تبیان، دستیار زندگی

منبع:روزنامه قدس

ابتدای تولد

بیشتر اوقات خوابیده است می تواند شیر بخورد، با هر چیز ناراحت كننده ای گریه می كند.

6هفتگی

اشیا را نگاه می كند. وقتی با او صحبت می كنیم شروع به تبسم می كند. روی شكم می خوابد. وقتی او را به حالت درازكش می خوابانیم، گردن خود را نمی تواند راست بگیرد (گردن نمی گیرد)

3ماهگی

خود به خود می خندد. چیز متحرك را با چشم دنبال می كند. گردن می گیرد. وقتی چیزی در دست او می گذارید، آن را می گیرد.

6ماهگی

با كمك می نشیند. چیزی را از دستی به دست دیگر می دهد.

9ماهگی

به خوبی می نشیند. می خزد و تلاش می كند كه بایستد و ماما و بابا می گوید. با دست بای بای می كند. بطری شیر خود را می تواند با دست بگیرد و نگه دارد.

یك سالگی

وقتی دست او را می گیرید، راه می رود. چند كلمه می گوید. كمك می كند تا به او لباس بپوشانید.

18 ماهگی

خوب راه می رود. از پله ها بالا می رود. كتاب را به صورت چند برگی ورق می زند (البته پاره هم می كند.) می تواند حدود 10 كلمه را بگوید تا اندازه ای خودش غذا می خورد.

دو سالگی

خوب می دود، به تنهایی از پله ها بالا و پایین می رود. كتاب را یك برگ یك برگ ورق می زند. لباسهای ساده را خودش می پوشد و جملات دو یا سه كلمه ای می سازد. نیاز به دستشویی را می گوید.

3 سالگی

سه چرخه سوار می شود. خودش لباس می پوشد ولی دكمه ها را نمی تواند ببندد. تا 10 شماره می شمارد كلمات جمع را می تواند به كار ببرد. سؤال می كند. خودش غذا می خورد.

4سالگی

با پاهای متناوب از پله ها بالا و پایین می رود (قبلاً یك پا یك پا این كار را می كرده است). یك توپ را می تواند بالا بیندازد روی یك پا می ایستد (لی لی می كند) یك رنگ را حداقل می شناسد. دست و صورتش را می شوید. برای شستشو در دستشویی كمك می گیرد.

5 سالگی

از شكل یك مثلث می تواند كپی كند و آن را رسم كند. توپ را می گیرد و پرت می كند، چهار رنگ را می شناسد بدون كمك، لباسهایش را می پوشد و درمی آورد.