تبیان، دستیار زندگی

شاید یکی از بدترین و تلخ ترین تجربیاتی که افراد در دوران نامزدی با آن رو به رو می شوند، زمان هایی است که با هم در مورد مسائل مشاجره می کنند. این مشاجرات صرف نظر از دلایل مختلفی که دارند، گاهی ممکن است به ناکافی بودن توانایی افراد در برقرار کردن ارتباط مربوط باشند. چیزی که به آن عدم تفاهم، نداشتن زبان مشترک و حرف هم را نفهمیدن گفته می شود.

یکی از مهم ترین این علل رعایت نکردن اصول و قواعد گوش کردن است. ما آدم ها اغلب مواقع به طور کامل و دقیق به حرف های فرد مقابل مان گوش نمی دهیم و به همین علت مدام دچار سوء تفاهم و سوء برداشت می شویم و نامزدها نه تنها از این امر مستثنی نیستند بلکه به علت اینکه تازه با هم آشنا شده اند بیشتر مرتکب این اشتباه و در نهایت دلخوری و دل شکستگی فرد مقابل می شوند. برای جلوگیری از این اشتباه کافی ست یاد بگیریم درست گوش کنیم تا بتوانیم درست پاسخ داده یا عمل کنیم

به نظر شما چه اشتباهات دیگری مرتکب می شوند؟

● قواعد گوش دادن

▪ توجه

یکی از مهم ترین پیش نیازهای گوش دادن درست، توجه به حرف های فرد مقابل (گوینده) است. افراد برای این کار باید تمام حواس خود را روی گوش دادن متمرکز سازند و از تمام چیزهایی که ممکن است موجب پرت شدن حواسشان شود، اجتناب کنند

.

▪ استفاده از علائم کلامی و غیرکلامی

گاهی افراد برای اینکه به گوینده ثابت کنند که کاملاً به صحبت هایش توجه دارند و او را به ادامه صحبت تشویق نمایند، می توانند از روش های مختلفی که در زیر به برخی از آن ها اشاره می شود، استفاده کنند.

علائم کلامی تصدیق

این نوع از علایم کلامی شامل کلمات و عباراتی است که نشانه تایید یا موافقت با اعمال و گفتار طرف مقابل است. از تصدیق برای تقویت قسمت های مهم گفتار طرف تعامل و جهت دادن به آن استفاده می نماییم. نمونه های آن عبارتند از «بله»، «درسته»، «همین طور است که شما می گویید» و…

▪ تحسین

تحسین هم مانند تصدیق نوعی تقویت مثبت است ولی فراتر از یک تایید ساده یا توافق با گفتار و اعمال فرد مقابل می باشد. از انواع تحسین کلامی می توان به عباراتی مانند «آفرین!»، «چه جالب!»، «ادامه بده»، «عالیه» اشاره نمود که متناسب با وضعیت به کار می روند.

حالات چهره بیانگر هیجانات درونی افراد است که نسبت به صحبت های شخص مقابل ابراز می کنند. مانند «بالا انداختن ابروها» که نشانه تعجب شنونده است

انعکاس احساسات نوعی همدردی به حساب می آید و کاربرد آن زمانی است که شخص مقابل نیاز به یک همدرد برای کسب آرامش دارد. مثلاً وقتی کسی ناراحت، عصبانی و آشفته حال است باید از این فن استفاده نمود. برای بازگرداندن احساسات باید به دقت به صحبت های فرد مقابل گوش فرا داد تا از نیازها و مسائل اصلی او باخبر شد و گفتار را بر اساس آن نیازها تنظیم نمود

.

▪ تعبیر و تفسیر کردن

در این روش افراد با استفاده از گنجینه لغات شخصی خود، مطالبی را که شنیده اند برای گوینده تفسیر می کنند. با این کار هم مطمئن می شوند که سخنان گوینده را درست فهمیده اند و هم نشان می دهند که در طول تعامل با دقت به سخنانش توجه می کرده اند

.

● علایم غیر کلامی

پاسخ های غیر کلامی نیز نقش مهمی در گوش دادن ایفا می کنند. برخی از این رفتارها نشانه توجه به گوینده و برخی هم نشانه بی توجه ای به اوست که باید به آن ها اهمیت داد

▪ تکان دادن سر

سر تکان دادن در مذاکره، علامت توجه به صحبت های فرد مقابل است. این مسئله باعث تشویق گوینده به ادامه تعامل می شود

.

▪ حالت چهره

حالات چهره بیانگر هیجانات درونی افراد است که نسبت به صحبت های شخص مقابل ابراز می کنند. مانند «بالا انداختن ابروها» که نشانه تعجب شنونده است

وضعیت بدن

وضعیت بدن نیز می تواند معرف نگرش های مثبت، منفی و سطح هیجانات و تمنیات باشد؛ لذا باید به نحوه نشستن یا ایستادن بسیار توجه نمود. معمولاً گوینده با توجه به وضعیت بدنی فرد مقابل خود تصمیم به ادامه یا قطع مذاکره می نماید