شهرستان فریدون شهر که در غربی ترین نقطه استان اصفهان قرار دارد با استان لرستان و استان چهارمحال وبختیاری هم مرز است. از این رو گذرگاهی برای عشایر این دو منطقه محسوب می شود. عشایر منطقه صنایع دستی زیبا و متنوعی تولید می کنند که بیش تر محلی بوده و جنبه خود مصرفی دارد. مهم ترین صنایع دستی این شهرستان قالی بافی می باشد. علاوه بر آن گلیم، شال و جوراب های پشمی نیز از هنرهای دستی تولیدی منطقه به شمار می رود. قالی بافی در این شهرستان از اهمیت و ارزش بالایی برخوردار است و سهم مهمی در اقتصاد خانواده ها و کل منطقه دارد. بیش تر مردم منطقه به ویژه زنان و دختران این شهرستان در کارگاه های خانگی به قالی بافی اشتغال دارند.
مکان های دیدنی و تاریخی
بیش تر جنگل های طبیعی استان اصفهان در شهرستان های فریدون شهر و سمیرم پراكنده شده اند و جلوه های زیبایی به این مناطق بخشیده اند. سنگ گورهای باستانی در روستای قهستان و آرامگاه های بزرگان دینی از جاذبه های تاریخی منطقه به شمار می آیند.
کشاورزی و دام داری
فرآورده های كشاورزی این شهرستان سیب زمینی، گندم ، جو، و میوه است و فرآورده های دامی آن، گوشت، پوست و پشم است كه به شهر اصفهان صادر می شود.
مشخصات جغرافیایی
فریدون شهر، مركز شهرستان فریدون شهر، با پهنه ای حدود 3 كیلومتر مربع، در باختر استان اصفهان، در 32 درجه و 56 دقیقه و 15 ثانیه پهنای شمالی و 50 درجه و 7 دقیقه و 15 ثانیه درازای خاوری نسبت به نیمروزگرینویچ و بلندی 2 هزار و 530 متر از سطح دریا قرار دارد. این شهرستان از شمال به شهرستان فریدن و استان لرستان، از خاور به شهرستان فریدن، از باختر به لرستان و از جنوب به استان چهار محال و بختیاری محدود می باشد. شهر فریدون شهر را از شمال كوه برآفتاب، از باختر آبادی دربند، از خاور روستای خلیل آباد ( شاه بلاغ ) و از جنوب آبادی برآسیاب در برگرفته اند.
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
در روزگار باستان نواحی فریدن و فریدون شهر را «پرتیكان»، به معنای محل باشكوه می نامیدند. بعد ها نیز با استفاده از همین معنی به این محل «فریدون شهر» گفته اند. «فریدون شهر» به سبب نزدیكی با فریدن (داران) در گذشته تابع شهرستان فریدن بوده و می توان گفت كه از لحاظ تاریخی، سیاسی و تا اندازه ای اجتماعی و اقتصادی بسته گی زیادی با آن ناحیه دارد. این شهر که بزرگ ترین شهر گرجی نشین ایران نیز است، تا سال 1359 هـ . ش « آخوره بالا » نامیده می شد. این نام به ویژه نزد عشایر بختیاری چهارلنگ متداول است. واژه پارسی « آخور» به معنی آخر و آخره، مشتق از « آخوربر و آخورسالار» است که در دوران ساسانیان به رئیس اصطبل اتلاق می گردیده است. به تعبیری دیگر اتلاق نام آخره به این ناحیه به سبب آن است که فریدون شهر در گذشته، بزرگ ترین ناحیه جمعیتی در آخرین بخش فریدن بوده است، و به سبب نزدیكی دو آبادی، فریدون شهر را آخوره بالا، و دیگری را آخوره پایین ( وحدت آباد كنونی ) نامیده اند. با این همه گرجی ها شهر را به « سوپلی » كه واژه ای گرجی است، می شناسند.
