سلام دوستان
من تازه عضو شدم.
اومدم اینجا تا با افرادی مث خودم دوست بشم.
من یه مادرم
من یه همسرم
من یک زنم
یک زن مسلمان با آرزوهای فراوان
با آرمان های متعالی
ولی یک انسانم با تمام خصوصیاتش
گاهی وقتا دلم میگیره از زندگی
از آدمهای اطرافم از محدودیت هایی که دارم.
شوهرم به من اجازه کار نمیده
اجازه رانندگی نمیده
نمیذاره بچه ام را مهد بذارم
میگه آتلیه نرو عکس ها رو نا محرم میبینه
میگه لباس کوتاه تو خونه نپوش بچه بعدا یادش میاد
میگه زن باید مطیع باشه
میگه زن اگه شوهرش ازش راضی باشه میره بهشت.
من حرفاشو قبول ندارم ولی بحثامون هیچ نتیجه ای نداره
گاهی پشیمون میشم از ازدواج گاهی حسرت زندگی دیگرانو میخورم
قبل از اینجا تو یه سایت دیگه عضو بودم که مال مامانا بود
اونجا جو خیلی صمیمی داشت.ولی اونا حرفای منو نمیفهمن.این چیزا رو که میشنون گوشاشون سوت میکشه و با قاطعیت میگن طلاق.
کمتر کسی می دونه که یه دختر یا یه خانم مذهبی محجبه که معتقده تواین جامعه چقدر مشکل داره.اینا تازه یک در هزارانش برای منه.چه برسه به مشکلات بقیه دوستان
