تبیان، دستیار زندگی

مباركه یكی از شهرستان های استان اصفهان است كه در گذشته مركز بلوک لنجان علیا بوده است. صنایع فولاد و كارخانه های فولادسازی مهم ترین صنعت شهرستان مباركه را تشكیل می دهند. 
صنایع و معادن
صنایع موجود در این شهرستان مجتمع فولاد مبارکه، ذوب آهن، ‌سیمان، و ابزارهای نظامی است.
کشاورزی و دام داری 
فرآورده های كشاورزی این شهرستان سیب زمینی، ‌پیاز، پنبه، برنج، تنباكو، دانه های روغنی، گندم، جو، لوبیا، ذرت، نخود، ‌عدس، لوبیا، باقلا، سبزی، صیفی، و میوه های سردرختی است. مردم این شهرستان به پرورش گوسفند، بز، گاو، مرغ، و طیور نیز می پردازند. 
مشخصات جغرافیایی
این شهرستان از سوی شمال به شهرستان فلاورجان، از باختر به شهرستان لنجان و استان چهارمحال و بختیاری، از خاور به شهرستان شهرضا و از جنوب به استان چهار محال و بختیاری و شهرستان شهرضا محدود است. شهر مباركه، مركز شهرستان مباركه، با پهنه ای حدود یک هزار و 800 هكتار، در باختر استان اصفهان، در 32 درجه و 21 دقیقه، پهنای شمالی و 51 درجه و 30 دقیقه درازای خاوری نسبت به نیمروز گرینویچ قرار دارد. آب و هوای شهرستان مباركه معتدل بوده و آب كشاورزی و آشامیدنی آن از زاینده رود و كاریز تأمین می شود. بیش ترین درجه حرارت، در تابستان ها 36-39 درجه بالای صفر و كمترین آن، در زمستان ها 7-9 درجه زیر صفر بوده است. باران سالیانه مباركه به 150 میلی متر می رسد. 
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
مباركه در گذشته مركز بلوک لنجان علیا بوده است. مباركه در لغت به معنی بركت داده شده، و با بركت و نعمت است. بلوک لنجان، از جمله شهر مباركه و پیرامون آن از نقاط حاصل خیز، با نعمت و پر بركت استان اصفهان است، و شاید از این رو به مباركه سرشناس شده است. میر سید علی جتاب، ‌نویسنده كتاب «الاصفهان» بر این باور بود، كه چون ناحیه لنجان، از جمله شهر مباركه در كنار رود زاینده رود قرار گرفته و ماه در آب بسیار دیده می شود، ‌این ناحیه را «ماه دینار » نیز نگاشته اند.