تبیان، دستیار زندگی

شهرضا یكی از شهرستان های استان اصفهان است كه در گذشته «قمشه» نامیده می شده است. شهرضا از شهرهای کهن و با اصالت استان اصفهان است که صنایع دستی آن نیز هم چون تاریخ آن قدمت و اصالت زیادی داشته و از دیرباز دارای اهمیت فراوان است. برخی از هنرهای دستی این شهرستان دارای شهرت جهانی هستند. علاوه بر جنبه‌های هنری، صنایع دستی در کنار صنایع كارخانه ای نیز در اقتصاد شهرضا سهم قابل توجهی دارد. قالی بافی، ریسندگی، سفال گری، سرامیک سازی و سنگ بری از مهم ترین صنایع دستی این شهرستان محسوب می شوند. شهرستان شهرضا ازنقاط مهم عرضه كننده قالی صادراتی در ایران است. قالیچه های بافت این شهرستان به داشتن ثبوت رنگ و زیبایی نقشه شهره بوده و از اعتبار و ارزش زِیادی برخوردار می باشد. قالیچه های بافت این منطقه از نظر نقشه و کیفیت در ایران و جهان شهرت زیادی دارند و یک گونه آن از لحاظ ثابت بودن رنگ و نقشه، مورد پسند همگان است. در شهرضا شمار زیادی كارگاه فرش بافی دایر است و كارگران بسیاری در آن ها مشغول به كار هستند. 
سرامیک و كاشی سازی از رشته صنایع كارخانه ای معتبر شهرضا است به ویژه سرامیک آن که از نقوش زیبا برخوردار می باشد. در شهرضا چند كارگاه سرامیک و كاشی سازی وجود دارد. سرامیک های ساخت این كارگاه ها از لحاظ رنگ و جنس و زیبایی از بهترین سرامیک های ایران هستند. صنعت ریسندگی نیز قبل از تاسیس اولین كارخانه ریسمان تابی در سال 1277 شمسی، به صورت سنتی رواج داشته و شامل بافت ترمه، شال و جوراب های نخی و پشمی و از این قبیل می شده است. در حال حاضر تعداد زیادی كارگاه پشم ریسی و دو كارخانه ریسندگی و بافندگی در این شهرستان دایر و تولیدات آن از جمله صادرات شهرضا به شمار می رود. كارگاه های نخ تابی و همچنین تولید خامه یا نخ فرش نیز در شهرضا وجود دارد. نخ و خامه مازاد بر نیاز این ناحیه به نقاط دیگر صادر می شود. كشاورزی در این شهرستان به دلیل زمین های حاصل خیز رونق داشته و تمامی فرآورده های سردسیری و معتدل در آن كشت و پرورش داده می شود. 
مکان های دیدنی و تاریخی
شهرضا در دوران صفوی از عمران و آبادی برخوردار بود و گسترش بسیاری یافته است. از این دوران آثار تاریخی بسیاری در این ناحیه بر جای مانده است. جاذبه های طبیعی بسیاری چون کوه ها و چشمه ها و غارها در این شهرستان پراکنده هستند که چشم اندازهای زیبایی به این منطقه بخشیده است. 
صنایع و معادن
شهرستان شهرضا دارای كارخانه ریسندگی است و كارخانه های صابون پزی، كوزه های سفالین و روغن منداب گیری نیز در آن وجود دارد. كارگاه های سنگ بری نیز در این منطقه وجود دارد كه سنگ های زینتی و ساختمانی را تولید می كند. شهرستان شهرضا از لحاظ معادن غنی بوده و مهم ترین آن ها عبارتند از : معدن نمک حسن آباد، رامشه، و جرقویه، معدن زغال سنگ شاه سید علی اكبر، معدن سنگ مرمر اسفنداران در 60 كیلومتری و معدن سرب كرویه در 36 كیلومتری جنوب شهرضا. شهرضا از اقتصاد خوبی برخوردار بوده و مركز داد و ستد ایل قشقایی و لران ناحیه بویر احمدی است. 
کشاورزی و دام داری 
كشاورزی در این شهرستان به دلیل زمین های حاصلخیز رونق داشته و تمامی فرآورده های سردسیری و معتدل در آن كشت و پرورش داده شده و مهم ترین آن ها انگور، گندم، جو، ‌ارزن، نخود و... می باشد. هم چنین در شهرستان شهرضا دامداری رواج داشته و مردم شهرضا در زمین های كشاورزی خود به نگاهداری دام نیز می پردازند. در دشت های پیرامون شهرضا، مانند كمه، موروک، ‌بودجان، هونجان و… گله های بزرگ پرورش می یابند.
مشخصات جغرافیایی
شهرستان شهرضا، با پهنه ای حدود 3 هزار و 88 كیلومتر مربع، ‌در جنوب استان اصفهان، در 32 درجه و یک دقیقه پهنای شمالی و 51 درجه و 52 دقیقه درازای خاوری نسبت به نیمروز گرینویچ، و بلندی 1 هزار و 825 متر از سطح دریا قرار دارد. این شهرستان از سوی شمال به شهرستان مباركه، ازجنوب به شهرستان سمیرم و استان فارس، از خاور به شهرستان اصفهان، و از باختر به شهرستان مباركه و استان چهار محال و بختیاری محدود است. پیرامون شهرستان شهرضا را كوهستان فرا گرفته و به دلیل محدود بودن به نواحی كوهستانی در باختر و جنوب و از سوی دیگر به نواحی پست كویری در شمال خاوری، در بیش ترین روزها نسیم ملایم با بادهای شدید، كه جهت آن ها از نواحی بلند به سوی شمال و شمال خاوی است می وزد. بارندگی آن ناچیز و جزء نواحی خشک است و‌ آب و هوای ناحیه به بخش های زیر تقسیم می شوند: 1- آب و هوای گرم و خشک نواحی خاوری 2- آب و هوای كوهستانی جنوب و جنوب باختری كه بارندگی آن بیش از دیگر نقاط است. 
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
شهرضا در گذشته «قمشه» نامیده می شده است. قمشه واژه ای پهلوی ساسانی است، كه از روزگار باستان به این محل گفته شده و نخست « گمشه » بوده است. برخی از محققین ریشه واژه قمشه را كومه شه دانسته و معتقدند که چون شاهان عهد قدیم در آن حدود به شكار می رفته و كومه خوبی برای آن ها می ساخته اند، بدین نام موسوم گردیده است. شماری دیگر از پژوهش گران قمشه را مرکب از دو پاره « قم » و « شه » و به معنی جای آب جوشنده و روان و ماندگار دانسته اند. واژه قمشه به معنای سرزمین پر كاریز نیز هست، و بیش تر زمین های كشاورزی شهرضا نیز به وسیله كاریزها آبیاری می شود. به هر حال در 1305 هـ . ش نام این شهر از قمشه به شهرضا تغییر یافت. 
شهرضا پیش از اسلام وجود داشته و به گونه آبادی بزرگی به نام قلعه سمیرم بوده كه در 14 فرسنگی اصفهان قرار داشته و دارای حصارهای استوار بوده است. پس از برافتادن حكومت ساسانی، ‌شهرضا نیز مانند نقاط دیگر ایران به چنگ تازیان افتاد. در دوران اسلامی از نقاط آباد و دارای اهمیت بوده است. مرداویج زیاری در 319 هـ . ق ایالت جبال را گشود و شهرضا هم جزو قلمرو او گردید. شهرضا در دوران صفوی از عمران و آبادی برخوردار بود و گسترش یافت. از این دوران آثار تاریخی بسیاری در این ناحیه بر جای مانده است.

آرامگاهها،امامزادها و زیارتگاهها درشهرستان شهرضا

امام زاده شاه رضا شهرضا
آرامگاه امام زاده شاه رضا یكی از آثار ارزنده اسلامی و مربوط به روزگار شاه اسماعیل صفوی (905 - 930 هـ . ق) است. در همان ایام و از سوی حاكمان محلی، دو صحن پهناور و مستطیل شكل كه غرفه ‌هایی در اطراف خود داشتند برای این بنا ساخته شد. بعضی از پژوهشگران شاه رضا را از نسل امام حسن(ع) و بعضی او را فرزند امام موسی بن جعفر(ع) می دانند. سبک ساختمان گنبد این امام زاده مانند گنبد مسجد شاه اصفهان است و پیرامون آن از كاشی های لاجوردی که سوره جمعه را در بر دارند پوشیده شده است. ایوان حرم آینه ‌كاری شده و دو درب خاتم كاری شده بسیار زیبا دارد. در دو سوی در حرم نیز دو در قرار دارد كه بسیار نفیس هستند و از نوشته روی آن ها روشن می شود كه به دستور صارم الدوله و در سال 1315 هـ . ق، به دست استاد باقر نجار ساخته شده اند. ساخت درب اصلی و خاتم كاری شده آرامگاه نیز در سال 1309 هـ . ق و توسط صارم الدوله پایان یافته است. برخی از نامداران تاریخ مانند اسكندر خان زند برادر كریم خان زند و فتحعلی خان افشار ارومی - که گور او در بخش باختری و جلو پلكان قرار دارد - در این مکان دفن شده اند. ضریح این امام زاده در سال 1354 هـ . ش از سوی اداره اوقاف اصفهان تعمیر و طلاكاری شد.
امام زاده سید علی اكبر شهرضا
امام زاده سید علی اكبر در 18 كیلومتری شمال خاوری شهرضا و بر سر راه اصفهان - شهرضا قرار گرفته است. این بنا گنبدی جالب توجه مانند گنبد مدرسه چهارباغ، نمایی عالی و كاشی كاری هایی بسیار زیبا دارد. این امام زاده برادر امام رضا(ع) و شاه چراغ(ع) بوده است و ضریح او مربوط به روزگار شاه عباس بزرگ است.

عکس های خوبی قرار دادین .ممنون

یکی دو ماه دیگه انارهای آبدار شهرضا به بازار میاد.
جمعه ها و روزهای تعطیل اطراف تفرجگاه شاهرضا پراست از فروشندگان بومی که کنار هم به ردیف نشسته اند و جنس خود را تبلیغ می کنند.
مسافران هم همه مشغول خرید انار کیلیو کیلو و جعبه جعبه !

امسال فراموش نکنید یه سری بزنین به شهرضا و انار بیارین

شهرضا:10سال پیش سری به امامزاده اش با خانواده زده ام