درمان بیماری ها با نیش زنبور
یونانیان در قدیم از عسل و موم برای تهیه انواع غذاها استفاده می کردند. بعدها، نیش زنبور برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده شد. بقراط و کنفوسیوس (فیلسوف چینی) از این روش برای درمان بیماران استفاده می کردند.
به خاطر آگاه شدن مردم از اثرات بد داروها، مردم رو به درمان های طبیعی آوردند. مطب های زیادی برای درمان با نیش زنبور در چین گشایش یافت و به سرعت این روش درمانی در اروپا و آمریکای شمالی رایج شد.
زنبوردرمانی یکی از انواع آپی تراپی می باشد که در این نوع، تولیدات زنبور برای درمان به کار می رود. در این نوع درمان از گرده افشانی توسط زنبور، موم، عسل خالص و غذای مورد مصرف توسط نوزادهای زنبورها استفاده می شود.
به طور خلاصه، زنبور درمانی به عنوان جانشینی برای مداوای بیکاری به کار می رود و بیمارانی که با داروهای شیمیایی درمان نمی شوند، رو به زنبوردرمانی می آورند.
نیش زنبور به بهبود و درمان این مشکلات و بیماری ها کمک می کند:
- بیماری های خودایمنی، بیماری های عصبی- ام اس (ms) پینه و سختی پوست- آماس و ورم پست- گرفتگی عضلات- زونا- نقرس آسیب به آرنج- آسیب به زردپی – کمردرد- دردهای مزمن- اختلال اعصاب – کاهش کلسترول خون- روماتیسم و درد مفاصل – آرتریت یا ورم و التهاب مفاصل- افسردگی – بیماری های پوست- دردهای قاعدگی – واریس یا بزرگ شدن رگ در پاها- سندرم خستگی مزمن- ناتوانی های جنسی
چگونگی روش زنبوردرمانی
ابتدا قبل از شروع درمان، باید میزان حساسیت بیمار را نسبت به نیش زنبور مورد بررسی قرار داد. این کار با استفاده از تزریق مقدار کمی نیش زنبور و توسط 1 تا 2 عدد زنبور انجام می شود.
زنبور درمانی به این صورت است که زنبور را با استفاده از موچین یا انبرک در سطح مورد نظر از بدن قرار می دهد تا آنجا را نیش بزند. برخی افراد به جای استفاده از خود زنبور زنده، تزریق نیش زنبور را در زیر پوست ترجیح می دهند.
نیش زنبور بعد از 15 دقیقه رها می شود و بعد آن را با استفاده از موچین بر می دارند. بین 20 تا 40 نیش باید در هر جلسه زده شود و بیمار باید 3 بار در هفته به مرکز زنبور درمانی مراجعه کند.
درمان با نیش زنبور برای بیماران ms اثرات فوق العاده ای داشته است، از آن جمله افزایش استقامت، کاهش خستگی، و همین طور کاهش تشنج و انقباض عضلات.
خصوصیات نیش زنبور
نیش زنبور دارای ترکیبات مختلفی از قبیل: آنزیم ها، پروتئین ها و اسیدهای آمینه می باشد.
این ماده بدون رنگ و دارای مزه شیرین و کمی تلخ می باشد. قابل حل در آب می باشد اگر با هوا برخورد کند، تبدیل به کریستال سفید متمایل به خاکستری می شود. نیش زنبور دارای موادی می باشد که به سیستم اعصاب، قلب و غده فوق کلیه کمک می کند.
منبع:نشریه روشنان شماره 11 