تیمی از ستاره‌شناسان دانشگاه میشیگان موفق به شناسایی گریه مرگ یک ستاره بلعیده شده توسط یک ابرسیاه‌چاله شدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، سیاه چاله سوئیفت J1644+57 در فاصله 3.9 میلیارد سال نوری در صورت فلکی اژدها که پس از شناسایی توسط ماهواره سوئیفت ناسا به این نام شناخته شده است، در پی گذر یک ستاره عبوری آن را با نیروی گرانش شدید خود به درون گودال کشیده و ستاره را از هم متلاشی کرده است.
ستاره شناسان ابتدا بر این تصور بودند که این نشانه یک انفجار عادی پرتو گاما است اما کم رنگ شدن تدریجی این نشانه با هیچ کدام از یافته‌های پیشین از پرتوهای منتشر شده از یک منبع مطابقت نداشت.
رصد نزدیکتر و دقیقتر این جسم با تلسکوپ‌های پرتو ایکس سوزوکو و XMM-Newton در نهایت نشان دادند که این نشانه ضعیف و دوره‌یی از لحاظ فرکانس با زیرترین نت ردیز برابر است.
چنین علائمی پیش از این از سیاه‌چاله‌های کوچکتر دیده شده بود و تصور می‌شد که آنها از ماده‌ای سرچشمه می‌گیرند که در حال بلعیده شدن توسط سیاه چاله است اما یک نشانه مشابه چندی پیش تنها یکبار از یک ابرسیاه چاله در کهکشانی در فاصله 576 میلیون سال نوری دیده شد که جرم آن بیش از یک میلیون برابر خورشید است.
به گفته محققان این کشف می‌تواند به آنها اطلاعات بیشتری را برای درک طبیعت سیاه‌چاله‌ها و آزمایش نظریه نسبیت انشتین در زمانی که جهان با نمونه امروزی بسیار متفاوت بود، ارائه کند.
ستاره عبوری در زمان نزدیک شدن به این سیاه چاله با نیروی جزر و مدی قدرتمند روبرو و از هم پاشیده شده است. مقداری از گاز این ستاره به درون سیاه چاله کشیده شده و یک صفحه یکپارچه را در اطراف آن تشکیل داده است. داخلی‌ترین بخش این صفحه تا دمایی در حدود میلیون‌ها درجه حرارت دیده که به انتشار پرتوهای ایکس منجر می‌شود. در همین زمان، این صفحه از طریق فرآیندهایی که اطلاعات کمی در مورد آنها وجود دارد به انتشار جت‌های ماده هدایت شده به سمت مخالف عمود بر صفحه می‌پردازند.
این جت‌ها با سرعت نزدیک به 90 درصد سرعت نور، مواد را در کنار محور چرخنده سیاه چاله پرتاب می‌کنند.
اطلاعات محققان نشان داده که نوسان سیاه چاله در هر 3.5 دقیقه تکرار شده که به معنی وجود یک صفحه یکپارچه در 3.5 میلیون تا 9.3 میلیون کیلومتری از مرکز سیاه چاله است. مسافت دقیق این صفحه به سرعت چرخش سیاه چاله بستگی دارد.
به گفته این ستاره‌شناسان، این علائم به ارائه اطلاعات در مورد اعماق سیاه چاله پرداخته که تاثیرات نسبیت در آن بسیار شدید است
