كشته شود مگر توبه كند. میزان الحكمه، ص2413،ح8333
امام علی(علیه السلام): چشم زخم و طلسم و جادو و فال نیك زدن واقعیت دارد، اما فال بد زدن و سرایت(بدی) واقعیت ندارد. میزان الحكمه، ص2413،ح8334
امام علی(علیه السلام): منجم مانند كاهن است و كاهن مانند جادوگر و جادوگر مانند كافر و كافر در آتش است. میزان الحكمه، ص2413،ح8335
زنی خدمت رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) آمد و عرض كرد: ای رسول خدا! شوهری دارم كه با من تند است و من كاری كرده ام(جادو و جنبل) كه با من مهربان شود؟ رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: وای بر تو! دینت را تیره كردی! نفرین فرشتگان نیك بر تو باد این جمله را سه بار فرمودند:
«نفرین فرشتگان آسمان بر تو باد! نفرین فرشتگان زمین بر تو باد.» میزان الحكمه، ص2413،ح8336
امام علی(علیه السلام): چشم زخم ، دعا و افسون، جادو و فال خوب زدن حقیقت دارد، اما فال بد و واگیری حقیقت ندارد. میزان الحكمه، ص4491،ح15586
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): ـ فال بد زدن ، شرك است. ـ از ما نیست كسیكه فال بد زند یا برایش فال بد زده شود(به فال بد دیگران نسبت به خود اعتقاد داشته باشد)، پیشگویی كند یا برایش پیشگویی شود، جادو كند یا برایش جادو شود(به پیشگو و جادوگر مراجعه كند) ـ كفارة فال بد توكل است. میزان الحكمه، ص3345،ح11336،11339و11346
 امام صادق(علیه السلام): تأثیر فال بد به خودت بستگی دارد: اگر آن را آسان بگیری آسان می شود. اگر سخت بگیری سخت می شود و اگر آن را به چیزی نگیری چیزی نخواهد بود. میزان الحكمه، ص3345،ح11345
امام صادق(علیه السلام): در پاسخ به سؤال محمدبن یحیی خثعمی كه پرسید: آیا علم نجوم حقیقت دارد؟ ( فرمودند: ) آری، او می گوید: عرض كردم: آیا روی زمین كسی است كه علوم نجوم بداند؟ فرمودند: آری، در روی زمین كسانی هستند كه علم نجوم بدانند. میزان الحكمه، ص6235،ح20017
امام صادق(علیه السلام): در پاسخ به سؤال از علم نجوم: آن علمی از علوم پیامبران است. راوی می گوید: عرض كردم: آیا علی بن ابی طالب(علیه السلام) آن را می دانست؟ فرمودند: او عالمترین مردم به این علم بود. میزان الحكمه، ص6235،ح20018
امام علی(علیه السلام): هر قرآن دانی ، اگر شمه ای از دانش نجوم بداند. بر ایمان و یقین او افزوده می شود. حضرت سپس این آیه را تلاوت كردند:«همانا درگردش شب و روز» میزان الحكمه، ص6235،ح20020
امام صادق(علیه السلام): به امام صادق(علیه السلام) عرض شد: در بین مردم چنین شهرت دارد كه پرداختن به علم نجوم حرام است و به دین انسان آسیب می رساند. حضرت فرمودند: چنان نیست كه می گویند، به دینت آسیب نمی رساند. سپس فرمودند: شما به موضوعی می پردازید كه زیاد آن دست نیافتنی و اندك آن هم كارآیی ندارد. میزان الحكمه، ص6235،ح20021

امام علی(علیه السلام): یاد كردن ، نشستن با محبوب است. میزان الحكمه، ص1837،ح6339
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): پروردگارم مرا فرمودند كه گفتارم ذكر (خدا) باشد و سكوتم اندیشیدن و نگاهم عبرت آموختن. میزان الحكمه، ص1837،ح6340
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): هیچ چیز را بر یاد خدا ترجیح مده، چه او می فرماید:«و یاد خدا بزرگتر است.» میزان الحكمه، ص1839،ح6348
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): هیچ عملی نزد خدای تعالی ، محبوب تر و هیچ عاملی در نجات بنده از هرگناهی، در دنیا و آخرت مؤثرتر، از ذكر خدا نیست. میزان الحكمه، ص1839،ح6349
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): بر تو باد به تلاوت قرآن و بسیاری یاد خدا، زیرا كه آن در آسمان برای تو نام (وآوازه) است و در زمین نور. میزان الحكمه، ص1839،ح6351
امام علی(علیه السلام): ـ زبان شخص نیكوكار ، شیفتة مداومت بر یاد (خدا) است. ـ مداومت بر ذكر(خدا) دوست صمیمی اولیاء است. ـ مؤمن پیوسته به یاد خداست و بسیار اندیشه می كند. میزان الحكمه، ص1841،ح6361تا6363
امام علی(علیه السلام): كسیكه به یاد خدای سبحان باشد همنشین اوست. میزان الحكمه، ص1845،ح6384
امام علی(علیه السلام): ـ ریشه صلاح و پاكی دل، پرداختن آن به ذكر خداست. ـ مداومت بر ذكر، خوراك روح و كلید صلاح و پاكی است. میزان الحكمه، ص1847،ح6394و6395
امام علی(علیه السلام): ـ در یاد خدا، حیات دلهاست. ـ هركه به یاد خدای سبحان باشد، خداوند دلش را زنده و اندیشه و خردش را روشن گرداند. ـ یاد خدا روشنایی خردهاست و زندگی بخش جانها و صیقل دهنده سینه ها. میزان الحكمه، ص1849،ح6398تا6400 پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): با یاد خدا دلها زنده می شوند و با فراموش كردن او می میرند. میزان الحكمه، ص1849،ح6401
امام علی(علیه السلام): ـ یاد خدا خوراك جانها و نشستن با محبوب است. ـ همواره به یاد خدا بودن خوراك جانهاست. ـ بر تو باد به ذكر خدا كه آن روشنایی دلهاست. ـ یاد خدا نور است و هدایت، فراموشی تاریكی است و گم كردن (راه حق) ـ یاد خدا جلا دهندة بینش ها و روشنایی درونهاست. ـ یاد خدا مایة هدایت خردها و بصیرت جانهاست. ـ ثمرة یاد خدا، نورانی شدن دلهاست. ـ یاد خدا موجب موفقیت دركارها و روشنایی درونها می شود.
هركه بسیار به یاد خدا باشد، خردش روشنی گیرد. ـ هركه به یاد خدا باشد، بینش و بصیرت یابد. ـ مداومت بر یاد خدا دل و اندیشه را روشن می كند. ـ یاد خدا خرد را آرامش می دهد، دل را روشن می كند و رحمت (خدا) را فرود می آورد. میزان الحكمه، ص1849،ح6402تا6413
امام صادق(علیه السلام): ذكر زبان، حمد و ثنا، ذكر نفس، سخت كوشی و تحمّل رنج، ذكر روح، بیم و امید، ذكر دل، صدق و صفا، ذكر عقل، تعظیم و شرم، ذكر معرفت، تسلیم و رضا و ذكر باطن و درون، مشاهده و لقاست. میزان الحكمه، ص1867،ح6489
پبامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): ـ بهترین عبادت گفتن جمله لا اله الا الله است. ـ نه من و نه گویندگان پیش از من سخنی چونلا اله الا الله را نگفته ایم. میزان الحكمه، ص3605،ح12339و12340
امیرالمؤمنین حضرت علی(علیه السلام): ـ در یاد خدا بودن، نور است. ـ سلامتی ده بخش است، نُه بخش آن در سكوت جز به یاد خدا بودن و بخش آخر آن در ترك همنشینی با سَفیهان است. ـ یاد خدا نور خرد، حیات جانها و جلای سینه هاست. ـ یاد خدا مونس عقل و روشن كننده دل و فرود آورنده رحمت است. ـ مؤمن همواره به یاد خداست ، بسیار در اندیشه است، بر نعمت الهی سپاسگزار و درگرفتاریها شكیباست. جلوه های حكمت، ص240و241،ح3،4،11،12،13
امام صادق(علیه السلام): …چنان باش كه گویی روحت از بدن جدا شده و در عرصة محشر هستی و مورد باز خواست قرارگرفته ای …ذكر دو نوع است: ذكر خالص كه قلب با آن همراهی كند و ذكر صادق كه خدا را با آن صفاتی كه می خواند، پذیرفته باشد، چنان كه رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)(به خداوند) عرضه داشت:«ستایش و ثنای تو را نتوانم به بیان و شمارش آورم. تو همان گونه ای كه خود ثنای خویش گفته ای.» مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه، باب پنجم، ص27 …