تبیان، دستیار زندگی

خمینی شهر یكی از شهرستان های استان اصفهان است. نام قدیمی و باستانی این طقه «سده» بوده است. شغل اصلی مردمان این ناحیه را كشاورزی و دام داری تشكیل می دهد. در شهرستان خمینی شهر هم چون بیش تر شهرستان‌های استان اصفهان‎؛ قالی بافی مهم ترین صنایع دستی منطقه محسوب می شود. در این شهرستان نیز صنعت قالی بافی اغلب در کارگاه های خانگی و بیش تر توسط دستان هنرمند زنان و دختران روستایی تهیه می شود. ازطرح های متداول قالی این شهرستان می توان به طرح های لچک، ترنج، طرح گل های رز، طرح افشان با گلدان اشاره نمود. 
مکان های دیدنی و تاریخی
شهرستان خمینی شهر از جاذبه های طبیعی چون غار، رودخانه و چشمه برخورداراست. مهم ترین جاذبه تاریخی این شهرستان نیز امامزاده سید محمد است. 
کشاورزی و دام داری 
آب كشاورزی از كاریز، چاه و زاینده رود تامین شده و گندم، جو، تنباكو، تره بار، گلابی، بادام، سیب، گیلاس و آلبالو از جمله فرآورده های كشاورزی خمینی شهر شمرده می شود. از آن جا كه در پیرامون این شهر، پوشش گیاهی برای چرای دام موجود است، مردم به پرورش گاو، گوسفند و بز و هم چنین پرورش طیور نیز می پردازند.
مشخصات جغرافیایی
خمینی شهر مركز شهرستان خمینی شهر، با پهنه ای حدود 2 هزار و 776 هكتار در باختر اصفهان، در 32 درجه و 41 دقیقه پهنای شمالی، و 51 درجه و 32 دقیقه درازای خاوری نسبت به نیمروز گرینویچ، و بلندی 1 هزار و 595 متر از سطح دریا قرار دارد. این شهرستان از شمال به شهرستان برخوار و میمه، از شرق به شهرستان اصفهان، از جنوب به شهرستان فلاورجان، و از غرب به شهرستان نجف آباد محدود می باشد. هم چنین شهر سده، از شمال به آبادی های دهستان ماربین علیا، از باختر به روستاهای اصغر آباد، از خاور به آبادی جوی آباد و از جنوب به روستای آدریان و تپه آتشگاه محدود گردیده است. خمینی شهر با قرار گرفتن در دشت، آب و هوایی معتدل و خشک داشته و میانگین بارندگی سالیانه این شهر به 155 میلی متر می رسد. فاصله هوایی خمینی شهر تا تهران 332 كیلومتراست. 
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
نام این شهر از روزگار باستان تا سال 1338 هـ . ش «سده» بوده و روزگاری نیز آن را ماربین می گفته اند. از 1338 هـ . ش «همایون شهر» نامیده شد و از اوایل پیروزی انقلاب اسلامی، به خمینی شهر تغییر نام پیدا کرد. واژه «سده» در فرهنگ نفیسی و برهان قاطع به معنی آتش شعله كننده و شعله بلند و تازیانه دار آمده است. سده واژه ای فارسی است كه در پهلوی به صورت «ست»و «سد» آمده است. نام «سده» نامی درست، به جا و زیبا بوده است. زیرا این محل از سه ده به نام های: خوزان، فروشان،(فریشان/پریشان) و ورنوسفادران (بن اصفهان) به وجود آمده است كه در اثر گسترش روستاهای سه گانه امروزه تبدیل به یك شهر شده است.
تاریخ خمینی شهر با توجه به نزدیکی اش به اصفهان ( 8 كیلومتر) متأثر از تاریخ آن شهر تا حدود زیادی همانند آن است. در كوی خوزان شهر خمینی شهر، دژ دفاعی مهمی به نام كهن دژ وجود داشته كه خرابه های آن هم چنان باقی است و گفته اند كهن دژ، پایتخت پادشاهان كیانی و ساسانی بوده است. در دوران اسلامی این ناحیه از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. وجود مسجد جامع بزرگ كوی خوزان، شهر بودن آن را در گذشته تأیید می کند. چرا که مسجد جامع از ویژگی های شهرهای اسلامی است و روستاها فاقد آن بوده اند.