سیره و صفات مهدی موعود علیه السلام در كلام امام حسین(علیه السلام) نعمانی نقل كرده كه حضرت امام حسین(ع) در این باره فرمودند: «تعرفون المهدی بالسّكینة و الوقار؛1شما مهدی را با آن سكینه و وقار مخصوص و ویژة حضرتش می‌شناسید.»
این جمله حاكی از آن است كه حالت وقار، طمأنینه و سنگینی از بارزترین و شاخص‌ترین صفات و مزایای آن حضرت است و این حالت با خصوصیّات ظاهری در سیمای مقدّس و ملكوتی آن حضرت متجلّی و متبلور است و همه بر اثر رؤیت آن حالت، وجود مقدّس مهدی موعود(ع) را به خوبی می‌شناسند و می‌فهمند كه مهدی موعود آخرالزّمان اوست.
روشن است كه مقداری از این حالت در بسیاری از اصحاب رسول الله(ص) و بزرگان موجود بود و نوعاً از این صفت عالی و از متانت و وزانت كامل بهره‌مند بودند. حركات زشت و سبك از آن بزرگواران كه معدن آبرومندی هستند، سر نمی‌زند كه این حالت وقار و وزانت، پایگاه انسان را در نظر مردم و طبقات مختلف جامعه، قوی و نیرومند و محترم می‌سازد.
ولی از روایت فوق استفاده می‌شود كه حضرت مهدی(عج) در یك سطح عالی و اعلایی از آن برخوردارند، به طوری كه چشم‌گیر و مورد توجّه دیگران خواهند بود و چشم‌ها به این حالت آن بزرگوار خیره و متوجّه خواهد شد.
امّت اسلامی و پیروان مكتب امام حسین(ع) بدین جمله كه آن حضرت در مورد فرزندش امام زمان(ع) فرموده و او را مظهر طمأنینه و سكینه و وقار قلمداد كرده‌اند، توجّه دقیق كنند و اگر به راستی امام زمان و ولیّ دوران در عهد ظهور و در عین اقتدار و غلبه و فراهم بودن انواع امكانات خوشی و رفاه، این چنین سنگین و با وقار حركت می‌كنند و با وزانت كامل با اشخاص روبه‌رو و مواجه می‌گردند، شیعیان و پیروان مكتب آن بزرگوار را نمی‌سزد كه سبك و بی‌شخصیّت و بی‌وزنه و خارج از روش‌های آبرومندانه جلوه و حركت بنمایند.
دوست‌دارانش می‌بایست در روش زندگی و اعمال اجتماعی خود، به گونه‌ای باشند كه با آن شخصیّت بی‌نظیر، حدّاقل بیایند تا دیگران این نكته را كه پذیرش اینان از منتظران حضرت بقیّـ［الله(عج) هستند، داشته باشند.
پی‌نوشت:
1. غیبت نعمانی، ص 127.
آیت‌الله علی كریمی جهرمی
